Σαν στιχουργός (για το συγγραφικό του έργο δεν έχω άποψη) ο Αρης Δαβαράκης έχει γράψει κάποια πολύ γλυκά ερωτικά τραγούδια με το καταπληκτικό «Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων», να ξεχωρίζει.
Μέχρι εκεί όμως. Οι παλιοί θυμόμαστε κάποια «προβληματικά» του κείμενα του στο περιοδικό «Ταχυδρόμος», κάπου έχει πάρει το μάτι μας άρθρα του στην δεξιά εφημερίδα του Κοτρώτσου «Αποκαλύψεις» - μια φυλλάδα χαρμάνι λαϊκισμού, χυδαιότητα της ακατάσχετης μπουρδολογίας που φαλίρισε πριν 2 περίπου χρόνια- και τελευταία τον «ανταμώναμε» σαν όψιμο υπερασπιστή του Τσίπρα στην γνωστή ιστοσελίδα protagon.gr, απ’ όπου μεταξύ άλλων μάθαμε για το υψηλό «θρησκευτικό του φρόνημα» αφού «πηγαινοέρχομαι δυο και τρεις φορές το χρόνο τώρα και 25 σχεδόν χρόνια στο Άγιον Όρος, στη Μεγίστη Λαύρα», όπως έγραψε.
Σ’ αυτόν λοιπόν τον τύπο, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του στον ΣΥΡΙΖΑ του ανέθεσαν να φτιάξει το καινούργιο «κοινωνικά πολιτιστικό» πόρταλ του Σύριζα.
Ας ελπίσουμε ότι ο Α. Τσίπρας και το επιτελείο του δεν θα το μετανιώσουν αφού πολύ συχνά ο Α. Δαβαράκης όπως παραδέχεται και ο ίδιος «αλλάζει γνώμη».
Μια ματιά έριξα στο πόρταλ και με άφησε παγερά αδιάφορο. Αρχή είναι όμως .. πιθανόν να το ξανασχολιάσουμε. Όμως πάρτε μια γεύση για τον κ. Αρη Δαβαράκη από περασμένο κείμενο του στην ιστοσελίδα protagon.gr
Υ.Γ (Το έναυσμα, για την ανάρτηση, ήταν ένα μήνυμα αναγνώστη που μας ήρθε. Σχολιάσαμε το γεγονός, που δεν το γνωρίζαμε και αποφύγαμε κάθε αναφορά για την προσωπική ζωή του Αρη Δαβαράκη που περιείχε το μήνυμα).
+ σχόλια + 2 σχόλια
Δαβαράκης (5/6/2011 protagon): "Ας κάτσουν προς το παρόν να εκτελέσουν πιστά τις οδηγίες της Τρόικας (που θα μας βγει σε καλό γιατί θα μας απαλλάξει από τους τοπικούς μαφιόζους που μας έχουνε ξεζουμίσει ) ...Εγω τους θέλω τους ξένους. Και αν έχω να προσάψω κάτι στον Πρωθυπουργό δεν είναι ότι «διεθνοποίησε» το πρόβλημά μας και ζήτησε βοήθεια από το Δ.Ν.Τ και την Ευρώπη (αυτή ήταν μια τολμηρή και γενναία απόφαση για την οποίαν κάποτε θα ευγνωμονούμε τον Γιώργο Παπανδρέου, αν τελικά όλα πάνε καλά). Του προσάπτω το γεγονός ότι ενάμιση χρόνο τώρα αδρανεί στην πράξη, καθυστερεί εγκληματικά, φοβάται, δεν τολμά - και μας κρατάει σε μια συνεχή αγωνία : Αν ο Γ.Α.Π είχε την τόλμη να απευθυνθεί στην διεθνή κοινότητα για βοήθεια επί της ουσίας (και ολοκληρωτική ανατροπή της τοπικής μαφίας), να προχωρήσει να το κάνει - και εγώ δηλώνω εγγράφως ότι είμαι μαζί του με χίλια. Μαζί του όμως, όχι με όλα αυτά τα βαρίδια που κουβαλάει το Πασοκονουδού και από τα οποία είναι επείγον να απαλλαγεί άπαξ και δια παντός - αν θέλει να πάει μπροστά αυτός ο τόπος. "
(12/6/2011 - protagon)
"Πρέπει να αρθεί η μονιμότητα των Δημοσίων υπαλλήλων. ... Μπροστά σε ένα τέτοιο όραμα (αν επικρατήσει το «ναι» (εννοεί στο δημοψήφισμα του ΓΑΠ) στις προτάσεις της ριζικής ανακαίνισης) όλα θα ξεχαστούν και θα μας φανούν ελαφρύτερα, ακόμα και τα σκληρότερα οικονομικά μέτρα. Με ένα τέτοιο δημοψήφισμα ο Γ.Α.Π θα χτυπήσει μ’ έναν σμπάρο, δυό τρυγόνια : Και θα κερδίσει χρόνο ώστε με τη συνεργασία Ευρωπαίων και Αμερικανών να μετατρέψει πράγματι «την κρίση σε ευκαιρεία» και, συγχρόνως, θα δώσει έμπνευση και πνοή για την αναγέννησή της σύγχρονης Ελλάδας."
Ο τύπος εκτός από το να πουλάει στα κείμενά του λαικισμό με σαλτσα τρέλλας αποτελεί έναν από τους "χαρισματικούς" τύπους γκουρού της τέως "in" ψευτοκουλτουριάρικης μεσαίας τάξης των πτυχιούχων. (Το "τέως") πάει στο "μεσαία τάξη". Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς κατανοητή.
Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ακόμη γρηγορότερα protagonιστης! Αντε και κυβέρνηση με υπουργό πολιτισμού τον Τατσόπουλο (μήπως και του περάσουν οι ορμές ασκώντας εξουσία για να αφήσει επιτέλους στην ησυχία τους τις γυναίκες), υφυπουργό τον Δαβαράκη (να ανταλλάσσει απόψεις περί αισθητικης με την ευρωπαικη αριστοκρατία που έχει φαει τις τέχνες με το κουτάλι (χρυσό) ) και γραμματέα τον ... Κωστόπουλο (για τις δημόσιες σχέσεις κατά την περίοδο της ανάκαμψης με ισχυρές δόσεις μετα-ενδο-μνημονιακού life style).
Δημοσίευση σχολίου