«Η ανεργία είναι ο πιο ύπουλος και σκληρός αντίπαλος της κοινωνίας, καθώς υπονομεύει τα όνειρα της νεολαίας». Εάν την άκουγε κανείς αυτή τη φράση από οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τον πρωθυπουργό, θα μπορούσε να πει πως είναι μια γενικόλογη διαπίστωση.
Είναι, όμως, μια φράση του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στη σύσκεψη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Απασχόλησης, στο Μέγαρο Μαξίμου. Το είπε ο πρωθυπουργός μιας χώρας που ένας στους δύο νέους δεν έχουν δουλειά, στην Ελλάδα των μισθών με τα λίγα κατοστάρικα και των μαγαζιών που κλείνουν.
Αλήθεια, γιατί είναι ύπουλη η ανεργία; Τι είναι η ανεργία, κάποιο ύπουλο χτύπημα που δεν το περιμένει ο νέος; Αρκετά, πια, με τη μεταφυσική. Σε λίγο θα μας πούνε ότι η κακή ανεργία ήρθε από μακριά για να διαλύσει τη χώρα! Για όλα φταίει, λοιπόν, η καταραμένη κοινωνία…
Στην κοινωνία υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα, που έχει να αντιμετωπίσει ο νέος, ο εργαζόμενος, ο άνεργος. Αυτά τα δεδομένα δεν τα διαμόρφωσε κανένας εξωγήινος, αλλά η κυβέρνηση, με τους νόμους και τα μνημόνια. Δεν ήρθαν από τον ουρανό οι άθλιες σχέσεις εργασίας, που, υποτίθεται, πως θα έφερναν «περιβόητη» ανταγωνιστικότητα.
Ας πει κάποιος ότι βρήκαμε μια λέξη, ενώ ο πρωθυπουργός είπε τόσα άλλα πράγματα, για το καλό μας. Στην πολιτική υπάρχει και το επικοινωνιακό κομμάτι και τέτοιου είδους φράσεις δεν λέγονται από ένα έντονο συναίσθημα. Δεν πιέστηκε ο Σαμαράς από την ανεργία στη χώρα κι έβγαλε από μέσα του τον καημό του. Αυτή η φράση παίζει παντού και η αναπαραγωγή της, μέχρι το βράδυ, θα διαμορφώσει ένα ολόκληρο κλίμα, μια μέρα πριν φύγουν οι υπουργοί για το Παρίσι, για τη συνάντηση με την τρόικα.
Για να είμαστε δίκαιοι με τον πρωθυπουργό να πούμε ότι έταξε 770.000 θέσεις εργασίας. Μέχρι πότε; Μέχρι το 2020! Όταν φτάσει το 2020 και δεν υπάρχουν αυτές οι θέσεις εργασίας, τότε να ζητήσουμε τον λόγο από τον Σαμαρά…
+ σχόλια + 1 σχόλια
να μην υπαρχει μια φορα μεσα στο κειμενο η λεξη καπιταλισμος. μαλλον θα το εχει ταμα να μη την λεει και να μιλαει μονο για το παραμυθακι με τα μνημονια.
Δημοσίευση σχολίου