Από το "Ποντίκι"
Σε κάποια συνήθη μπλογκ άρχισε η συνήθης τρομολαγνία, ενώ στον αντιεξουσιαστικό χώρο, που υποδέχτηκε με αμηχανία την είδηση της προσαγωγής, άρχισαν οι φήμες για αστυνομική προβοκάτσια, εν μέσω μάλιστα του κλίματος των ημερών, που εξακολουθεί να παραμένει φορτισμένο από το πογκρόμ ξενηλασίας. Όπως όμως σημείωναν εξ αρχής έγκυρες αστυνομικές πηγές, η περίπτωση Δημητράκη ήταν μια απλή προσαγωγή, δίχως ωστόσο να προσδιορίζεται ο λόγος.
Η ανησυχία στα Εξάρχεια συνδέθηκε με τις μνήμες της προσαγωγής από τα Εξάρχεια - πάλι τότε από αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ, πάλι μέσα από καφενείο - στην Αντιτρομοκρατική στις 4 Δεκεμβρίου 2010 δύο αντιεξουσιαστών, από τους οποίους ο ένας κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην «ανώνυμο της τρομοκρατίας» αμέσως μετά τις δύο αρχικές - και τις «σπονδυλωτές» που ακολούθησαν - συλλήψεις των Κώστα Σακκά και Αλέξανδρου Μητρούσια έξω από την οπλαποθήκη της οδού Καισαρείας στη Νέα Σμύρνη.
Θυμίζουμε πως ο Γιάννης Δημητράκης αποτελεί μία από τις σύγχρονες εμβληματικές μορφές των Εξαρχείων. Κατηγορήθηκε ως ένας από τους «ληστές με τα μαύρα», όπως «βαφτίστηκε» από την Αστυνομία η συμμορία λόγω της αμφίεσης των μελών της σε ληστείες που της αποδόθηκαν.
Ο 33χρονος σήμερα Δημητράκης καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 25,5 ετών για την ένοπλη ληστεία του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος τον Ιανουάριο του 2006. Η μοιραία για τη σύλληψη του ληστεία, στις 16 εκείνου του μήνα, εξελίχθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους αστυνομικούς εν μέσω της οδού Πανεπιστημίου, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Δημητράκης τραυματίστηκε. Καταδικάστηκε για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας από πρόθεση και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Ο τελειόφοιτος του ΤΕΙ Πειραιά είχε πρωταγωνιστήσει στη μεγάλη εξέγερση των κρατουμένων στις φυλακές Μαλανδρίνου την άνοιξη του 2006, όταν κατήγγειλε ότι τον ξυλοκόπησαν ανηλεώς σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Το 2009, ενώ κρατούνταν στην Αλικαρνασσό, δέχτηκε επίθεση στα λουτρά των φυλακών από τον συγκροτούμενο του και θεωρούμενο υπαρχηγό της «Χρυσής Αυγής» Αντώνη Ανδρουτσόπουλο («Περίανδρο»), παραμονές της μεταγωγής του στον Κορυδαλλό.
Έψαχναν «χρωοτούμενα»!
Το μυστήριο δεν άργησε να λυθεί, καθώς «αναγκαστικά» πλέον η ΕΛ.ΑΣ. άρχισε να δηλώνει ότι «θέμα χρόνου θεωρείται η απελευθέρωση του Γιάννη Δημητράκη από τα γραφεία της Κρατικής Ασφάλειας, καθώς δεν προκύπτει απο¬λύτως τίποτε σε βάρος του ούτε έχει κά¬ποια εκκρεμότητα».
Στο αυτονόητο ερώτημα γιατί έγινε η προσαγωγή, η απάντηση υπήρξε εκπληκτική: «Οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ που έκαναγ περιπολία στην πλατεία των Εξαρχείων», δήλωναν αρμόδιοι αξιωματικοί, «τον αναγνώρισαν και του έκαναν την προσαγωγή, για να διαπιστωθεί εάν ήταν κανονικά εκτός των φυλακών ή υπήρχαν κάποια ποινικά χρωστούμενα»!!!
Το αναγνώρισαν δηλαδή και, επειδή τον αναγνώρισαν, τον... πήγαν για εξακρίβωση στοιχείων και εκκρεμοτήτων. Λες και, αν ήταν έξω «παράνομα», θα καθόταν στο κεντρικότερο καφέ της πλατείας των Εξαρχείων περιμένοντας πότε θα έρθουν τα σαΐνια της Αστυνομίας για να τον πιάσουν!
Πολλές φορές η αστυνομική λογική είναι αφοπλιστική.
Δημοσίευση σχολίου