Mission acombilished. Η αποστολή εξετελέσθη. Ωρα 11 και 15 το βράδυ, κάπου ανάμεσα στη Γάζα και την Κύπρο, αφού πέρασε ένα δίωρο στη διάρκεια του οποίου ο Ακι, ο Πακιστανός κινηματογραφιστής και κολλητός μας από την Κύπρο και μετά, μας μετέφερε υλικό από τις πολλές ώρες που έχει τραβήξει με την κάμερά του, πιάνω στα χέρια μου τον υπολογιστή για να γράψω την τελευταία ανταπόκριση (αν υπάρξουν άλλες, δε θα έχουν ιδιαίτερη σημασία).
Στις 3 και 30 ακριβώς το «Αγιος Νικόλαος» (Liberty) έλυσε τους κάβους και άρχισε να βγαίνει από το λιμάνι της Γάζας. Ηταν το πρώτο πλοίο που μπήκε σ’ αυτό το λιμάνι μετά από 41 χρόνια και το πρώτο που απέπλευσε. Δέκα λεπτά αργότερα απέπλευσε και το «Δημήτρης Κ» (Free Gaza). Προηγουμένως, πήραμε απόπλου από το Λιμναρχείο της Γάζας. Για πρώτη φορά σε βιβλίο επιβατών πλοίου μπήκε η σφραγίδα της Παλαιστινιακής Αρχής.
Κατά την αναχώρηση δεν είχαμε τη λαοθάλασσα της άφιξης. Δεν ξέραμε ακριβώς την ώρα και δε μπορούσε να γίνει κάλεσμα στον κόσμο. Ηταν, όμως, εκεί οι ψαράδες της Γάζας, έτοιμοι πάνω στα παμπάλαια καΐκια τους, να μας συνοδεύσουν στ’ ανοιχτά. Και στην προκυμαία ήταν παραταγμένοι δεκάδες ένοπλοι, όλων των στρατιωτικών σωμάτων της Γάζας (μέχρι και η έφιππη αστυνομία της πόλης), πολιτικά στελέχη και στελέχη κοινωνικών οργανώσεων, για να μας αποχαιρετίσουν με όλες τις τιμές. Ενα τεράστιο πανό με αποτυπωμένες τις φωτογραφίες όλων των μελών της αποστολής δέσποζε στην πρόσοψη του Λιμεναρχείου (άλλο ένα τέτοιο πανό ήταν τοποθετημένο στο ξενοδοχείο El Deira, όπου διαμέναμε.
Οι ψαράδες μας συνόδεψαν για αρκετά μίλια δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο με φωνές, αλαλαγμούς και σφυρίγματα. Κρεμασμένη πάνω στα ψαροκάικα η πιτσιρικαρία χαιρετούσε και σχημάτιζε το σήμα της νίκης. Το ίδιο κάναμε και μεις, ενώ ο καπετάνιος μας κόντευε να πάθει συμφόρηση, διότι έφερναν τα καΐκια τους πολύ κοντά ή έμπαιναν μπροστά μας και έκαναν κόνξες. Κατάσταση τρελοκομείου.
Στα 6 μίλια περίπου είδαμε τρία σκάφη του Λιμενικού των Σιωνιστών, που φρόντισαν πρώτα να απομακρύνουν έξι παλαιστινιακές τράτες που μας περίμεναν στ’ ανοιχτά κάνοντας τάχα ότι ψαρεύουν. Τα περιπολικά του Ισραήλ μας παρακολουθούσαν από απόσταση για αρκετή ώρα, χωρίς να κάνουν καμιά κίνηση να μας πλησιάσουν. Το σημειώνω, γιατί μέχρι και λίγη ώρα πριν την αναχώρησή μας το ραδιόφωνο του Ισραήλ μετέδιδε ότι θα μας κάνουν έλεγχο και θα συλλάβουν τους Παλαιστίνιους που τυχόν θα μετεφέρουμε.
Είχαμε, όμως, φροντίσει να τους αφοπλίσουμε προπαγανδιστικά. Στη θέση κάποιων μελών της αποστολής που έμειναν στη Γάζα για να επιστρέψουν αργότερα, πήραμε μια μητέρα με τα 4 παιδιά της, όλους με παλαιστινιακά διαβατήρια και κυπριακή βίζα (ο πατέρας της οικογένειας εργάζεται στην Κύπρο και η μητέρα με τα παιδιά είχαν εγκλωβιστεί στη Γάζα), και ένα ακρωτηριασμένο παιδί μαζί με τον πατέρα του, που θα νοσηλευτεί σε νοσκομείο της Κύπρου. Το παιδί αυτό έχασε το πόδι του από ισραηλινή ρουκέτα στη Μπετ Χανούν και μας το υπέδειξε ο φίλος μας και ελληνόφωνος διευθυντής του νοσοκομείου της πόλης. Ετσι, οι Σιωνιστές προτίμησαν να μην ανέβουν στα πλοία μας, για να αποφύγουν το διεθνή διασυρμό.
Πριν την αναχώρησή μας, έγινε στη μεγάλα ταράτσα του Al Deira η τελετή παράδοσης των παλαιστινιακλών διαβατηρίων μας από τον πρωθυπουργό Ισμαήλ Χανίγια. Παρόντες ήταν ο υπουργός Υγείας Μπάσιρ Ναΐμ, οι στρατηγοί όλων των ένοπλων σωμάτων της Γάζας και ο ηγέτης της Χαμάς, Μαχμούντ Ζαχάρ, που βγήκε από την παρανομία για να μας χαιρετίσει και αυτός από κοντά (ο Ζαχάρ κατέβηκε και στο λιμάνι και μας αποχαιρέτισε θερμά πάνω στο πλοίο μας). Μετά από την εισηγητική ομιλία του Μπάσιρ Ναΐμ, το λόγο πήρε ο Χανίγια, ο οποίος σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη ομιλία εξήρε το ρόλο της αποστολής μας, μας χαρακτήρισε ήρωες και ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να μας απονείμει διπλωματικά και όχι κοινά διαβατήρια, γεγονός που σημαίνει ότι σε οποιαδήποτε χώρα κι αν βρισκόμαστε αντιπροσωπεύουμε την Παλαιστίνη. Ο Μπάσιρ Ναΐμ φώναζε τα ονόματά μας κι ένας-ένας παραλάμβανε το διαβατήριό του από τον Χανίγια μπροστά σε δεκάδες τηλεοπτικά συνεργεία, φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους. Ο Χανίγια ανακοίνωσε επίσης ότι η κυβέρνηση αναλαμβάνει όλα τα έξοδα της διαμονής μας στη Γάζα και πως θα πληρώσει όλα τα έξοδα που θα χρειαστούν για να επιστρέψει το ακρωτηριασμένο παιδί όρθιο και όχι σε αναπηρικό καροτσάκι.Χτες το βράδυ μας έκανε το τραπέζι η Λαϊκή Επιτροπή Ενάντια στον Αποκλεισμό σε κυριλάτο παραλιακό κέντρο της Γάζας (ένα απ’ αυτά που κατασκεύασε η προηγούμενη εξουσία). Μας μοίρασε μπόλικα αναμνηστικά δώρα, ενώ παρακολουθήσαμε και μια επίδειξη παραδοσιακών παλαιστινιακών χορών από νεανικό συγκρότημα.
Την Παρασκευή γύρω στις 9 με 10 το βράδυ αναμένεται να φτάσουμε στη Λάρνακα. Ζητήσαμε και το ένα πλοίο θα ανέβει στην Ελλάδα με μερικούς της ελληνικής αποστολής και ελπίζουμε την Πέμπτη το απόγευμα να φτάσει στον Πειραιά, όπου θα γίνει κάποια εκδήλωση υποδοχής.
Δημοσίευση σχολίου