Δεν θα ασχοληθούμε από πολιτιστική άποψη με την απόφαση του Περισσού να επιλέξει έργο του Γιάννη Μαρκόπουλου για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Απλά θα σημειώσουμε ότι ο Μαρκόπουλος είναι φανατικός θιασώτης του «εθνικού πολιτισμού», οπότε η επιλογή του δεν είναι πολιτιστικά ουδέτερη. Από στενά πολιτική άποψη σημασία έχουν οι καλεσμένοι.
Αντιγράφουμε από το 902.gr:
«Στη συναυλία παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της, Δημήτρη Κουτσούμπα. Πριν την έναρξη της συναυλίας, ο Δ. Κουτσούμπας αντάλλαξε θερμό χαιρετισμό με τον συνθέτη Γ. Μαρκόπουλο. Ακόμα, παρόντες στη συναυλία ήταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας, ο δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, όπως επίσης και η Γιάννα Αγγελοπούλου».
Ολα καλά και προπαντός… θεσμικά. Για να συμβολιστεί η συμμετοχή του κόμματος στον… εθνικό κορμό. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Βουλής (ως εκπρόσωποι του έθνους), ο Μπακογιάννης (ευκαιρία να «ξεπλυθεί» προσφέροντας για τη συναυλία τα μουσικά σύνολα του Δήμου Αθηναίων) και η… απαραίτητη Αγγελοπουλίνα (ο υπέρτατος… εθνικός θεσμός).
Υπάρχει ενιαία εθνική αντίληψη για την επανάσταση του 1821 και κυρίως για τις εξελίξεις στα 200 χρόνια ύπαρξης του νεοελληνικού κράτους;
Αυτό που παρουσιάζεται ως ενιαία εθνική αντίληψη δεν είναι η αντίληψη της κυρίαρχης τάξης;
Αν ρωτήσεις ένα μέλος του ΚΚΕ, θα σου απαντήσει αβίαστα ότι δεν υπάρχει ενιαία εθνική αντίληψη για το ‘21 και ότι το εθνικό αφήγημα είναι αστικό αφήγημα.
Η συναυλία, όμως, άλλα αποδεικνύει. ‘Η, αλλιώς, δεν μπορείς να κρατήσεις δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Εκεί στο κόντρα γράφουν ότι νομίζουν η γράφουν για να βοηθήσουν το ΣΥΡΙΖΑ
Λοιπον προσεχετε με ποιον μιλατε που περπατάτε και που κοιτάτε
Δημοσίευση σχολίου