Στη γειτονία μας άνοιξε καφενείο για γυναίκες (έτσι τουλάχιστον γράφει απ' έξω) με το όνομα Ναϊάδες. Οι Ναϊάδες ήταν νύμφες των γλυκών νερών κατά την μυθολογία (μη φανταστείτε ότι το ξερα, γκούγκλαρα για να το βρω και να ναι καλά η Βικιπαίδεια).
Τώρα τι δουλειά έχουν οι νύμφες με το εν λόγο καφενείο πραγματικά έχει ενδιαφέρον.
Ο χώρος αυτός δεν είναι απλά ένα μέρος που πας και πίνεις ήσυχα τον καφέ σου. Είναι χώρος όπου πας και σου λένε το φλιτζάνι. Απ΄ έξω (διευκρινίζω ότι περνώντας με το αυτοκίνητο το στάμπαρα) είναι διακοσμημένο με διάφορα αστρικά σύμβολα ενώ αυτό που με εντυπωσίασε είναι ένας μεγάλος Πινόκιο κρεμασμένος στην βιτρίνα.
Πραγματικά μου ήρθε στο μυαλό μια παλιά ταινία που η Βσιλειάδου έκανε την καφετζού -τσαρλατάνισσα και διακωμωδούσε την αφέλεια των γυναικών.
Ε, λοιπόν, ενώ οι γυναίκες χειραφετήθηκαν, έπαψαν να ασχολούνται με τα οικιακά κατ΄ αποκλειστικότητα απέκτησαν ανεξαρτησία οικονομική και κοινωνική εξακολουθούν κάποιες από μας να μένουμε κολλημένες σε αξιακά πρότυπα μιας άλλης εποχής.
Προφανώς για να υπάρχει αυτό το μαγαζί υπάρχει και κόσμος που το επισκέπτεται και είναι συγκεκριμένα για γυναίκες μιας και ο άντρας είναι αδιανόητο να πάει σε καφετζούδες.
Και κοντά σ΄αυτό μαθαίνω ότι μια γνωστή μου, πολύ όμορφη κοπέλα ανεξάρτητη οικονομικά, γιατρός και πολύ χαλαρό και άνετο άτομο φτιάχνει φανουρόπιττα μαπς και ο Αγιος της φανερώσει τον υποψήφιο γαμπρό. Ειλικρινά το να πέσω από τα σύννεφα μου φαίνεται λίγο. Σπίτσλες που λεν και στο χωριό μου.
Δημοσίευση σχολίου