Home » , » Κάλεσμα τουΣυλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών για τους εργαζόμενους με "μπλοκάκι"

Κάλεσμα τουΣυλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών για τους εργαζόμενους με "μπλοκάκι"

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012 | 7:39 μ.μ.

Ανοιχτή διακλαδική συνάντηση
Παρασκευή 19/10, 8 μ.μ.
όντου 6, Εξάρχεια, 2ος όροφος

 
Εδώ και πολλά χρόνια, με πρώτο διδάξαντα το ελληνικό κράτος όσον αφορά τους συμβασιούχους με μίσθωση έργου, έχει διαμορφωθεί στην ελληνική αγορά εργασίας, και κατ' επέκταση στην ελληνική κοινωνία, ένα ευρύ και αυξανόμενο εργατικό στρώμα χωρίς δικαιώματα, αλλά με αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος και στους εργοδότες. Ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι εργαζόμενοι, που διαχέονται σε διάφορους κλάδους επαγγελμάτων (δημοσιογράφοι, καθαριστές, τεχνικοί, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, δικηγόροι, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στη ψυχική υγεία, καλλιτέχνες, πωλητές, μεταφραστές, επιμελητές) αντιμετωπίζονται από το κράτος ως επιχειρηματίες και από τους εργοδότες τους ως σκλάβοι. Μιλάμε για τους κοινώς αποκαλούμενους «μπλοκάκηδες».

 Το κράτος θεσμοθέτησε αυτό τον τύπο εργαζομένου με στόχο να ενισχύσει την κερδοφορία των εργοδοτών. Η επισφαλής θέση των «μπλοκάκηδων» (χαμηλοί μισθοί, υψηλή φορολογία/αυτασφάλιση, αδυναμία απεργίας, κατακερματισμός κ.λπ.), σε συνδυασμό με το κοινωνικό γόητρο που παρέχει η λεγόμενη «αυτοαπασχόληση» (η «καρδιά της μεσαίας τάξης», σύμφωνα με τους «ειδικούς»), έχει καθορίσει μέχρι τώρα την αδυναμία τους να οργανωθούν και να διεκδικήσουν καλύτερους όρους εργασίας και, ει δυνατόν, να ακυρώσουν την ίδια την ύπαρξη του εργαζόμενου (εσωτερικού ή εξωτερικού) με μπλοκάκι.

 Οι εργαζόμενοι αυτοί εδώ και δύο δεκαετίες περίπου υπόκεινται σε άδικη επιβολή υπέρογκων εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία (αποκλειστική εισφορά του εργαζόμενου-ημιάνεργου μπλοκάκια, χωρίς δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας, χωρίς σύνδεση εισοδήματος-εισφορών, με τους ίδιους ακριβώς όρους που καταβάλλουν εισφορές και φορολογούνται οι εργοδότες τους, οι οποίοι φυσικά δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη σε περίπτωση απόλυσης) και σε άδικη φορολόγηση (υπερβολική παρακράτηση φόρου σε χαμηλά εισοδήματα, επιβολή Φ.Π.Α. για τη διάθεση της εργατικής τους δύναμης, εκβιαστική περαίωση κ.λπ.). Η εποχή των Μνημονίων έβαλε και αυτό τον τύπο εργαζομένων στο στόχαστρο, με το τέλος επιτηδεύματος, την εισφορά αλληλεγγύης και τη μείωση του αφορολόγητου, με αποτέλεσμα την εξώθησή τους στην ανεργία, την ανασφάλεια, τη μαύρη εργασία, την αποδοχή κατάπτυστων εργασιακών όρων και συνθηκών, το φέσωμά τους από τους εργοδότες και την υπερδιόγκωση των οφειλών τους στα ασφαλιστικά ταμεία και στην εφορία.

 Η νέα σειρά μέτρων διάσωσης του καπιταλιστικού συστήματος επιδεινώνει την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Οι φήμες τρομοκρατίας δίνουν και παίρνουν, για αύξηση της φορολόγησης ακόμα και στο 35% (ενιαίος συντελεστής) και αύξηση της παρακράτησης φόρου στο 25%, ενώ το αφορολόγητο θεωρείται βέβαιο ότι θα καταργηθεί πλήρως. Διαδίδεται, βέβαια, ότι όσοι δηλώνουν συνεχή απασχόληση σε έναν μόνο εργοδότη θα διατηρούν το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ. Εδώ η γελοιότητα χτυπάει κόκκινο, καθώς το φαινόμενο της «κρυφής» μισθωτής εργασίας με μπλοκάκι θεσμοποιείται πλέον και επισήμως. Έως τώρα ισχυρίζονταν ότι όποιος έχει έναν εργοδότη μπορεί να τον καταγγείλει στην Επιθεώρηση Εργασίας, ώστε να προσληφθεί με κανονική σύμβαση εργασίας και να αποζημιωθεί. Αντί λοιπόν να ελέγχεται ο εργοδότης, τώρα καθίσταται ο μπλοκάκιας ακόμα περισσότερο έρμαιο του αφεντικού του.

 Ο νέος διαχωρισμός που επιβάλλει το κράτος, μέσω της διατήρησης του αφορολόγητου, ανάμεσα σε όσους έχουν έναν εργοδότη και στους υπόλοιπους θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την αναγκαστική πρόσδεση στον ένα και μοναδικό εργοδότη, ανεξαρτήτως συνθηκών και όρων εργασίας, καθώς η μη μισθωτή εργασία «ποινικοποιείται» από το ίδιο το κράτος, με την επιβολή φορολογίας ανεξαρτήτως εισοδήματος. Ο εργαζόμενος, αν δεν θέλει να τσουβαλιαστεί εκών-άκων στους βαρύτατα φορολογούμενους «ελεύθερους επαγγελματίες», βρίσκεται αντιμέτωπος με τρεις εναλλακτικές: α) μένει δέσμιος σε έναν εργοδότη, χωρίς δυνατότητα διαπραγμάτευσης, ανεξαρτήτως όρων και συνθηκών εργασίας, β) παίρνει τον δρόμο της ανεργίας ή γ) εξαναγκάζεται στη μαύρη εργασία, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό για τον ίδιο και την τάξη του συνολικά. Ο νέος αυτός διαχωρισμός μεταξύ μισθωτών και μη μισθωτών μπλοκάκηδων, που προετοιμάστηκε από το μιντιακό τσουβάλιασμα των «ελεύθερων επαγγελματιών» ως συλλήβδην φοροφυγάδων, άλλο στόχο δεν έχει από το να κάνει πρώτα δυσβάσταχτη τη μη μισθωτή εργασία και κατόπιν υποχρεωτική την πάμφθηνη μισθωτή εργασία χωρίς δικαιώματα. 

  Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, τα πράγματα είναι οριακά. Είναι καιρός να γίνει αισθητή η παρουσία μας και να οργανωθούμε με αξιώσεις απέναντι σε αυτή την πολιτική, έχοντας σκοπό την ανατροπή της. Αυτό έχει ειπωθεί πάμπολλες φορές από τότε που μπήκαμε υπό την επιτήρηση της Τρόικας, αλλά δεν έχει αποδώσει. Σαν να μην έφθανε η δική μας αδυναμία, το τελευταίο όπλο του εγχώριου συστήματος εξουσίας, οι φασίστες, πέραν της νομιμοποίησης και της προστασίας που απολαμβάνουν από το κράτος, το πολιτικό σύστημα, τα Μ.Μ.Ε. και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, έχουν καταφέρει να εισβάλουν και στα εργατικά ζητήματα, παριστάνοντας τους επιθεωρητές εργασίας, ερχόμενοι σε συνεννόηση με εργοδότες για να απολύουν αυτοί μετανάστες και να προσλαμβάνουν ντόπιους με ακόμα χειρότερους όρους και συνθήκες εργασίας, φτάνοντας στο σημείο να ιδρύουν ακόμα και γραφεία εύρεσης εργασίας και να προσπαθούν να παρεμβαίνουν σε χώρους εργατικών αγώνων.

 Το απειλητικό ρεύμα μίσους και φόβου στην κοινωνία, ένα ρεύμα που βάζει την εργατική τάξη και τα πραγματικά υλικά της συμφέροντα στο περιθώριο, δεν πρέπει να γίνει καθεστώς. Οφείλουμε να δούμε την κατάσταση ως έχει και να βάλουμε ένα συγκεκριμένο στόχο, για να επιτύχουμε αυτή τη φορά, και όχι να επιδείξουμε απλώς την ηττοπαθή δυσαρέσκειά μας. Το κοινωνικό κίνημα μέχρι στιγμής δείχνει να είναι ανεπαρκές απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε. Αυτή τη φορά ας έχουμε ένα μετερίζι. Ας αποδείξουμε ότι υπάρχουμε ως κοινωνική κατηγορία με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως τα ορίζουμε εμείς, και όχι το κράτος και οι εργοδότες, και ας οργανώσουμε τον αγώνα μας. Η ρήξη και η ανατροπή θα συμβεί πρώτα στην κοινωνία, διαλύοντας το προπέτασμα ότι εργοδότες και εργαζόμενοι είναι «ίσα και όμοια», όταν προσπαθήσουμε συντονισμένα, οργανωμένα, προσηλωμένα και με πείσμα να διαμορφώσουμε καλύτερους όρους για την επιβίωσή μας, κόντρα στη γενικευμένη μαυρίλα της μνημονιακής εποχής. Αν δεν καταφέρουμε το μικρό, πώς θα προχωρήσουμε για το μεγάλο; Ας παλέψουμε έχοντας συνείδηση της ταξικής μας θέσης. Αν δεν μας αναγνωρίσουμε εμείς οι ίδιοι και δεν γίνουμε διακριτοί με τους δικούς μας όρους στην κοινωνία, δεν θα αντιληφθούμε ποτέ αυτό που πρέπει να αρνηθούμε. Ας ενωθούμε για να επιτύχουμε έναν απτό στόχο.

Προτάσεις:

1. Επικοινωνία όλων των συναδέλφων που δουλεύουν με μπλοκάκι και θέλουν να δεσμευτούν σε μια κοινή προσπάθεια.

2. Οργάνωση συναντήσεων.

Σας καλούμε σε μια πρώτη ανοιχτή διακλαδική συνάντηση ποο
την Παρασκευή 19/10,  8 μ.μ.,
στα γραφεία της οδού Λόντου 6, Εξάρχεια, 2ος όροφος.


3. Προετοιμασία συνέλευσης με όλους τους συναδέλφους, που θα αναλάβουν πραγματικές ευθύνες και συγκεκριμένες δράσεις.

4. Πιθανές δράσεις: εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, κεντρικά σημεία, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, συνεντεύξεις Τύπου, παρεμβάσεις σε μέσα ενημέρωσης, καταλήψεις, καθιστικές διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, πορείες, μπλοκάρισμα της παραγωγικής διαδικασίας.  

Σημείωση: Το παρόν απευθύνεται σε σωματεία, συλλογικότητες και όσους/όσες προτίθενται να συμμετάσχουν στο εγχείρημα. Δημόσιο κάλεσμα θα υπάρξει μέσα στις επόμενες ημέρες, για την ώρα ωστόσο θα θέλαμε να κυκλοφορήσει αυτό το κείμενο όσο το δυνατόν ευρύτερα σε εργατικές συλλογικότητες και οργανώσεις.


                  ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ 8 | Τ.Θ. 21028 ΑΘΗΝΑ 11410
                                  www.smed.gr | syl.smed@gmail.com
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger