Home » , » Το "τέλος του δολαρίου" και μερικές ακόμα τέτοιες ειδησούλες...

Το "τέλος του δολαρίου" και μερικές ακόμα τέτοιες ειδησούλες...

Από ciaoant1 , Δευτέρα 25 Απριλίου 2011 | 2:45 μ.μ.


Δείτε ένα πολύ καλοφτιαγμένο 20λεπτο ντοκιμαντέρ με το Max Keiser, από το Αλ -Τζαζίρα, που λέει πολλές αλήθειες και αξίζει οπωσδήποτε της προσοχής σας για το "τέλος του δολαρίου":






Επίσης, ένα ακόμα βιντεάκι που αξίζει να παρακολουθήσετε, είναι και αυτό, με τον Alex Jones να συνομιλεί με τον Gerald Celente. O Alex Jones εκφέρει συχνά και ακροδεξιές απόψεις, ωστόσο όλα αυτά που λέει στο συγκεκριμένο βίντεο, μαζί βέβαια με τον Celente που είχε προβλέψει την κρίση, ισχύουν 100% και αξίζουν το χρόνο σας:



Και τέλος ένα αρθράκι με ακόμα περισσότερες αλήθειες από τον μεγαλο-επενδυτή (!) Μαρκ Φάμπερ:

Μαρκ Φάμπερ: Η μαφία των αγορών και η φούσκα του χρέους
Σαν να μην πέρασε μια μέρα… Μια από τις πιο εντυπωσιακές ειδήσεις της εβδομάδας ήταν τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε για το πρώτο τρίμηνο του 2010 η JP Morgan Chase. Ο λόγος για τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ (βάσει ενεργητικού), η οποία στους πρώτους τρεις μήνες του έτους κατέγραψε καθαρά -όχι μεικτά- κέρδη της τάξεως των 5,5 δισ. δολαρίων! Το προηγούμενο τρίμηνο είχε εμφανίσει καθαρά κέρδη 4,8 δισ. δολ., ενώ το α' τρίμηνο του 2010 «μόλις» 3,3 δισ. δολ.
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή επίδοση που αντανακλά όχι απλά μία ολική επαναφορά των αμερικανικών τραπεζών στα προ της κρίσης του 2008 επίπεδα, αλλά μία ακόμα μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου. Πώς επετεύχθη αυτή η εντυπωσιακή ανάκαμψη; Χάρη σε άνευ προηγουμένου χαμηλά επιτόκια και εκτύπωση φρέσκου χρήματος.
Αυτή η συνταγή που ακολουθεί από το 2001 η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) είναι που δημιούργησε μία σειρά από «φούσκες» σε όλα τα μέτωπα, τις οποίες τελικά εξήγαγε και στον υπόλοιπο πλανήτη, προκειμένου να πλουτίσει η ελίτ της Wall Street, καταγγέλλει ένας από τους πλέον διάσημους «γκουρού» των αγορών, ο Μαρκ Φάμπερ. Όταν τα επιτόκια είναι τόσο χαμηλά, τονίζει, τότε ο κόσμος εξωθείται να δανειστεί, είτε πρόκειται για συνταξιούχους είτε για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Σε αυτό το πλαίσιο σύντομα δημιουργούνται «τερατουργήματα» χρέους σαν αυτό της Lehman Brothers, η οποία είχε αξία κεφαλαιοποίησης 20 δισ. δολάρια, με την οποία υποστήριζε συνολική μόχλευση 600 δισ. δολαρίων.
Πολλοί πίστεψαν ότι η κατάρρευση της Lehman το 2008 θα έβαζε ταφόπλακα και σε αυτού του είδους τις πολιτικές. Η αλήθεια αποδείχθηκε διαφορετική. Δυόμισι χρόνια μετά η JP Morgan και οι υπόλοιπες συνιστώσες του αμερικανικού χρηματοοικονομικού κατεστημένου καταγράφουν αστρονομικά κέρδη, εκμεταλλευόμενες όχι μόνο τα μηδενικά επιτόκια με τα οποία δανείζονται αλλά και την εκτύπωση φρέσκου χρήματος που κάνει συστηματικά αυτό το διάστημα η Fed με επισήμως δεδηλωμένο στόχο να «ξαναφουσκώσουν» οι αξίες. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ (κι όχι η… Ζιμπάμπουε) ετοιμάζονται να καταγράψουν ρεκόρ για δεύτερη διαδοχική χρονιά στο έλλειμμα του προϋπολογισμού τους, που εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 1,4 τρισ. δολάρια, και να ανεβάσουν το ανώτατο όριο δανεισμού τους πάνω από τα 15 τρισ. δολ. προκειμένου να αποφύγουν μία άμεση στάση πληρωμών…
Δεν θέλει ερώτημα, λοιπόν, ποιον ωφέλησε τελικά η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Ο Μαρκ Φάμπερ το λέει ακόμα πιο ωμά. Τα πάντα, λέει, είναι μια τεράστια απάτη. Σαν τη Moody's και τους υπόλοιπους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης. Δίνουν κορυφαία αξιολόγηση σε ομόλογα-σκουπίδια δημιουργώντας μια φούσκα τρισεκατομμυρίων δολαρίων χωρίς αντίκρισμα, κι όταν αυτή σπάει, λένε απλώς «συγγνώμη λάθος» και συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους ανενόχλητοι, χωρίς να τους εγκαλέσει κανείς.
«Πρόκειται για μια σύγχρονη μαφία», λέει. «Όπως στη μαφία ισχύει ο νόμος της ομερτά και κανείς δεν καταθέτει εναντίον άλλων μελών, έτσι και στο χρηματοοικονομικό κλάδο κανείς δεν θίγει κανέναν. Διότι ο ένας είναι πελάτης του άλλου. Αν εγώ αποκαλύψω κάτι, τότε όλο το σύστημα γνωρίζει ότι επιδιώκω να βλάψω κάποιον συγκεκριμένα και σύντομα θα βγουν στη φόρα και τα δικά μου άπλυτα».
«Όταν σε μια κοινωνία πολύ χρήμα συγκεντρώνεται σε πολύ λίγους, τότε κάτι δεν πάει καλά», εξομολογείται.
...

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 2 σχόλια

Ανώνυμος
25 Απριλίου 2011 στις 5:05 μ.μ.

@ciaoant1

O.S.Υπάρχουν ακόμα η εμπορία πετρελαίου αντι δολλαρίων
και η στρατιωτική δύναμη
Η Αμερική - Αγγλία - Γαλλία ανέγαγαν νίκες σε Σουδάν - Λιβύη σε βάρος της Κίνας.

Χρειάζεται μία θεωρία που να συνδέει τα κλασσικά του Μαρξισμού - Λενινισμού με τα νέα δεδομένα του Ιμπεριαλισμού.

Την τάση για την εξεύρεση του μεγαλύτερου ποσοστού κέρδους και η πτωτική του πορεία με:

τη μετανάστευση της μεγάλου μέους της παραγωγής(όχι του κρίσμου σε τεχνολογίες αμυντικής αιχμής) στην Ασία,

την μεγαλύτερη ενσωμάτωση μερίδων των εθνικών αστικών τάξεων στο παγκόσμιο σύστημα,

της τάσης για διατήρηση του Παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος,

τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείματα των κρατών,

τη γεωπολιτική της ενέργειας,

τους πολέμους σε Ασία - Αφρική

τη προσπάθεια του κεφαλαίου να κάνει τους εργάτες - εργαζόμενους της δύσης πιο "ανταγωνιστικούς".

Ένας Ιμπεριαλισμός του Λένιν εμπλουτισμένος με τα νέα δεδομένα


Η θεωρία περί του "ολοκληρωτικού καπιταλισμού" δεν υπάρχει γιατί πολύ απλά αποτελεί περισσότερο μία δημοσιογραφικού τύπου καταγραφή, παρά μία μαρξιστική ανάλυση


Ο διαχωρισμός που κάνεις ciaoant1 μεταξύ βιομηχανικού - τραπεζικού κεφαλαίου σχεδόν δεν υπάρχει. Σε κάθε μεγάλο έργο π.χ. ορίζονται ανάδοχοι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι

Ανώνυμος
26 Απριλίου 2011 στις 8:35 π.μ.

πολυ καλα τα videos αλλα καπου τα χανω χωρις υποτιτλους μου φαινετε σαν δωρο αδωρο...

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger