Της Π. Μ.
Ας ξεκινήσω με αυτό: Ο Νίτσε διαλάλησε πως ο Θεός είναι νεκρός, το επανέλαβε ο Σάρτρ αργότερα εν απόλυτη ηρεμία: "Κύριοι, ο Θεός πέθανε".
Στα απέραντα σφαγεία του σύγχρονου κόσμου, στο επέκεινα της εποχής της πνευματικής, διανοητικής, κοινωνικής και εν τέλει οικονομικής εξόντωσης, η δυσκολότερη, η πιο σκληρή,η πιο αιμορραγούσα πάλη είναι εκείνη της διατήρησης του ανθρωπισμού ή ό,τι ίχνους παρέμεινε ζωντανό και δεν χάθηκε στη λήθη μέσα από τη λαίλαπα των καιρών που πέρασαν.
Αλλά και η γνώση πως ο μόνος τρόπος να νικήσει κανείς το θάνατο είναι να αγαπήσει με πάθος την ζωή.
Η μεγάλη πρόκληση για τον άνθρωπο είναι να περάσει από τον homo sapiens στον homo universalis.
Έχω πια καταλήξει ότι δεν θα συμβεί ποτέ καθολικά. Ευτυχώς όμως δεν θα εκλείψουν ποτέ και αυτοί που έχουν κατορθώσει να πετύχουν αυτή τη μετάβαση και είναι η ελπίδα αυτού του πλανήτη.
Αγάπη και αλληλεγγύη για να βγούμε ζωντανοί, για να μπορέσουμε να αντικρίσουμε κάποια στιγμή χωρίς μίσος ο ένας τα λαγούμια του άλλου κι ο καθένας τα δικά του. Δυστοπικά ουτοπικό, αλλά αναγκαίο να το οραματιζόμαστε.
Για τους πρόσφυγες ανά τον κόσμο, που δεν χρειάζονται την ασημαντότητα των παγκόσμιων ημερών για να γνωστοποιήσουν τις στατιστικές για τους θανάτους τους, την καταισχύνη των serial killers με γραβάτα και τον εμπαιγμό εις βάρους τους. Για να μας υπενθυμίζουν πως ζωντανός στον "πολιτισμό" μας δεν πρόκειται να μπει ποτέ κανείς και πως αυτό το "επί γης ειρήνη" θα σήμαινε το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε. Και αυτό θα είχε δυσβάσταχτο κόστος. Για αυτό και δεν προωθείται.
Τα συλλογικά εγκλήματα δεν ενοχοποιούν κανέναν ως συνήθως.Το θέμα είναι να το μνημονεύουμε αυτό συνεχώς.Και πως σε έναν κόσμο που όλο και στενεύει,τόσο περισσότερο έχουμε ανάγκη ο ένας των άλλον.Αυτή θα ήταν μια αρχή για όλους μας.
* Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι η ύψιστη ύβρις. Να κουβαλάς όλη σου την ζωή σε μια πλαστική σακούλα.
Τι κατάντια για ολόκληρο τον κόσμο. Είναι από την Ειδομένη. Στην ουσία όμως είναι φωτογραφία από όλες τις Ειδομένες της γης. Θα έπρεπε να μας στοιχειώνει όλους.
Ας ξεκινήσω με αυτό: Ο Νίτσε διαλάλησε πως ο Θεός είναι νεκρός, το επανέλαβε ο Σάρτρ αργότερα εν απόλυτη ηρεμία: "Κύριοι, ο Θεός πέθανε".
Στα απέραντα σφαγεία του σύγχρονου κόσμου, στο επέκεινα της εποχής της πνευματικής, διανοητικής, κοινωνικής και εν τέλει οικονομικής εξόντωσης, η δυσκολότερη, η πιο σκληρή,η πιο αιμορραγούσα πάλη είναι εκείνη της διατήρησης του ανθρωπισμού ή ό,τι ίχνους παρέμεινε ζωντανό και δεν χάθηκε στη λήθη μέσα από τη λαίλαπα των καιρών που πέρασαν.
Αλλά και η γνώση πως ο μόνος τρόπος να νικήσει κανείς το θάνατο είναι να αγαπήσει με πάθος την ζωή.
Η μεγάλη πρόκληση για τον άνθρωπο είναι να περάσει από τον homo sapiens στον homo universalis.
Έχω πια καταλήξει ότι δεν θα συμβεί ποτέ καθολικά. Ευτυχώς όμως δεν θα εκλείψουν ποτέ και αυτοί που έχουν κατορθώσει να πετύχουν αυτή τη μετάβαση και είναι η ελπίδα αυτού του πλανήτη.
Αγάπη και αλληλεγγύη για να βγούμε ζωντανοί, για να μπορέσουμε να αντικρίσουμε κάποια στιγμή χωρίς μίσος ο ένας τα λαγούμια του άλλου κι ο καθένας τα δικά του. Δυστοπικά ουτοπικό, αλλά αναγκαίο να το οραματιζόμαστε.
Για τους πρόσφυγες ανά τον κόσμο, που δεν χρειάζονται την ασημαντότητα των παγκόσμιων ημερών για να γνωστοποιήσουν τις στατιστικές για τους θανάτους τους, την καταισχύνη των serial killers με γραβάτα και τον εμπαιγμό εις βάρους τους. Για να μας υπενθυμίζουν πως ζωντανός στον "πολιτισμό" μας δεν πρόκειται να μπει ποτέ κανείς και πως αυτό το "επί γης ειρήνη" θα σήμαινε το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε. Και αυτό θα είχε δυσβάσταχτο κόστος. Για αυτό και δεν προωθείται.
Τα συλλογικά εγκλήματα δεν ενοχοποιούν κανέναν ως συνήθως.Το θέμα είναι να το μνημονεύουμε αυτό συνεχώς.Και πως σε έναν κόσμο που όλο και στενεύει,τόσο περισσότερο έχουμε ανάγκη ο ένας των άλλον.Αυτή θα ήταν μια αρχή για όλους μας.
* Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι η ύψιστη ύβρις. Να κουβαλάς όλη σου την ζωή σε μια πλαστική σακούλα.
Τι κατάντια για ολόκληρο τον κόσμο. Είναι από την Ειδομένη. Στην ουσία όμως είναι φωτογραφία από όλες τις Ειδομένες της γης. Θα έπρεπε να μας στοιχειώνει όλους.
Δημοσίευση σχολίου