Τα ακροδεξιά μούλικα του Χανς του γκεσταπίτη και της γίδας Κανούτας (Κνουτ όπως τη φώναζε χαϊδευτικά), δουλεύουν πάλι υπερωρίες. Τι δουλειά; Ξερνάνε φασισμό. Ξεπλένουν τη μαλακία μιας γελοίας και του αφεντικού τους του πρεζέμπορα, όπου προσπάθησαν να σταματήσουν μια κωμική παράσταση! Τα καθίκια λένε για το ΚΚΕ πως κάποτε διαμαρτυρηθήκαμε για μια ταινία.
Δεν ξέρω για τους άλλους συντρόφους, εγώ διαμαρτυρήθηκα για πολλές αηδίες που βλέπω στην TV και καλά έκανα. Η τελευταία μου διαμαρτυρία ήταν για το χυδαίο ξέπλυμα του ναζισμού στην ταινία που αφορούσε το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Δεν πήγα όμως να δείρω κανένα, κι αυτό είναι μεγάλη διαφορά. Η διαφορά του όπλου, της σιδερογροθιάς από το τρικάκι, το χαρτάκι δηλαδή, ή το άρθρο στο ιντερνέτ.
Είπαν για μια πατάτα την οποία έχω δει. Δεν είναι το μοναδικό σκουπίδι που είδα. Το μετάνιωσα, μια σαχλαμάρα ήταν, αλλά ποτέ κανείς σύντροφος δεν απείλησε ούτε το σκηνοθέτη, ούτε τους ηθοποιούς. Ποτέ το ΚΚΕ δεν εμπόδισε να γίνει ταινία. Δεν πήγαν βαλτοί να διακόψουν το γύρισμα. Οι παπάδες με τις θεούσες το έκαναν στα γυρίσματα του μετέωρου βήματος του πελαργού. Πάλι επί Μητσοτάκη. Τυχαίο; Μάλιστα έσυραν ανθρώπους άδικα στα δικαστήρια αμέτρητες φορές. Ούτε αυτό το έκανε το Κόμμα μου.
Η κυριότερη διαφορά όμως είναι πως ο Ζαραλίκος είπε ΑΛΗΘΕΙΑ. Τους δεξιούς τους ενοχλεί πολύ η αλήθεια και προσπαθούν να την κρύψουν, εμάς μας ενοχλεί το ψέμα. Μπορούν τα δεξιά αποβράσματα να δουν οποιαδήποτε χλαπάτσα, προπαγανδιστική αρλούμπα από το διαδίκτυο. Αυτοί προσπαθούν να επιβάλουν λογοκρισία.
Θυμάμαι το Ράμπο. «Το πρώτο αίμα» ήταν μια καλούτσικη ταινία δράσης, αν και είχε αντικομουνιστική προπαγάνδα. Είχα πάει σινεμά να δω τη δεύτερη ταινία. Βρήκα ένα γνωστό μου να μοιράζει τρικάκια. Χαρτάκια για όσους δεν ξέρουν. Τα τρικάκια δεν είναι βόμβες ΑΡΔ. Η ταινία είχε χυδαίο αντικομουνισμό. Δεν πλήρωσα τότε, την είδα χρόνια μετά τζάμπα και μετάνιωσα για το χρόνο που έχασα. Ευχαριστώ ακόμα μια φορά το σύντροφο που με γλύτωσε από το να πετάξω χρήματα στα σκουπίδια.
Είμαι κατά της λογοκρισίας. Δεν είναι δυνατόν να είμαι υπέρ, όταν έχω φάει στη μάπα τόσες χούντες. Εδώ δεν είχαμε μόνο λογοκρισία. Οι μπράβοι απειλούσαν εμμέσως πλην σαφώς τη ζωή του ηθοποιού! Αυτό σε μια πραγματική χώρα θα είχε αποτέλεσμα ο εισαγγελέας να ασκήσει δίωξη κατά των τραμπούκων για απειλή κλπ. Αλλά είναι πιο πιθανό να συρθούμε στα δικαστήρια, γιατί λέμε αλήθειες. Η διαφορά λοιπόν είναι μεταξύ αλήθειας και ψέματος.
Τα τρολλ, ως ασπόνδυλα, εκτελούν εντολές. Δεν είναι μόνο για να υπερασπιστούν τον αφέντη τους. Ο Μητσοτάκης – Μαρινάκης προσπαθεί να επιβάλει λογοκρισία ώστε να ακούγονται μόνο τα ψέματα τους, η απόλυτη διαστροφή της πραγματικότητας. Ας πάνε λοιπόν οι φασίστες να συνουσιαστούν με ασπόνδυλα μη χαθεί το είδος των παρασίτων. Εμείς δε χαμπαριάζουμε από απειλές, κατάρες, επιθέσεις, αφορισμούς και τέτοια. Έχουμε φάει εξορίες σε ξερονήσια (όταν άλλοι έκαναν διακοπές στο Παρίσι), διωγμούς, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εκτελέσεις κλπ… Θα λέμε αλήθεια, θα πονάνε. Έτσι!
Δημοσίευση σχολίου