Του Γ. Γ.
Πολύ συζήτηση χωράει στο νέο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα που προτείνει η επιστημονική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης, και αποκαλύπτει με δημοσίευμα της στο χθεσινό «Βήμα» η Γιάννα Παπαδάκου. Αναφερόμαστε ειδικά σε κάποια «νεφελώδη» άρθρα που προβλέπουν «κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη από 15 ως 20 χρόνια» σε όσους/ες όσους «προσβάλλουν το πολίτευμα και μέσω Διαδικτύου».
Τι ακριβώς σημαίνει «προσβάλλουν το πολίτευμα» και «απειλούν με βία»; Οσοι/ες είμαστε σ’ αυτόν τον ιστότοπο χαρακτηρίζουμε το σημερινό πολίτευμα αστική δικτατορία και ενστερνιζόμενοι τις απόψεις του Κ. Μαρξ διατρανώνουμε σε όλους τους τόνους ότι «οι κομουνιστές δεν καταδέχονται να κρύψουν τις απόψεις τους και τις βλέψεις τους. Δηλώνουν, λοιπόν, ανοιχτά ότι ο σκοπός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης», επιδιώκοντας ένα καθεστώς αταξικής κοινωνίας, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Κι αυτό το καθεστώς μόνο με την ένοπλη πάλη, αν και εφόσον δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες μπορεί να γίνει πραγματικότητα*
Δηλαδή, θέλουμε να πούμε, ότι απ’ ότι διαβάζουμε στο νέο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν … ποινικοποιήσουν και την .. θεωρία του Μαρξ. Ποιος μας λέει –όσο υπερβολικό και να ακούγεται- ότι αν συνεχίζουμε να προπαγανδίζουμε την κοσμοθεωρία μας δεν θα θεωρηθεί «απειλή βίας» που αποσκοπεί «να καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα»; Εκ πρώτης όψεως τρελό ακούγεται αυτό… αλλά έχουμε δει να συμβαίνουν τόσα στην εποχή μας …
Αντιγράφουμε από το κείμενο της Παπαδάκου που αναφέραμε:
Πολύ συζήτηση χωράει στο νέο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα που προτείνει η επιστημονική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης, και αποκαλύπτει με δημοσίευμα της στο χθεσινό «Βήμα» η Γιάννα Παπαδάκου. Αναφερόμαστε ειδικά σε κάποια «νεφελώδη» άρθρα που προβλέπουν «κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη από 15 ως 20 χρόνια» σε όσους/ες όσους «προσβάλλουν το πολίτευμα και μέσω Διαδικτύου».
Τι ακριβώς σημαίνει «προσβάλλουν το πολίτευμα» και «απειλούν με βία»; Οσοι/ες είμαστε σ’ αυτόν τον ιστότοπο χαρακτηρίζουμε το σημερινό πολίτευμα αστική δικτατορία και ενστερνιζόμενοι τις απόψεις του Κ. Μαρξ διατρανώνουμε σε όλους τους τόνους ότι «οι κομουνιστές δεν καταδέχονται να κρύψουν τις απόψεις τους και τις βλέψεις τους. Δηλώνουν, λοιπόν, ανοιχτά ότι ο σκοπός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης», επιδιώκοντας ένα καθεστώς αταξικής κοινωνίας, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Κι αυτό το καθεστώς μόνο με την ένοπλη πάλη, αν και εφόσον δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες μπορεί να γίνει πραγματικότητα*
Δηλαδή, θέλουμε να πούμε, ότι απ’ ότι διαβάζουμε στο νέο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν … ποινικοποιήσουν και την .. θεωρία του Μαρξ. Ποιος μας λέει –όσο υπερβολικό και να ακούγεται- ότι αν συνεχίζουμε να προπαγανδίζουμε την κοσμοθεωρία μας δεν θα θεωρηθεί «απειλή βίας» που αποσκοπεί «να καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα»; Εκ πρώτης όψεως τρελό ακούγεται αυτό… αλλά έχουμε δει να συμβαίνουν τόσα στην εποχή μας …
Αντιγράφουμε από το κείμενο της Παπαδάκου που αναφέραμε:
Ειδικά άρθρα (111, 112, 113 και 114) που αφορούν την προσβολή του πολιτεύματος προβλέπουν ποινές κάθειρξης για όσους προσβάλλουν το πολίτευμα και μέσω Διαδικτύου. Αναφέρεται ότι «όποιος επιχειρεί με βία ή απειλή βίας να καταλύσει, να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού ή να αποστερήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή αυτόν που ασκεί προεδρική εξουσία, τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση ή τη Βουλή από την εξουσία, που έχουν κατά το Σύνταγμα, τιμωρείται με κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη από 15 ως 20 χρόνια».
Πιθανόν κάποιοι θεωρήσουν υπερβολικούς -και μπορεί να είναι - τους προβληματισμούς μας. Η αστική όμως δικτατορία που βιώνουμε είναι αδίστακτη και δεν ξέρουμε μέχρι που μπορεί να φτάσει.
• Ο Λένιν στα «Απαντά» του έδωσε ως εξής τον επιστημονικό ορισμό της επαναστατικής κατάστασης: «Για έναν μαρξιστή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επανάσταση είναι αδύνατο να γίνει χωρίς επαναστατική κατάσταση. Ποια είναι, μιλώντας γενικά, τα γνωρίσματα μιας επαναστατικής κατάστασης; Ασφαλώς, δε θα πέσουμε έξω, αν υποδείξουμε τρία βασικά γνωρίσματα, τα παρακάτω:
1) Η αδυναμία των κυρίαρχων τάξεων να διατηρήσουν σε αναλλοίωτη μορφή την κυριαρχία τους: η μια είτε η άλλη κρίση των "κορυφών", η κρίση της πολιτικής της κυρίαρχης τάξης που δημιουργεί ρωγμή, απ' όπου εισχωρεί η δυσαρέσκεια και ο αναβρασμός των καταπιεζόμενων τάξεων. Συνήθως, για να ξεσπάσει η επανάσταση δεν είναι αρκετό "τα κάτω στρώματα να μη θέλουν", μα χρειάζεται ακόμη και "οι κορυφές να μην μπορούν" να ζήσουν όπως παλιά.
2)Επιδείνωση μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη της ανέχειας και της αθλιότητας των καταπιεζόμενων τάξεων.
3) Σημαντικό ανέβασμα για τους παραπάνω λόγους της δραστηριότητας των μαζών, που σε "ειρηνική" εποχή αφήνουν να τις ληστεύουν ήσυχα, ενώ σε καιρούς θύελλας τραβιούνται τόσο από όλες τις συνθήκες της κρίσης, όσο και από τις ίδιες τις "κορυφές" σε αυτοτελή ιστορική δράση.
Χωρίς αυτές τις αντικειμενικές αλλαγές, που δεν εξαρτώνται ούτε από τη θέληση ορισμένων χωριστών ομάδων και κομμάτων, αλλά ούτε και από τη θέληση ορισμένων χωριστών τάξεων, η επανάσταση, κατά κανόνα, δεν μπορεί να γίνει».
+ σχόλια + 1 σχόλια
Διαβολική σύμπτωση. Χτές είχα συζήτηση με τον θείο μου σχετικά με την ποινικοποίηση των κομμουνιστικών συμβόλων σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Λέγαμε πως όπου να'ναι θα γίνουν κι εδώ αυτά τα κόλπα. Και δεν είχαμε ακούσει τίποτα για τον νέο ποινικό κώδικα.
Δημοσίευση σχολίου