Του Γ. Γ.
Η ηγεσία του Μεγάρου Μαξίμου έχοντας επιλέξει τον ρόλο της θεραπαινίδας των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών και διαπιστώνοντας μέχρι τώρα ότι η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και του εργατικού κινήματος ελάχιστα μπορούσε να ανακόψει τις αντιλαϊκές επιλογές της, θεωρούσε ότι απρόσκοπτα θα μπορούσε να συνεχίζει τις αντιλαϊκές της πολιτικές.
Με δεδομένη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την προβατοποίηση των κυβερνητικών βουλευτών, παράλληλα με την ενεργοποίηση των μηχανισμών καταστολής, είχε την αυταπάτη ότι η βρόμικη δουλειά που της είχε ανατεθεί δεν θα συναντούσε σοβαρά εμπόδια στην υλοποίησή της.
Γι’ αυτό και χωρίς να προβάλλει την παραμικρή αντίρρηση υπάκουσε στις εντολές των «εταίρων» της, στις απαιτήσεις δηλαδή των «θεσμών», να ξεπουλήσει την ΔΕΗ, να φέρει έναν αντεργατικό νόμο που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα της απεργίας, να περάσει η λαϊκή περιουσία των καταχρεωμένων νοικοκυριών στα νύχια τραπεζιτών – αρπακτικών.
Όλα τα παραπάνω όμως που έχει συμφωνήσει στο γιούρογκρουπ ότι θα τα υλοποιήσει –για να εγκριθεί η λεγόμενη «αξιολόγηση»- αποτέλεσαν τον πυροκροτητή για να βρεθεί μπροστά σε λαϊκές αντιδράσεις που προφανώς δεν τις περίμενε γι’ αυτό και αιφνιδιάστηκε.
Αρον, άρον απέσυρε την τροπολογία που είχε καταθέσει νύχτα για τον αντεργατικό νόμο, προσπαθώντας να βρει μεθόδευση για να τον περάσει, μια και αποτελεί δεύσμευσή της απέναντι στους ξένους συνεταίρους της.
Θα το κατορθώσει όμως; Οι σημερινές κινητοποιήσεις, μας δείχνουν ότι είναι πολύ αμφίβολο αν θα το καταφέρει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους πλειστηριασμούς. Οι «θεσμοί» έχουν κάνει καθαρό στην κυβέρνηση ότι αν δεν συνεχίσουν να γίνονται κανονικά μέχρι τα μέσα Γενάρη η «αξιολόγηση» δεν θα ολοκληρωθεί.
Αντέχει όμως η ελληνική κοινωνία να παρακολουθήσει απαθείς μια τέτοια λεηλασία της λαϊκής περιουσίας;
Τα όσα παρακολουθήσαμε πρόσφατα στο Ειρηνοδικείο Αθήνας μας απαντάνε σ’ αυτό το ερώτημα. Και οι δυνάμεις καταστολής δεν είναι ικανές να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην υλοποίηση αυτής της εγκληματικής πολιτικής.
Η άθλια συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί επίσης ότι θα ψηφίσει νόμο για να γίνει το «εθνικό έγκλημα» όπως ονόμαζε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το πέρασμα δηλαδή του μεγαλυτέρου μέρους της ΔΕΗ στα χέρια ιδιωτών.
Η θύελλα αντιδράσεων που δημιουργήθηκε –ακόμα και από συνδικαλιστές και στελέχη του κυβερνητικού κόμματος- κάνουν πολύ αμφίβολη την υλοποίηση και αυτής της δέσμευσης.
Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι σε εξέλιξη. Μένει να δούμε αν θα υπάρξει δυναμική, μαζική και ουσιαστική παρέμβαση του κόσμου της εργασίας και των λαϊκών στρωμάτων για να μείνουν αυτοί οι βάρβαρα ταξικού σχεδιασμοί στα χαρτιά, ή στον ταξικό πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά, οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί του εκφραστές θα καταφέρουν ένα συντριπτικό πλήγμα στον κόσμο της τάξης μας.
Η ηγεσία του Μεγάρου Μαξίμου έχοντας επιλέξει τον ρόλο της θεραπαινίδας των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών και διαπιστώνοντας μέχρι τώρα ότι η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και του εργατικού κινήματος ελάχιστα μπορούσε να ανακόψει τις αντιλαϊκές επιλογές της, θεωρούσε ότι απρόσκοπτα θα μπορούσε να συνεχίζει τις αντιλαϊκές της πολιτικές.
Με δεδομένη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την προβατοποίηση των κυβερνητικών βουλευτών, παράλληλα με την ενεργοποίηση των μηχανισμών καταστολής, είχε την αυταπάτη ότι η βρόμικη δουλειά που της είχε ανατεθεί δεν θα συναντούσε σοβαρά εμπόδια στην υλοποίησή της.
Γι’ αυτό και χωρίς να προβάλλει την παραμικρή αντίρρηση υπάκουσε στις εντολές των «εταίρων» της, στις απαιτήσεις δηλαδή των «θεσμών», να ξεπουλήσει την ΔΕΗ, να φέρει έναν αντεργατικό νόμο που ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα της απεργίας, να περάσει η λαϊκή περιουσία των καταχρεωμένων νοικοκυριών στα νύχια τραπεζιτών – αρπακτικών.
Όλα τα παραπάνω όμως που έχει συμφωνήσει στο γιούρογκρουπ ότι θα τα υλοποιήσει –για να εγκριθεί η λεγόμενη «αξιολόγηση»- αποτέλεσαν τον πυροκροτητή για να βρεθεί μπροστά σε λαϊκές αντιδράσεις που προφανώς δεν τις περίμενε γι’ αυτό και αιφνιδιάστηκε.
Αρον, άρον απέσυρε την τροπολογία που είχε καταθέσει νύχτα για τον αντεργατικό νόμο, προσπαθώντας να βρει μεθόδευση για να τον περάσει, μια και αποτελεί δεύσμευσή της απέναντι στους ξένους συνεταίρους της.
Θα το κατορθώσει όμως; Οι σημερινές κινητοποιήσεις, μας δείχνουν ότι είναι πολύ αμφίβολο αν θα το καταφέρει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους πλειστηριασμούς. Οι «θεσμοί» έχουν κάνει καθαρό στην κυβέρνηση ότι αν δεν συνεχίσουν να γίνονται κανονικά μέχρι τα μέσα Γενάρη η «αξιολόγηση» δεν θα ολοκληρωθεί.
Αντέχει όμως η ελληνική κοινωνία να παρακολουθήσει απαθείς μια τέτοια λεηλασία της λαϊκής περιουσίας;
Τα όσα παρακολουθήσαμε πρόσφατα στο Ειρηνοδικείο Αθήνας μας απαντάνε σ’ αυτό το ερώτημα. Και οι δυνάμεις καταστολής δεν είναι ικανές να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην υλοποίηση αυτής της εγκληματικής πολιτικής.
Η άθλια συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί επίσης ότι θα ψηφίσει νόμο για να γίνει το «εθνικό έγκλημα» όπως ονόμαζε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το πέρασμα δηλαδή του μεγαλυτέρου μέρους της ΔΕΗ στα χέρια ιδιωτών.
Η θύελλα αντιδράσεων που δημιουργήθηκε –ακόμα και από συνδικαλιστές και στελέχη του κυβερνητικού κόμματος- κάνουν πολύ αμφίβολη την υλοποίηση και αυτής της δέσμευσης.
Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι σε εξέλιξη. Μένει να δούμε αν θα υπάρξει δυναμική, μαζική και ουσιαστική παρέμβαση του κόσμου της εργασίας και των λαϊκών στρωμάτων για να μείνουν αυτοί οι βάρβαρα ταξικού σχεδιασμοί στα χαρτιά, ή στον ταξικό πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά, οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί του εκφραστές θα καταφέρουν ένα συντριπτικό πλήγμα στον κόσμο της τάξης μας.
Δημοσίευση σχολίου