…εκει που στα σοκάκια το αλισβερίσι εχει την τιμητική του…η όταν ο ακραίος ρεαλισμός συναντά το όνειρο κατ αναγκην
,,,ιδρωμένα πρόσωπα ,, αναψοκοκκινισμένα μάτια με κόρες εύστροφες, ζωηρες ,,, φλύαροι μιλάνε σοβαρά και γελάνε υπόγεια..
Γυναίκες στους πάγκους ,,,ε κθετουν την πραμάτεια τους με βλέμματα άδεια.
Είδα χέρια ιδρωμένα από την έξαψη του κέρδους.
Μάτια φλογερα,,, ανατολιτικα,,
Τραγουδια μεθυσμενα
Και ενας ζεστός ήλιος από πάνω να χαμογελάει κουνώντας το κεφάλι του με κατανόηση που μόνο ο ήλιος δείχνει στους αιώνες.
Το ίδιο παιχνίδι το αιώνιο πάρε δώσε, πούλα, αγόρασε, πόσα; …τόσα,!, ,,,,,,
Μια βόλτα στο Μοναστηράκι,,,
Σου φέρνει μπρος στα μάτια σου αυτό που οφείλεις να γνωρίζεις.
Ποιος είσαι, που πας, και τι α κ ρι βώς θες ….
Δημοσίευση σχολίου