Πως να αποχαιρετήσεις μέσα σε λίγες γραμμές μια ηρωίδα της τάξης μας, την Κατίνα Λατίφη – Τέντα, που έφυγε σήμερα απ' την ζωή στα 95 της χρόνια; Μια κομμουνίστρια που από μαθήτρια ακόμη στην Κατοχή, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, και στη συνέχεια στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, όταν ξεκίνησε η περίοδος της λεγόμενης Λευκής Τρομοκρατίας, είχε την ίδια αντιμετώπιση από το αστικό κράτος όπως και οι υπόλοιποι αγωνιστές. Διώχθηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Δραπέτευσε και εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
Ελαβε στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι, όπου αγωνίστηκε με όλες τις δυνάμεις της. Τραυματίστηκε από τις πρώτες βόμβες ναπάλμ, είδε συντρόφισσες και συντρόφους να πέφτουν αιμόφυρτοι αλλά να μη χάνουν την ελπίδα, και να τραγουδούν μέχρι τελευταίας ανάσας για τη νίκη.
Τι στερνό αντίο να πεις σ' αυτή την μορφή που από σήμερα προστέθηκε στο εικονοστάσι των αγίων της τάξης που μέχρι την στερνή της ανάσα δεν "παραδέχτηκε την ήττα" μας, που μέχρι το τέλος της ζωής της συνέχισε να αναζητά μια Αριστερά που θα της έδινε ελπίδα, όραμα, να ξαναπάρει το αντάρτικο τουφέκι και να ξαναβγεί στο βουνό παλεύοντας για τον 'πραγματικό σοσιαλισμό" όπως είχε πει;
Νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται κάτι άλλο να προσθέσουμε γ' αυτή την αγωνίστρια, παρά μόνο να σας προτείνουμε να διαβάζεται μια συνέντευξη που είχε δώσει στο περιοδικό "Μετρό", το 2015: Μαχήτρια Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας: "Για τον πραγματικό σοσιαλισμό θα 'παιρνα και τώρα το τουφέκι" (Βίντεο)
+ σχόλια + 1 σχόλια
Τέτοιες αγωνιστριες ηρωιδες σπανίζουν σήμερα Πάντως η υπογραφή της καταπτυστης και προδότικης συνθήκης της Βάρκιζας την τραυμάτισε σιγουρα
Δημοσίευση σχολίου