«Η ιστορία όλων των επαναστάσεων, που’ γιναν στα περασμένα, μας δείχνει ότι τα μεγάλα λαϊκά κινήματα δεν είναι καθόλου κανένα αυθαίρετο και ασυνείδητο δημιούργημα των λεγόμενων "αρχηγών" ή των "κομμάτων", καθώς φαντάζονται οι αστυνομικοί και οι επίσημοι αστοί ιστοριογράφοι, παρά είναι αυτόματα κοινωνικά φαινόμενα γεννημένα από μια δύναμη φυσική, που την πηγή της την έχει στον ταξικό χαρακτήρα της σύγχρονης κοινωνίας».
Άρθρο της Ρόζας Λούξενμπουργκ στο περιοδικό "Neue Zeit", 14 Μάη 1902 (αναδημοσιεύτηκε στα Ελληνικά, στο περιοδικό "Σπάρτακος"). _____________________________________________________
Αντιγράφουμε κάποιες σημαντικότατες ειδήσεις από το «Solidarity campaign to the antifascist struggle in Ukraine»:
Ο στρατός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ κατέλαβε την παραθαλάσσια πόλη Novoazovsk στα νότια του Ντονιέτσκ. Το Novoazovsk δεν ήταν ποτέ στα χέρια των εξεγερμένων από την αρχή της σύγκρουσης και η κατάληψή του έχει προκαλέσει μεγάλο πανικό στις τάξεις της ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία υποστήριξε δημοσίως ότι στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Novoazovsk πήραν μέρος ρωσικά στρατεύματα και οχήματα. Παρ’ όλα αυτά ενώ ο Ουκρανός πρωθυπουργός ζητούσε από τη Δύση να παρέμβει ενάντια στη ρωσική “εισβολή” στην Ουκρανία δίνοντας μεγάλη δημοσιότητα στη σύλληψη εννιά Ρώσων αλεξιπτωτιστών σε ουκρανικό έδαφος, λίγες ώρες μετά, ο Ουκρανός Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο, πρότεινε στον Πούτιν κοινές περιπολίες στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα. Ταυτόχρονα o εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, Andrey Lysenko, μιλώντας στον ουκρανικό τηλεοπτικό σταθμό ICTV στις 26/8 είπε ότι επικοινώνησε με συνοριοφύλακες οι οποίοι του δήλωσαν ότι δεν έχουν δει ρωσικά τανκς και στρατεύματα να εισέρχονται στην ευρύτερη περιοχή του Ντονιέτσκ…
Σε χθεσινή του παρέμβαση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αφού απέρριψε τις αιτιάσεις για στρατωιτική ανάμιξη της Ρωσίας στην Ουκρανία, ζήτησε από τις πολιτοφυλακές του Ντονιέτσκ να ανοίξουν “ανθρωπιστικό διάδρομο” ώστε να απελευθερωθούν τα εδώ και μέρες εγκλωβισμένα ουκρανικά στρατεύματα που αποδεκατίζονται στην περιοχή του Ντονιέτσκ.
Ο πρωθυπουργός της ΛΔ Ντονιέτσκ, Zakharchenko, συμφώνησε με την πρωτοβουλία Πούτιν υπό την προϋπόθεση όμως ότι τα εγκλωβισμένα στρατεύματα του Κιέβου θα παραδώσουν όλο τον εξοπλισμό τους για να μην ξαναχρησιμοποιηθεί αυτός εναντίον των κατοίκων του Ντονμπάς.
Η κατάρρευση των φασιστικών στρατευμάτων του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία έχει προκαλέσει εκδηλώσεις οργής στο Κίεβο και σ’ άλλες πόλεις, τόσο από υποστηρικτές της ακροδεξιάς που κατηγορούν την κυβέρνηση για ολιγωρία όσο και από μητέρες και συγγενείς στρατιωτών οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις δήλωναν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να γίνουν “ήρωες” γι’ αυτή την Ουκρανία.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση του Κιέβου διά στόματος του προέδρου της Πέτρο Ποροσένκο επέρριψε την ευθύνη για την κατάρρευση και τον εγκλωβισμό μεγάλων ουκρανικών δυνάμεων στο Ντονιέτσκ, σε αξιωματικούς οι οποίοι το έβαλαν στα πόδια με τις μονάδες τους προκαλώντας πανικό και στις υπόλοιπες μονάδες. Άλλωστε, πάνω από 1.000 περιπτώσεις λιποταξιών, απειθαρχίας και αποφυγής εκτέλεσης καθηκόντων εξετάζονται από την ουκρανική δικαιοσύνη για Ουκρανούς στρατιώτες. Τέλος, 60 Ουκρανοί στρατιώτες πέρασαν εθελοντικά στη Ρωσία ζητώντας βοήθεια. Έτσι, ο αριθμός παρόμοιων περιπτώσεων απ’ την αρχή του πολέμου πέρασε τις 600. Κάποιοι εκ των Ουκρανών στρατιωτών που περνούν τα ρωσικά σύνορα δεν επιθυμούν να επιστρέψουν προκειμένου να μην πολεμήσουν αλλά και να μην αντιμετωπίσουν κυρώσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σημαία της Novorossia κυματίζει πλέον στην πόλη Novoazovsk ενώ οι πολιτοφυλακές δηλώνουν ότι ελέγχουν όλα τα συνοριακά περάσματα με τη Ρωσία μεταξύ Ντονιέτσκ και Novoazovsk. Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές της ΛΔ Ντονιέτσκ, μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών και στρατιωτικού εξοπλισμού του ουκρανικού στρατού έχουν περάσει στα χέρια των πολιτοφυλακών.
Η χούντα του Κιέβου προσπαθεί να ανασυνταχθεί κι επιχειρεί επιθέσεις για τη δημιουργία διαδρόμων απεγκλωβισμού των δυνάμεών της στο Ντονιέτσκ. Παράλληλα, πραγματοποιεί τυφλούς βομβαρδισμούς στο κέντρο του Ντονιέτσκ.
Πανευρωπαικό ρεύμα εθελοντών στο Λαικό Στρατό της Νοβορωσίας (από το iska.gr)!
Τη στιγμή που δεκάδες μισθοφόροι από ιδιωτικές εταιρείες πολεμούν στις τάξεις του Ουκρανικού στρατού, δεκάδες εθελοντές από ευρωπαϊκές χώρες έχουν ενταχθεί στο Λαϊκό Στρατό της Νοβορωσίας. Οι εθελοντές προέρχονται και από χώρες της Ε.Ε, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Βρετανία αλλά και από άλλες χώρες όπως η Σερβία.
Ο Α. Mozgovoy, διοικητής της ταξιαρχίας «Prizrak», από την Περιφέρεια Lugansk, δήλωσε, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο MK.ru, ότι σε ένα τάγμα του υπάρχουν μαχητές από τη Βουλγαρία, τη Σλοβακία και τη Γερμανία.
Η σερβική μονάδα «Jovan Shevich» (Σέρβος αξιωματικός που εγκαταστάθηκε, επικεφαλής Σέρβων εποίκων στην Ουκρανία το 18ο αιώνα) αριθμεί πάνω από 250 εθελοντές, δραστηριοποιείται ενεργά στην Περιφέρεια του Lugansk και είναι μια από τις δύο σερβικές μονάδες στη περιοχή.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Athens Courier υπάρχουν και Έλληνες εθελοντές, καθώς υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα Ελλήνων στα ανατολικά της Ουκρανίας, η οποία επίσης έχει υποστεί τις συνέπειες της πολιτικής της κυβέρνησης του Κιέβου και πολλοί από τα μέλη της κατέφυγαν στο Rostov και στο Kuban.
Η ιδεολογικοπολιτική σύνθεση των εθελοντών είναι ετερόκλητη και αντιφατική. Απόλυτα ετερόκλητη είναι και η σύνθεση των Ρώσων εθελοντών. Αυτοπροσδιορίζονται από κομμουνιστές έως οπαδοί της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας του Barkashov, αλλά στη πλειοψηφία τους δεν ανήκουν σε οργανωμένες συλλογικότητας και η πολιτική τους συνείδηση είναι συνήθως αντιφατική. Στο πλευρό του Λαϊκού Στρατού, στην περιοχή του Γκουλιάι Πόλιε, μάχονται ακόμη και Ουκρανοί αναρχικοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Μαχνοβίτες».
Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Γάλλου εθελοντή Guillaume: ''Πιστεύουμε ότι ο ουκρανικός στρατός δεν θα είναι σε θέση να αντέξει μέχρι το χειμώνα ...κάθε μέρα που περνάει χάνουν χρήματα, χάνουν το κίνητρο, χάνουν ανθρώπινο δυναμικό, χάνουν πυρομαχικά... είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε ότι άνθρωποι από τη Δύση είναι διαφορετικοί από τις κυβερνήσεις τους και είναι έτοιμοι να έρθουν και να πολεμήσουν και να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν έναν άλλο κόσμο... δεν είμαστε παραστρατιωτικές ομάδες, μισθοφόροι ή επαγγελματίες στρατιώτες...''
'''Έχουμε πραγματικό κίνητρο, ενώ ο στρατός του Κιέβου, που είναι μαριονέτες του ΝΑΤΟ, δεν έχει κανένα απολύτως κίνητρο... δεν ξέρουν πραγματικά γιατί αγωνίζονται, και εναντίον ποιού αγωνίζονται.... αυτή είναι η κύρια δύναμή μας'', δηλώνει ένας άλλος Γάλλος εθελοντής, ο Nicola. Ενώ οι Ισπανοί εθελοντές τονίζουν την ανάγκη για επιπλέον εθελοντές, όχι μόνο στο στρατιωτικό επίπεδο αλλά και σε βοηθητικές υπηρεσίες. [video: Απόσπασμα από συνέντευξη Ισπανών εθελοντών]
Το φαινόμενο των εθελοντών δεν το συναντούμε για πρώτη φορά στον Ισπανικό Εμφύλιο. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα (ήδη από τον 19ο αιώνα) και μια λιγότερη γνωστή σελίδα, που συνδέεται με την ελληνική ιστορία.
Στην επανάσταση στην Κρήτη, ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό, το 1866-69 ως εθελοντής βρέθηκε, ανάμεσα σε άλλους, ο Γάλλος επαναστάτης (οπαδός του Μπλανκί ) Gustave Flourens. Ο Flourens το 1865, κυνηγημένος από τη γαλλική αστυνομία, ήρθε στην Αθήνα. Το 1866 κατέβηκε στη Κρήτη όπου ήδη στις τάξεις των επαναστατών πολεμούσαν πολλοί ξένοι, κυρίως γαριβαλδινοί Ιταλοί και ευρωπαίοι σοσιαλιστές και αναρχικοί από διάφορες χώρες. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, και κέρδισε τόσο πολύ την εκτίμηση των Κρητών, ώστε του δόθηκε ο βαθμός του λοχαγού και η Κρητική Εθνοσυνέλευση τον όρισε πρέσβη της στο βασίλειο της Ελλάδας. Ο Gustave Flourens τελικά σκοτώθηκε σε μάχη κατά τη διάρκεια της Κομμούνας του Παρισιού.
Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εθελοντές της επανάστασης του1866-69. Εκτός από τον Ιταλό αναρχικό Amilcare Cipriani, τον άνθρωπο που σήκωσε για πρώτη φορά τη σημαία της Διεθνούς σε οδόφραγμα στην ...Καπνικαρέα, ο οποίος επέστρεψε 30 χρόνια αργότερα, για να αγωνιστεί και πάλι «υπέρ των αδυνάτων Ελλήνων»... στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.
Η αντιφατικότητα μάλλον δεν είναι προϊόν ή προνόμιο μόνο του 21ου αιώνα και μάλλον ανέκαθεν εχθρευόταν, στην πραγματική ζωή, τα «καθαρά σχήματα».
Υ.Γ Στην 1η φωτογραφία και το βίντεο, μια παρέλαση διαφορετική απ’ τις άλλες: Αντάρτισσες του Λαικού Στρατού, με όπλα που έφεραν ξιφολόγχες, ηγούνται της «παρέλασης» φασιστών αιχμαλώτων (κάποια απ’ τα πολλά ναζιστικά μισθοφορικά αποβράσματα, που αιχμαλώτισαν) στο Ντονέτσκ, την ημέρα της ουκρανικής γιορτής για την ανεξαρτησία της χώρας. Σε μια κίνηση, που είχε στόχο να φανεί ότι οι αιχμάλωτοι είναι ρυπαροί, οχήματα οδοκαθαρισμού ακολουθούσαν και καθάριζαν εκεί όπου οι αιχμάλωτοι είχαν περπατήσει. Έτσι ακριβώς, όπως αξίζει στους βάρβαρους εισβολείς!
Στη 2η φωτογραφία: Γνωστός φασίστας. παρασημοφορείται από τον πρόεδρο της Ουκρανικής Βουλής Turchinov. Ο φασίστας ανήκει στην ναζιστική οργάνωση με το εύγλωττο όνομα «Misantrhopic Division» (μετάφραση: Μισανθρωπική Μεραρχία). Για περισσότερες πληροφορίες η σελίδα τους στο VKontakte (τη ρωσική εκδοχή του facebook)
Ακόμα και να μην καταλαβαίνουμε ρωσικά, οι φωτογραφίες είναι άκρως κατατοπιστικές για τους άξιους συνεχιστές των SS, που στηρίζει με κάθε μέσο η «δημοκρατική» Δύση. Best photo: http://vk.com/w8tan... μια αντιγραφή αφίσας των γνήσιων γερμανών ναζί της δεκαετίας 30. Στη θέση της σβάστικας το Wolfsangel (τσιγκέλι του λύκου) των SS και η επιγραφή (με γοτθικούς χαρακτήρες όπως και τότε) "Σλάβα Νάτσι" (δόξα στο έθνος).
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου! askordoulakos
Άρθρο της Ρόζας Λούξενμπουργκ στο περιοδικό "Neue Zeit", 14 Μάη 1902 (αναδημοσιεύτηκε στα Ελληνικά, στο περιοδικό "Σπάρτακος"). _____________________________________________________
Ο στρατός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ κατέλαβε την παραθαλάσσια πόλη Novoazovsk στα νότια του Ντονιέτσκ. Το Novoazovsk δεν ήταν ποτέ στα χέρια των εξεγερμένων από την αρχή της σύγκρουσης και η κατάληψή του έχει προκαλέσει μεγάλο πανικό στις τάξεις της ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία υποστήριξε δημοσίως ότι στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Novoazovsk πήραν μέρος ρωσικά στρατεύματα και οχήματα. Παρ’ όλα αυτά ενώ ο Ουκρανός πρωθυπουργός ζητούσε από τη Δύση να παρέμβει ενάντια στη ρωσική “εισβολή” στην Ουκρανία δίνοντας μεγάλη δημοσιότητα στη σύλληψη εννιά Ρώσων αλεξιπτωτιστών σε ουκρανικό έδαφος, λίγες ώρες μετά, ο Ουκρανός Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο, πρότεινε στον Πούτιν κοινές περιπολίες στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα. Ταυτόχρονα o εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Ουκρανίας, Andrey Lysenko, μιλώντας στον ουκρανικό τηλεοπτικό σταθμό ICTV στις 26/8 είπε ότι επικοινώνησε με συνοριοφύλακες οι οποίοι του δήλωσαν ότι δεν έχουν δει ρωσικά τανκς και στρατεύματα να εισέρχονται στην ευρύτερη περιοχή του Ντονιέτσκ…
Σε χθεσινή του παρέμβαση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αφού απέρριψε τις αιτιάσεις για στρατωιτική ανάμιξη της Ρωσίας στην Ουκρανία, ζήτησε από τις πολιτοφυλακές του Ντονιέτσκ να ανοίξουν “ανθρωπιστικό διάδρομο” ώστε να απελευθερωθούν τα εδώ και μέρες εγκλωβισμένα ουκρανικά στρατεύματα που αποδεκατίζονται στην περιοχή του Ντονιέτσκ.
Ο πρωθυπουργός της ΛΔ Ντονιέτσκ, Zakharchenko, συμφώνησε με την πρωτοβουλία Πούτιν υπό την προϋπόθεση όμως ότι τα εγκλωβισμένα στρατεύματα του Κιέβου θα παραδώσουν όλο τον εξοπλισμό τους για να μην ξαναχρησιμοποιηθεί αυτός εναντίον των κατοίκων του Ντονμπάς.
Η κατάρρευση των φασιστικών στρατευμάτων του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία έχει προκαλέσει εκδηλώσεις οργής στο Κίεβο και σ’ άλλες πόλεις, τόσο από υποστηρικτές της ακροδεξιάς που κατηγορούν την κυβέρνηση για ολιγωρία όσο και από μητέρες και συγγενείς στρατιωτών οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις δήλωναν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να γίνουν “ήρωες” γι’ αυτή την Ουκρανία.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση του Κιέβου διά στόματος του προέδρου της Πέτρο Ποροσένκο επέρριψε την ευθύνη για την κατάρρευση και τον εγκλωβισμό μεγάλων ουκρανικών δυνάμεων στο Ντονιέτσκ, σε αξιωματικούς οι οποίοι το έβαλαν στα πόδια με τις μονάδες τους προκαλώντας πανικό και στις υπόλοιπες μονάδες. Άλλωστε, πάνω από 1.000 περιπτώσεις λιποταξιών, απειθαρχίας και αποφυγής εκτέλεσης καθηκόντων εξετάζονται από την ουκρανική δικαιοσύνη για Ουκρανούς στρατιώτες. Τέλος, 60 Ουκρανοί στρατιώτες πέρασαν εθελοντικά στη Ρωσία ζητώντας βοήθεια. Έτσι, ο αριθμός παρόμοιων περιπτώσεων απ’ την αρχή του πολέμου πέρασε τις 600. Κάποιοι εκ των Ουκρανών στρατιωτών που περνούν τα ρωσικά σύνορα δεν επιθυμούν να επιστρέψουν προκειμένου να μην πολεμήσουν αλλά και να μην αντιμετωπίσουν κυρώσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σημαία της Novorossia κυματίζει πλέον στην πόλη Novoazovsk ενώ οι πολιτοφυλακές δηλώνουν ότι ελέγχουν όλα τα συνοριακά περάσματα με τη Ρωσία μεταξύ Ντονιέτσκ και Novoazovsk. Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές της ΛΔ Ντονιέτσκ, μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών και στρατιωτικού εξοπλισμού του ουκρανικού στρατού έχουν περάσει στα χέρια των πολιτοφυλακών.
Η χούντα του Κιέβου προσπαθεί να ανασυνταχθεί κι επιχειρεί επιθέσεις για τη δημιουργία διαδρόμων απεγκλωβισμού των δυνάμεών της στο Ντονιέτσκ. Παράλληλα, πραγματοποιεί τυφλούς βομβαρδισμούς στο κέντρο του Ντονιέτσκ.
Πανευρωπαικό ρεύμα εθελοντών στο Λαικό Στρατό της Νοβορωσίας (από το iska.gr)!
Τη στιγμή που δεκάδες μισθοφόροι από ιδιωτικές εταιρείες πολεμούν στις τάξεις του Ουκρανικού στρατού, δεκάδες εθελοντές από ευρωπαϊκές χώρες έχουν ενταχθεί στο Λαϊκό Στρατό της Νοβορωσίας. Οι εθελοντές προέρχονται και από χώρες της Ε.Ε, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Βρετανία αλλά και από άλλες χώρες όπως η Σερβία.
Ο Α. Mozgovoy, διοικητής της ταξιαρχίας «Prizrak», από την Περιφέρεια Lugansk, δήλωσε, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο MK.ru, ότι σε ένα τάγμα του υπάρχουν μαχητές από τη Βουλγαρία, τη Σλοβακία και τη Γερμανία.
Η σερβική μονάδα «Jovan Shevich» (Σέρβος αξιωματικός που εγκαταστάθηκε, επικεφαλής Σέρβων εποίκων στην Ουκρανία το 18ο αιώνα) αριθμεί πάνω από 250 εθελοντές, δραστηριοποιείται ενεργά στην Περιφέρεια του Lugansk και είναι μια από τις δύο σερβικές μονάδες στη περιοχή.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Athens Courier υπάρχουν και Έλληνες εθελοντές, καθώς υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα Ελλήνων στα ανατολικά της Ουκρανίας, η οποία επίσης έχει υποστεί τις συνέπειες της πολιτικής της κυβέρνησης του Κιέβου και πολλοί από τα μέλη της κατέφυγαν στο Rostov και στο Kuban.
Η ιδεολογικοπολιτική σύνθεση των εθελοντών είναι ετερόκλητη και αντιφατική. Απόλυτα ετερόκλητη είναι και η σύνθεση των Ρώσων εθελοντών. Αυτοπροσδιορίζονται από κομμουνιστές έως οπαδοί της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας του Barkashov, αλλά στη πλειοψηφία τους δεν ανήκουν σε οργανωμένες συλλογικότητας και η πολιτική τους συνείδηση είναι συνήθως αντιφατική. Στο πλευρό του Λαϊκού Στρατού, στην περιοχή του Γκουλιάι Πόλιε, μάχονται ακόμη και Ουκρανοί αναρχικοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Μαχνοβίτες».
Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Γάλλου εθελοντή Guillaume: ''Πιστεύουμε ότι ο ουκρανικός στρατός δεν θα είναι σε θέση να αντέξει μέχρι το χειμώνα ...κάθε μέρα που περνάει χάνουν χρήματα, χάνουν το κίνητρο, χάνουν ανθρώπινο δυναμικό, χάνουν πυρομαχικά... είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε ότι άνθρωποι από τη Δύση είναι διαφορετικοί από τις κυβερνήσεις τους και είναι έτοιμοι να έρθουν και να πολεμήσουν και να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν έναν άλλο κόσμο... δεν είμαστε παραστρατιωτικές ομάδες, μισθοφόροι ή επαγγελματίες στρατιώτες...''
'''Έχουμε πραγματικό κίνητρο, ενώ ο στρατός του Κιέβου, που είναι μαριονέτες του ΝΑΤΟ, δεν έχει κανένα απολύτως κίνητρο... δεν ξέρουν πραγματικά γιατί αγωνίζονται, και εναντίον ποιού αγωνίζονται.... αυτή είναι η κύρια δύναμή μας'', δηλώνει ένας άλλος Γάλλος εθελοντής, ο Nicola. Ενώ οι Ισπανοί εθελοντές τονίζουν την ανάγκη για επιπλέον εθελοντές, όχι μόνο στο στρατιωτικό επίπεδο αλλά και σε βοηθητικές υπηρεσίες. [video: Απόσπασμα από συνέντευξη Ισπανών εθελοντών]
Το φαινόμενο των εθελοντών δεν το συναντούμε για πρώτη φορά στον Ισπανικό Εμφύλιο. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα (ήδη από τον 19ο αιώνα) και μια λιγότερη γνωστή σελίδα, που συνδέεται με την ελληνική ιστορία.
Στην επανάσταση στην Κρήτη, ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό, το 1866-69 ως εθελοντής βρέθηκε, ανάμεσα σε άλλους, ο Γάλλος επαναστάτης (οπαδός του Μπλανκί ) Gustave Flourens. Ο Flourens το 1865, κυνηγημένος από τη γαλλική αστυνομία, ήρθε στην Αθήνα. Το 1866 κατέβηκε στη Κρήτη όπου ήδη στις τάξεις των επαναστατών πολεμούσαν πολλοί ξένοι, κυρίως γαριβαλδινοί Ιταλοί και ευρωπαίοι σοσιαλιστές και αναρχικοί από διάφορες χώρες. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, και κέρδισε τόσο πολύ την εκτίμηση των Κρητών, ώστε του δόθηκε ο βαθμός του λοχαγού και η Κρητική Εθνοσυνέλευση τον όρισε πρέσβη της στο βασίλειο της Ελλάδας. Ο Gustave Flourens τελικά σκοτώθηκε σε μάχη κατά τη διάρκεια της Κομμούνας του Παρισιού.
Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εθελοντές της επανάστασης του1866-69. Εκτός από τον Ιταλό αναρχικό Amilcare Cipriani, τον άνθρωπο που σήκωσε για πρώτη φορά τη σημαία της Διεθνούς σε οδόφραγμα στην ...Καπνικαρέα, ο οποίος επέστρεψε 30 χρόνια αργότερα, για να αγωνιστεί και πάλι «υπέρ των αδυνάτων Ελλήνων»... στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.
Η αντιφατικότητα μάλλον δεν είναι προϊόν ή προνόμιο μόνο του 21ου αιώνα και μάλλον ανέκαθεν εχθρευόταν, στην πραγματική ζωή, τα «καθαρά σχήματα».
Στη 2η φωτογραφία: Γνωστός φασίστας. παρασημοφορείται από τον πρόεδρο της Ουκρανικής Βουλής Turchinov. Ο φασίστας ανήκει στην ναζιστική οργάνωση με το εύγλωττο όνομα «Misantrhopic Division» (μετάφραση: Μισανθρωπική Μεραρχία). Για περισσότερες πληροφορίες η σελίδα τους στο VKontakte (τη ρωσική εκδοχή του facebook)
Ακόμα και να μην καταλαβαίνουμε ρωσικά, οι φωτογραφίες είναι άκρως κατατοπιστικές για τους άξιους συνεχιστές των SS, που στηρίζει με κάθε μέσο η «δημοκρατική» Δύση. Best photo: http://vk.com/w8tan... μια αντιγραφή αφίσας των γνήσιων γερμανών ναζί της δεκαετίας 30. Στη θέση της σβάστικας το Wolfsangel (τσιγκέλι του λύκου) των SS και η επιγραφή (με γοτθικούς χαρακτήρες όπως και τότε) "Σλάβα Νάτσι" (δόξα στο έθνος).
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου! askordoulakos
Δημοσίευση σχολίου