Του Ν.ΑΡ.
«Αποφασιστικότητα έναντι των άκρων: Όσα συνέβησαν στη Ραφήνα, αλλά και στη Χαλκιδική, τις τελευταίες ημέρες είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Ακροδεξιά και ακροαριστερά τάγματα εφόδου έχουν αποφασίσει να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και να τον επιβάλουν όπως νομίζουν. Τα απερίγραπτα φαινόμενα βίας δείχνουν πόσο επικίνδυνη έχει καταστεί η μη εφαρμογή του νόμου και της τάξης εδώ και πολλά χρόνια, λόγω της δειλίας και της ανικανότητος πολιτικών που είχαν την ευθύνη γι' αυτό. Τώρα, τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου θεωρούν ότι μπορούν να ελέγχουν ποιος είναι νόμιμος μετανάστης και ποιος όχι και τα ακροαριστερά να σταματούν κάθε νόμιμη επένδυση επειδή έτσι τους αρέσει. Το ένα άκρο συμπληρώνει το άλλο, η ανεξέλεγκτη ανομία και δράση μιας μερίδας χούλιγκαν έφερε την αντίδραση μιας άλλης και η χώρα κατρακυλάει σε έναν κατήφορο ανεξέλεγκτης βίας. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη αντέδρασε σωστά και καίρια, αλλά θα χρειασθεί μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για να τεθεί ένα τέλος στον καταστροφικό κατήφορο'.
Δυστυχώς για όλους, δε χρειάζεται να θυμίσουμε τη διαπλοκή Χρυσαυγιτών ΕΛ.ΑΣ., τι ψηφίζουν τα ΜΑΤ και οι ΔΙΑΣ-ΕΚΑΜ, πως οργανωμένα εξαπέλυσαν κοινά πογκρόμ κατά των μεταναστών, ότι οι δολοφόνοι Ναζί χαίρουν της ανοχής της Αστικής Δικαιοσύνης.
Σε όλους αυτούς που τόλμησαν να συγκρίνουν τους αγωνιστές της Χαλκιδικής που αντιμέτωποι στα δακρυγόνα και τις πλαστικές σφαίρες των Πραιτοριανών της κυβέρνησης, της Τρόικας και του Μπόμπολα που με τον αγώνα τους μπλοκάρουν ένα ακόμη ξεπούλημα κοινωνικού πλούτου σε μεγαλοκαρχαρία και την καταστροφή του μοναδικού φυσικού πλούτου της περιοχής, να τους ενημερώσουμε ότι: «Ο αστυνομικός του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Μπαρμπαρούση τέθηκε σε διαθεσιμότητα με απόφαση του αρχηγείου της ελληνικής αστυνομίας. Ο αστυνομικός φαίνεται να συμμετείχε στα επεισόδια που προκάλεσαν μέλη της Χρυσής Αυγής στη λαϊκή αγορά Μεσολογγίου στις 8 Σεπτεμβρίου γι' αυτό με απόφαση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομία τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Μάλιστα, όπως προέκυψε μετά από σχετική έρευνα, παράλληλα σε βάρος του διατάχθηκε ένορκη διοικητική εξέταση για αδικήματα που επισύρουν την ποινή της απόταξής του από το Σώμα».
Δεν αισθάνεται η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» την ανάγκη να μας εξηγήσει πως συνδέεται Χρυσή Αυγή - Ακροαριστερά -ΕΛ.ΑΣ.; Γελοιότητες θα πείτε της αστικής προπαγάνδας, που πρέπει να συγκαλύψει το Πραγματικά Ακραίο. Το Πραγματικά Επικίνδυνο για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία είναι η ταξική πολιτική της συγκυβέρνησης και της Τρόικας.
Ακραίο είναι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, η κατάργηση των αποζημιώσεων, των δώρων και επιδομάτων, οι περικοπές σε μισθούς-συντάξεις, η κατάργηση του κατώτερου μισθού και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η ανεργία στο 30% και στο 50% για τους νέους έως 25 ετών!
Ακραίο είναι να διαλύεις σχολεία-πανεπιστήμια-νοσοκομεία, να λιποθυμούν τα πεινασμένα παιδιά στα σχολεία, να ακριβαίνεις τα φάρμακα ή να αφήνεις καρκινοπαθείς και νεφροπαθείς χωρίς φάρμακα, να ιδιωτικοποιείς και να εμπορευματοποιείς κάθε κοινωνικό αγαθό.
Ακραίο είναι να οδηγείς 3000 συνανθρώπους μας στην αυτοκτονία, να διώχνεις τους νέους από τη χώρα για να πηγαίνουν στην Αυστραλία και να τους κλείνουν σε Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, την ίδια στιγμή που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που συμμετέχει ο ελληνικός στρατός δημιουργούν ποτάμια προσφυγιάς που καταλήγουν άψυχα κορμιά, συχνότατα μικρών αγγέλων, στο Αιγαίο και στον Έβρο ή έγκλειστοι σε Στρατόπεδα Συγκέντρωσης που χρηματοδοτεί η Ευρώπη Φρούριο.
Ακραίο είναι να ξεπουλάς τα νησιά όταν το 1996 κόντεψες να αφανίσεις μια ολόκληρη γενιά για τις βραχονησίδες Ίμια, να ξεπουλάς την ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο μπατιρημένο τραπεζίτη του ΠΑΣΟΚ και του πλυντηρίου των βρώμικων χρημάτων του Τσοχατζόπουλου, βάζοντας το προσωπικό να υπογράψει ατομικές συμβάσεις εργασίας, «τρώγοντας» τους τις αποζημιώσεις και σβήνοντας τα χρέη των κομμάτων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Ακραίο είναι να χρηματοδοτείς τον πλουτισμό αστών πολιτικών-στρατιωτικών-εποιεχειρηματιών με τα Σκάνδαλα της Ολυμπιάδας, του Χρηματιστηρίου, της SIEMENS, του Βατοπεδίου, των εξοπλισμών και μετά να χαντακώνει αυτούς που πάντα πληρώνουν τα χρέη του αστικού κόσμου και να επιβάλλεις εργασιακές σχέσεις δουλοπάροικου για να αυξήσεις τα ποσοστά των κερδών τους.
Ακραίο είναι να καταργείς το δικαίωμα του συνέρχεσθε και συνδικαλίζεσθε, να απαγορεύεις τις διαδηλώσεις και να εξαφανίζεις τις λαϊκές ελευθερίες, να βάζεις τους χαφιέδες της ΕΥΠ και της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ να παρακολουθούν 50.000 τηλέφωνα, να εξοπλίζεις την ΕΛ.ΑΣ. με πλαστικές σφαίρες, σκυλιά και Αύρες νερού, να ετοιμάζεις στρατιωτικοποιημένο τμήμα αστυνομικών και να εκπαιδεύεις τον Στρατό για να συμμετέχει στην Καταστολή Πλήθους.
Ακραίο είναι να στέλνεις τον ελληνικό στρατό ως δύναμη κατοχής να συμμετέχει σε κάθε ιμπεριαλιστικό έγκλημα και να υπογράφεις στρατιωτική συμφωνία στρατηγικού χαρακτήρα με το κράτος Φονιά Ισραήλ, αναλαμβάνοντας τμήμα της εκπαίδευσης των στρατιωτικών του δυνάμεων που θα επιτεθούν στο Ιράν!
Ακραίο είναι να απολύεις τους εργαζόμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς σου, να προπαγανδίζεις τα ακραία μέτρα που διαλύουν την κοινωνία και μετά να οργανώνεις φιλανθρωπικές εκστρατείες, όπου τα ρούχα και τα φάρμακα από το υστέρημα μας συμβάλλουν για να κάνει δημόσιες σχέσεις το συγκρότημα Αλαφούζου και η Εκκλησία.
Ακραίο είναι φτιάχνεις αυλές από ενσωματωμένους δημοσιογράφους-προπαγανδιστές των ταξικών πολιτικών επιλογών σαν τον Λυριτζή-Οικονόμου-Τσοπανίδου-Παπαδημητρίου κλπ., με δημοσιογράφους πράκτορες της CIA όπως αποκάλυψαν τα Wikileaks Και την ίδια στιγμή να στήνεται ΕΝΕΔΡΑ στον Κ.Βαξεβάνη, που όλως τυχαίως η δημοσιογραφική του έρευνα φώτισε αθέατες πλευρές της διαπλοκής και του πραγματικού σκοτεινού επιχειρηματικού κόσμου. Ας δούμε μερικά ονόματα: Βαρδινογιάννης, Σάλλας, Λαυρεντιάδης, Τρέμη, Πατεράκης, Τσοχατζόπουλος, Βενιζέλος, Μπόμπολας κλπ.κλπ.κλπ. Ενώ η κατηγορία μάλλον δείχνει να βγαίνει εκτεθειμένη από τον τρόπο αντίδρασης της, που δε συνέβαλε και τόσο στην σύλληψη των δραστών.
Ακραίο επομένως είναι να είσαι γόνος μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας, ο πλούτος και η καλοπέραση σου να προέρχεται από τις σημαίες ευκαιρίας, τους φορολογικούς παραδείσους, τις ατελείωτες φοροαπαλλαγές και τα ξένα πάμφθηνα πληρώματα των πλοίων σου, να μπλέκεις με το ποδόσφαιρο για να φτιάξεις προσωπικούς στρατούς, να έχεις ΜΜΕ για να εκβιάζεις τις κυβερνήσεις και να χειραγωγείς τους πολίτες, να παρουσιάζεις ως εθνικό το ταξικό σου συμφέρον και να συμμετέχεις στην λεηλασία του κοινωνικού πλούτου αυτοπροβεβλημένος ως «σωτήρας επενδυτής», που φυσικά αποκτά τα πάντα τζάμπα και με αστεία φορολόγηση.
Για να δούμε επομένως ένα παράδειγμα. Το κείμενο «ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΛΑΦΟΥΖΙΣΜΟ» είναι αποκαλυπτικό. «Εφοπλιστικής προπαγάνδας το ανάγνωσμα. Τα μέσα του ομίλου Αλαφούζου πάντα ακολουθούσαν πιστά (αν όχι επηρέαζαν απροκάλυπτα) τις πολιτικές αλλαγές του δικομματισμού. Πουλώντας ένα μετριοπαθές κεντροδεξιό προφίλ για να εξασφαλίζει πολύχρωμη μάζα πελατών, ουκ ολίγες φορές κύλισε στο βούρκο της παραπολιτικής, φτύνοντας εκεί που έγλειφε. Μία τακτική της Καθημερινής και του Σκάι, που ξεκινά από τον πόλεμο στο Μητσοτάκη -με βαρύ πυροβολικό τους αθυρόστομους Τράγκα και Κακαουνάκη- τον οποίον προηγουμένως είχε «φιλοδωρήσει» ο Α. Αλαφούζος. Περνά από την εγκατάλειψη του Σημίτη (σ.σ το 2004, το μεσημεριανό μαγκαζίνο του σταθμού σχεδόν πανηγύριζε τη νίκη της ΝΔ), την πλήρη απαξίωση του αλαφουζικού πουλέν Κ. Καραμανλή, και φτάνει στις ασκήσεις ισορροπίας «μία στο καρφί και μια στο πέταλο» με την κυβέρνηση ΓΑΠ, προκειμένου να σπρώξουν -χωρίς να το κρύβουν- τη «λύση ΔΝΤ». Κύριο χαρακτηριστικό του διαδόχου Γιάννη Αλαφούζου στο τιμόνι της Καθημερινής και του Σκάι είναι η έντονη παρέμβασή του στα πάντα (σ.σ. έφτανε σε σημείο να κάνει σχολιασμούς ως «ανώνυμος ακροατής» και σχεδόν ... απέλυσε εκφωνήτρια ειδήσεων στον «αέρα») και οι απροκάλυπτα προσωπικές σταυροφορίες απέναντι σε κάθε πολιτική απόφαση εμπόδιζε τα στενά επιχειρηματικά του συμφέροντα. Κι όταν ο Αλαφούζος αποφασίσει να χτυπήσει κάποιον τότε όλοι μαζί συντονισμένα, δημοσιογράφοι, ρεπόρτερ, αναλυτές, ανεξάρτητοι συνεργάτες, αποκτούν ενιαία σκέψη, μία φωνή και κοινά επιχειρήματα. Μέχρι τον επόμενο στόχο, οπότε πάλι όλοι μαζί κουρδίζονται ως χορωδία και ψάλλουν σε νέο σκοπό. Σε αυτό το πλαίσιο ο Αλαφούζος έστηνε ένα θίασο δημοσιογράφων/παπαγάλων/φασουλήδων γύρω του και πάντα σε πρώτο ρόλο ραδιοφωνικού προπαγανδιστή: από τον Κακαουνάκη έως τον Παπαδημητρίου και από τον Πορτοσάλτε έως τον Οικονόμου».
Υπάρχει όμως και ένα κείμενο της Εύης Κατσώλη που παρουσιάστηκε στο DEALNEWSONLINE, που αξίζει να το λάβουμε υπόψη μας.
«Αριστείδης Αλαφούζος: Οι κόντρες που ταράζουν τα νερά σε πολιτική - media. Πριν από έναν χρόνο στην οικία του Ιάπωνα Πρέσβη στο Παλαιό Ψυχικό οργανώθηκε μια μεγάλη γιορτή λες και τιμούσαν κάποιον ισχυρό πολιτικό άνδρα της χώρας, που επισκέφθηκε την Ελλάδα. Κι όμως, υπό το βλέμμα Ελλήνων βουλευτών, ακαδημαϊκών και εκπροσώπων της ναυτιλίας και των media, δεν ήταν κάποιος Ιάπωνας πολιτικός ή επιχειρηματίας, αλλά ο Αριστείδης Αλαφούζος που παρέλαβε το παράσημο του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου, Χρυσών Ακτίνων και Ροζέτας για τη συμβολή του στη σύσφιξη των ελληνο - ιαπωνικών οικονομικών δεσμών, κυρίως στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας.
O πρώτος Έλληνας εφοπλιστής που μπήκε στον χώρο των media, έχοντας καταφέρει να χτίσει έναν από τα πιο κραταιά συγκροτήματα στον χώρο του Τύπου, με ναυαρχίδες του την «Καθημερινή» και τον ΣΚΑΙ, δύο μέσα με δυναμική παρέμβαση, ταράζοντας πολλές φορές τα... ήσυχα νερά της πολιτικής και της οικονομίας.
Η πολυσχιδής του δραστηριότητα δεν εξαντλείται όμως, μόνο στη ναυτιλία και στα media, αλλά επεκτείνεται στις κατασκευές, μέσω της τεχνικής εταιρείας ΕΡΓΑΣ, η οποία διεκδικεί δημόσια και ιδιωτικά έργα, αλλά καθώς και η επιχειρηματική δραστηριότητα εξελίσσεται, το επενδυτικό βάρος του «πατριάρχη» της Καθημερινής έχει πέσει σε άλλους τομείς.
Το επόμενο «χτύπημα» του, θα είναι στο on - line στοίχημα, ενόψει της απελευθέρωσης της αγοράς των τυχερών παιγνίων που αποφάσισε το υπουργείο Οικονομικών. Ο γιος του Γιάννης είναι εκείνος, που έχει αναλάβει τις σχετικές επαφές με εταιρείες του εξωτερικού, που διαθέτουν την τεχνογνωσία, προκειμένου να είναι καθ' όλα έτοιμος να κατέβει με αξιώσεις στον διεθνή διαγωνισμό του Δημοσίου, για μία εκ των αδειών που αφορούν στο διαδικτυακό στοίχημα.
Ένα νέο επιχειρηματικό πεδίο, που έχει μετατραπεί σε... πεδίο σύγκρουσης για την οικογένεια Αλαφούζου με τον Σωκράτη Κόκκαλη, καθώς τα media του ομίλου συχνά καταφέρονται ενάντια στον πρώην πρόεδρο του Ολυμπιακού, μια κόντρα που ξεκίνησε από το 2000.
Μία ακόμη σφοδρή σύγκρουση της οικογένειας Αλαφούζου, αυτή τη φορά στον εκδοτικό χώρο, εκεί που τα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι πιο πολύπλοκα, είναι κι εκείνη με τον Γιώργο Κουρή. Η δεινή οικονομική κατάσταση, στην οποία βρίσκεται το ALTER, οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει αν δεν συμφωνήσει με τις τράπεζες και η αγωνία των εργαζομένων έχουν γίνει από τις σημαντικότερες «ειδήσεις» των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ του Αλαφούζου. Με τη σειρά του ο Γιώργος Κουρής έχει γίνει ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους του μεγαλομετόχου της Καθημερινής. Τόνους μελανιού έχυσε η «Αυριανή» κατηγορώντας την οικογένεια για «εμπλοκή σε σκάνδαλο με την ναυτιλιακή εταιρεία Ermis, για δωροδοκία Ρουμάνων πολιτικών, για απάτες που είχαν ως αποτέλεσμα να φάει τον στόλο του Ρουμάνου συνεταίρου του Petromin και να καρπώνεται δάνειο που έλαβε εκείνος με εγγύησή του, όταν η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών έπεσε... στα βράχια, λόγω οικονομικών δυσχερειών». Η απάντηση δόθηκε με δύο αγωγές από την πλευρά Αλαφούζου, διεκδικώντας 400.000 ευρώ για κάθε συκοφαντικό δημοσίευμα. Από τα πρώτα κανάλια που ανέδειξαν τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στο λιμάνι του Πειραιά και κατέκριναν την εχθρική απέναντί τους στάση του εκδοτικού ομίλου Αλαφούζου ήταν το ALTER, μιλώντας για «συμφέροντα που ενοχλούνται από τους αγώνες, λόγω των ίδιων οφελών τους από τις ναυτιλιακές business».
Η πολιτική. Ο Αριστείδης Αλαφούζος ανέκαθεν είχε πολλούς φίλους και περισσότερους εχθρούς. Μάλιστα, ο ίδιος λόγω των ταραγμένων πολλές φορές σχέσεών του με εκπροσώπους της εξουσίας, ακόμα και με εκείνους τους οποίους έχει στηρίξει, έχει χαρακτηρίσει τον εαυτό του ως ασυμβίβαστο ταξιδευτή. Οι αντίπαλοί του ωστόσο, δε δέχονται τον τίτλο του ασυμβίβαστου, αλλά του ανθρώπου που υποστηρίζει ή καταβαραθρώνει τους πολιτικούς, ανάλογα με το αν εξυπηρετούνται ή όχι οι επιχειρηματικές του θέσεις. Στο παλιό ιστορικό κτίριο της Καθημερινής, στη Σωκράτους, λένε, υπήρχε το «εξεταστήριο». Ένα μεγάλο σαλόνι συναντήσεων, στο οποίο προσερχόταν ο καλεσμένος πολιτικός, συνήθως κορυφαίος υπουργός, ενώπιον του κ. Αλαφούζου και των στενών συνεργατών του. Το συμπέρασμα απεικονιζόταν αργότερα. Πρώτα γραπτά, στη συνέχεια στα ερτζιανά, τώρα πλέον και τηλεοπτικά.
Έχοντας χτίσει ένα κεντροδεξιό προφίλ, δεν έκρυψε ποτές τις ιδιαίτερες σχέσεις του με τη Ν.Δ., αν και αυτές πέρασαν... δια πυρός και σιδήρου. Με την οικογένεια Μητσοτάκη ειδικά οι δεσμοί του θύμιζαν σκωτσέζικο ντους. Το Συγκρότημα Τύπου στήριξε καταρχήν την κυβέρνησή του κατά την περίοδο 1990- 1993, αλλά στη συνέχεια άλλαξε... ρότα, εξαιτίας εμπλοκών στην αδειοδότηση του ραδιοφωνικού του σταθμού και της νομής των τηλεοπτικών συχνοτήτων, όπως ισχυρίζονται άνθρωποι που έζησαν την ταραγμένη αυτή περίοδο.
Όμως, επειδή στην πολιτική και το επιχειρείν όλα αλλάζουν σε μια στιγμή, οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν και πάλι. Τότε, ο Αριστείδης Αλαφούζος αποκαλύπτει πως έχει χρηματοδοτήσει το κόμμα της Ν.Δ. με 1 εκατ. δολάρια, αποδεικνύοντας πως πάντα πολιτική και επιχειρείν ήταν αλληλένδετα μεταξύ τους κα φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον πρώην Πρωθυπουργό. Σήμερα ΣΚΑΙ και Καθημερινή, φαίνεται να στηρίζουν τις κινήσεις της κόρης του Επίτιμου προέδρου, Ντόρας Μπακογιάννη. Ανέκαθεν πάντως, το συγκρότημα Αλαφούζου ήθελε να παρεμβαίνει δυναμικά στα κοινά. Το κυριότερο, έχει διαμορφώσει ταυτότητα ιδεολογίας και πολιτικής, πράγμα που αναγνωρίζουν οι πάντες. Σήμερα π.χ. αυτή η ταυτότητα εκπροσωπείται από την «οικονομική τάξη», την ευνομία, το σταθερό μέτωπο εναντίον των αδυναμιών και της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος, αλλά και κατά των προνομίων των συντεχνιών με πρώτες τις συνδικαλιστικές κάστες, όπως και από την ανάδειξη της οικολογικής ευαισθησίας και της ανάγκης προστασίας του περιβάλλοντος.
Έτσι, τόσο επί εποχής Σημίτη, όσο και επί Καραμανλή, επιδόθηκε σε «ασκήσεις ισορροπίας». Η κοινοτική οδηγία για τα διπύθμενα αποτέλεσε βαρόμετρο για τη στάση του συγκροτήματος έναντι κυβερνήσεων και υπουργών. Σήμερα, έχει «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» την κυβέρνηση Παπανδρέου. Εν κατακλείδι, αναγνωρίζει ότι προσπαθεί να διασώσει τη χώρα, αλλά την κατηγορεί για διστακτικότητα, συμβιβασμούς και υπαναχωρήσεις. Όπως όλοι οι μεγαλοεκδότες, έχει «αγαπημένα παιδιά» και «αποπαίδια» από όλους τους πολιτικούς χώρους. Στα πρώτα συγκαταλέγονται κορυφαίοι υπουργοί, όπως οι Γ. Παπακωνσταντίνου και Μ. Χρυσοχοϊδης, πολλοί «γαλάζιοι» πολιτικοί, αλλά και οι «απόμαχοι» Κ. Μητσοτάκης, Στ. Μάνος και Ν. Κωνσταντόπουλος. Στα «αποπαίδια», πολλές φορές συμπεριλαμβάνονται οι ευνοούμενοι του «αντιπάλου». Λέγοντας αντίπαλο, θα μπορούσε καταρχήν να είναι ο Γ. Μπόμπολας. Έτσι, διαχρονικά οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ είναι στο στόχαστρο του συγκροτήματος. Β. Παπανδρέου, Σουφλιάς, Ρέππας και Μπιρμπίλη «έχουν γευτεί την γλύκα».
Το Oceanis και ο νέος στόλος. «Αργοναύτης» στα deal της ναυτιλίας. Ο Αριστείδης Αλαφούζος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σαντορίνη, με το πρότυπο του πατέρα του, ναυτικού να επηρεάζει τη μετέπειτα επαγγελματική του «διαδρομή». Έχτισε έναν κραταιό όμιλο από έξι ναυτιλιακές εταιρείες. Η μητρική «Αργοναύτης», στην οποία ο ίδιος συμμετέχει με 40,75% στο μετοχικό κεφάλαιο και ο γιος του Θέμης με 21,79%, θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές διεθνώς. Μέσω μια πλειάδας θυγατρικών της, τις Sea Shell Enterprises, Sea Pearl Enterprises, Zenith Maritime, Corporation Bigal Shipping και Kyklades Maritime, όλες με χώρα βάσης τη Λιβερία, δραστηριοποιείται σε όλους τους τομείς της ναυτιλίας.
Η «Αργοναύτης» με συνολικό ενεργητικό 68,6 εκατ. ευρώ το 2009 μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να μην είχε προχωρήσει σε επενδύσεις νέων πλοίων- με την τελευταία μεγαλύτερη να έχει γίνει το 2003- καθώς μεγάλο βάρος είχε ρίξει η οικογένεια στα εκδοτικά της «τέκνα», όμως, φαίνεται πως η επιστροφή τους είναι δυναμική στον τομέα των τάνκερ. Πιο συγκεκριμένα μετά την πώληση του δεξαμενόπλοιου OKEANIS, το οποίο ανήκε σε θυγατρική της «Καθημερινής, ο Αριστείδης Αλαφούζος ετοιμάζεται να υποδεχτεί έξι νεότευκτα τάνκερ τύπου aframax, τα οποία είχε παραγγείλει από νοτιο- κορεάτικα ναυπηγεία. Ο Αριστείδης Αλαφούζος επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καθώς οι τιμές των πλοίων είναι πιεσμένες, ενώ είναι της άποψης πως η κρίση δημιουργεί και ευκαιρίες. Μετά από 20 χρόνια εμπειρίας στις θαλάσσιες business ξέρει πώς να βγαίνει από τις «φουρτούνες» και να τις δαμάζει. Πριν από πολύ καιρό ακουγόταν πως ο Αριστείδης Αλαφούζος θα ένωνε την εταιρεία του Kyklades Maritime με την Ermis, την οποία είχε αναθέσει στον γιο του Γιάννη και η οποία είχε συστήσει κοινοπραξία με τη ρουμανική Petromin. Όμως, παρά το γεγονός ότι και οι δύο ναυτιλιακές στεγάζονταν στο ίδιο κτίριο ακολούθησαν αυτόνομη πορεία, ενώ οι λόγοι της μη συνένωσης δεν έγιναν ποτέ γνωστοί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΜΗΣ ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ. Το στοίχημα των δύο διαδόχων. Η ενασχόληση του Αριστείδη Αλαφούζου με τα media ξεκίνησε το 2000, ημερομηνία- ορόσημο για την εξαγορά της Καθημερινής, αλλά εκδοτικοί κύκλοι λένε πως για το εγχείρημά του αυτό τον είχε πείσει πολύ νωρίτερα ο φίλος του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο «πατριάρχης» της οικογένειας, αμέσως μετά το πέρας των σπουδών των δύο γιων του, Γιάννη και Θέμη τους πήρε στο πλευρό του, να... ψηθούν, όπως λέει ο ίδιος στις «φουρτούνες» των επιχειρήσεων. Το «τιμόνι» του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού ΣΚΑΙ το έχει αναθέσει στον πρωτότοκο Γιάννη, ο οποίος ελέγχει το 75% του μετοχικού κεφαλαίου. Πριν από τρία χρόνια... τάραξε τα νερά των media, όταν ανακοίνωσε την «συμμαχία» του με τον νυν πρόεδρο του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος κατέχει το 25% των μετοχών. Μια συνεργασία που από τους αντιπάλους της οικογένειας σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, καθώς ο «κόκκινος» εφοπλιστής είναι και κουμπάρος της Ντόρας Μπακογιάννη, ενώ ως προς τα φίλαθλα αισθήματά τους ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους. Το όνομα του Γιάννη Αλαφούζου ενεπλάκη κάποια στιγμή και στα διοικητικά του Παναθηναϊκού, αφού είναι φίλαθλος του «τριφυλλιού», αλλά το «φλερτ» δεν εξελίχθηκε σε γάμο. Στον όμιλο της οικογένειας ανήκουν επίσης οι μουσικοί σταθμοί Μελωδία, RED 96,3 και τα portal skai.gr και woop.gr».
Το σίγουρο όμως είναι ότι το πιο Ακραίο αυτής της Ιστορίας είναι ότι τους Ανεχόμαστε.
Δημοσίευση σχολίου