Μόνιμο στασίδι στα τηλεοπτικά παράθυρα έχει καβατζώσει αυτό τον καιρό ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος. Τι χολή ρίχνει ενάντια σε κάθε κλάδο εργαζομένων που απεργεί δεν λέγετε. Συναγωνίζεται επάξια τους δημοσιοκάφρους και τα άλλα κυβερνητικά παπαγαλάκια. Ο οχετός του απ’ τους εργαζόμενους στα λιμάνια, πέρασε στους εργάτες της ΔΕΗ. Τώρα πήγε και ένα βήμα παραπάνω. Δεν φρέναρε ο καπιταλιστής στην λεκτική του χυδαιότητα ενάντια στους απεργούς αλλά πέρνωντας πάσα απ’ τον εισαγγελέα Σανιδά κατέθεσε αγωγή κατά της ΓΕΝΟΠ για αποζημίωση από τις διακοπές ρεύματος που υπήρξαν. Κι αυτός στο μέτωπο για την τρομοκράτηση των απεργών.
Ο συγκεκριμένος τύπος δεν είναι χθεσινός. Πριν καιρό είχε συναντηθεί με τον Καραμανλή για να απαιτήσει οι διαδηλωτές να κινούνται στην μια λωρίδα του δρόμου για να μην εμποδίζουν την «επιχειρηματική δραστηριότητα».
Μετά στέλνει μήνυμα στην κυβέρνηση για το ποια πρέπει να χειριστεί το ασφαλιστικό γράφοντας σε ένα περιοδικό που εκφράζει τα συμφέροντα των πλουτοκρατών: « Οι πόροι που απαιτούνται τα επόμενα χρόνια για τη χρηματοδότηση του συστήματος είναι τεράστιοι και, αν επιχειρηθεί να βρεθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως αφελώς εισηγούνται ορισμένοι. η χώρα μας θα υποχρεωθεί να αυξήσει σημαντικά τη φορολογία τόσο εις βάρος των επιχειρήσεων όσο και εις βάρος των πολιτών. Το τίμημα αυτής της επιλογής θα είναι η μαζική φυγή των επιχειρήσεων από τη χώρα μας και η εκτίναξη της ανεργίας».
Με απλά λόγια λέει δηλαδή ότι ο κρατικός προϋπολογισμός είναι μόνο για να δίνει –μέσω των κρατικών τραπεζών- δανικά κι αγύριστα στους καπιταλιστές και μόνο ψίχουλα για κοινωνική πολιτική επιτρέπονται. Και φυσικά αν δεν τους κάνει τα χατίρια η κυβέρνηση παίρνουν τις επιχειρήσεις τους και φεύγουν σε χώρες όπου η εργατική δύναμη πουλιέται πιο φτηνά. Αλλωστε το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Μόνο οι εργάτες μπορεί να είναι «λαθραίοι».
Στα τηλεοπτικά παράθυρα με τον Χατζηνικολάου και την Στάι τα έλεγε πιο στρογγυλευμένα. Για τις «αντοχές της εθνικής οικονομίας» για το ότι πρέπει «όλοι να συνειδητοποιήσουμε την κρισιμότητα της κατάστασης» και άλλες τέτοιες παπαριές. Την «κρισιμότητα της κατάστασης» και τις αντοχές της «εθνικής οικονομίας» τις ανακαλύπτει ο καπιταλιστής μόνο όταν απευθύνετε στον μεροκαματιάρη που τον ακούει απ’ το χαζοκούτι.
Γιατί η γλώσσα και οι προτροπές του όταν μιλάει στους ομόσταυλους του λένε άλλα. Παράδειγμα όταν μιλούσε σε ελληνοαμερικανούς καπιταλιστές στην Ουάσιγκτον τους σφύριξε εντελώς διαφορετικό σκοπό. «Η ελληνική κυβέρνηση έχει προωθήσει δέσμη μέτρων που έχουν καταστήσει τη χώρα μας τόπο ευκαιριών για επενδύσεις» του είπε χαρακτηριστικά.
Αλλά και σε πρόσφατη ομιλία του στο Ελληνο-Γαλικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο τον ίδιο χαβά συνέχισε: «Σε ό,τι αφορά στο επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στη χώρα μας, με τη νέα προγραμματική περίοδο εισάγονται και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία για τις επιχειρήσεις, όπως τα κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών, οι επιχειρηματικοί άγγελοι, η παροχή εγγυήσεων και η μικροπίστωση. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, αφού με τον τρόπο αυτό περιορίζεται ο επιχειρηματικός κίνδυνος και ενισχύεται η ανάληψη νέων πρωτοβουλιών». Το ότι τα κέρδη των καπιταλιστών αυγατίζουν καθημερινά δεν χρειάζεται να μας το πει κανένας Μίχαλος. Το ξέρουμε. Όπως γνωρίζουμε ότι η εργατική τάξη καθημερινά περνάει το λούκι της ακρίβειας και της ανασφάλειας.
Επικαλούμενο οικονομικά στοιχεία του «European Economy» το περιοδικό Γαλέρα γράφει: «Όποιος θέλει να µάθει για ποιον «δούλεψαν» οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ο νεοφιλελευθερισµός, την τελευταία εικοσιπενταετία, η απάντηση είναι απλή: µείωσαν το µερίδιο των µισθωτών στον παραγόµενο πλούτο κατά 32 δισ. ευρώ. Και φυσικά, αυτά τα 32 δισ. ευρώ που χάθηκαν για τους µισθωτούς πήγαν στα κέρδη».
Το βασικό πάντως δεν είναι να αναφέρουμε μια υπάρχουσα κατάσταση. Το κύριο είναι τι κάνουμε για να την αλλάξουμε. Και με τις μορφές πάλης που έχει επιλέξει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που δυστυχώς αυτή την στιγμή έχει το πάνω χέρι στο εργατικό κίνημα, το βλέπω πολύ χλωμό να γίνει κάτι τέτοιο.
Δημοσίευση σχολίου