Η πατροκτονία και η ψυχοπαθολογία του πολιτικού. Μαρξισμός και κόμμα.

[συμβολή στη συζήτηση για το ρόλο του επαναστατικού κόμματος]

 Γράφει ο Σ.Μ 

Ο Φρόυντ στο έργο του «Μωυσής, η καταγωγή του μονοθεϊσμού» προσπαθεί να ερμηνεύσει τη δημιουργία της μονοθεϊστικής θρησκείας αλλά και τη διάδοχη κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά από την αμφισβήτηση και τη ρήξη των διαδόχων με τη μορφή του κυρίαρχου–πατέρα που ανατράπηκε, ευνουχίστηκε και κατασπαράχτηκε από τους διαδόχους του. Η ανάμνηση του πατέρα ακολουθεί τους διαδόχους και εμποτίζει την ανάληψη της εξουσίας τους με διαρκείς ενοχές και προσπάθειες αναβίωσης της μονοδιάστατης, εγωκεντρικής εξουσίας.

Το «κρίμα» ουδέποτε εγκαταλείπει το ιστορικό γίγνεσθαι και μετατρέπεται σε μία κατάρα που στιγματίζει την άσκηση της εξουσίας ως βαθύτατη ενσωμάτωση και απώθηση της πατρικής εξουσίας. Ο πατέρας ζει μέσα από τους διαδόχους και ενσωματώνεται, είτε σε λανθάνουσα μορφή μονοπώλησης της εξουσίας είτε σε εξωτερικευόμενη αυταρχικότητα, σε κάθε μορφή εξουσίας που
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ