Το σύστημα προετοιμάζεται για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή: Γιώργος Δελαστίκ - "Επίκαιρα"

Οταν ακόμη και το Βήμα δημοσιεύει τα ευρήματα δημοσκόπησης της εταιρείας Κάπα Research που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται της ΝΔ σε πρόθεση ψήφου στις βουλευτικές εκλογές κατά 4 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες (3,9 για την ακρίβεια - ΣΥΡΙΖΑ 27,4% έναντι ΝΔ 23,5%), τα μηνύματα είναι πολυσήμαντα.
Πόσω μάλλον που στην παράσταση νίκης (στην ερώτηση, δηλαδή, «Ποιο κόμμα νομίζετε ότι θα έρθει πρώτο, ανεξάρτητα από το τι κόμμα θα ψηφίσετε εσείς;») το σαρωτικό ποσοστό του 67% απάντησε «ο ΣΥΡΙΖΑ». Καθώς, μάλιστα, την ίδια μέρα, την Κυριακή που μας πέρασε, δημοσίευε και η Καθημερινή δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται... 7,5 (!) μονάδες της ΝΔ, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για την κυβέρνηση.

Το Βήμα είναι αδιάρρηκτα δεμένο με το εκάστοτε ΠΑΣΟΚ και το Κέντρο, η Καθημερινή είναι αδιάρρηκτα δεμένη με τη Δεξιά. Το γεγονός ότι αυτές οι δύο εφημερίδες-ναυαρχίδες των δύο παρατάξεων του συστήματος αποστασιοποιούνται από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου σημαίνει ότι αυτή η συγκυβέρνηση, που έτσι κι αλλιώς πνέει τα λοίσθια από πλευράς λαϊκής απήχησης, δεν μπορεί να βασίζεται ούτε καν στο σύστημα για να ανακάμψει και να κατορθώσει να επιβιώσει για ικανό χρονικό διάστημα, έστω παραπαίοντας.

Αλλαγή πορείας

Οι κορυφαίοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες του συστήματος, οι οποίοι έχουν υποστεί κι αυτοί τεράστια οικονομική ζημιά από τη μνημονιακή πολιτική όσο κι αν έχουν ωφεληθεί από τη μείωση των μισθών των υπαλλήλων τους και τη φαλκίδευση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, έχουν διαπιστώσει ότι εδραιώνεται η πεποίθηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, ειδικά αν γίνουν τον Φεβρουάριο.

Έχουν παράλληλα διαπιστώσει ότι η μνημονιακή πολιτική των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Α. Σαμαρά διέλυσε ήδη το ΠΑΣΟΚ και οδήγησε σε πρωτοφανή χαμηλά ποσοστά τη ΝΔ, η οποία απειλείται πλέον ως κόμμα να έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ μετά την αναμενόμενη ήττα της στις βουλευτικές εκλογές. Με άλλα λόγια, το υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε φάση πλήρους κατάρρευσης και ουσιαστικής ή κοινοβουλευτικής εξαφάνισης κομμάτων από αυτά που σήμερα το συγκροτούν και το συναπαρτίζουν.

Οι διαπιστώσεις αυτές θα καθορίσουν και τη γραμμή πλεύσης του συστήματος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε πλήρη διάσταση με τα γραφόμενα περί άμεσης υπονόμευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η δική μας εκτίμηση είναι ότι το σύστημα θα επιδιώξει συνειδητά και με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του να πιέσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να τον δελεάσει ώστε να τον ενσωματώσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα κι όσο το δυνατόν πληρέστερα, όχι να τον ανατρέψει!

Άδηλη έκβαση

Το σύστημα διακατέχεται από έναν ωμό ρεαλισμό απέναντι στα πολιτικά κόμματα που κυβερνούν.
Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι ακριβώς πράττουν ως κυβέρνηση και, φυσικά, αδιαφορεί για το τι λένε.

Σε πρώτη φάση, το σύστημα χρειάζεται χρόνο. Χρόνο για να ανασυγκροτήσει σε νέους πολιτικούς σχηματισμούς το διαλυμένο κεντρώο και δεξιό στρατόπεδο των δικών του ανθρώπων αλλά και χρόνο για να διαπιστώσει αν μια υποθετική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνεται ή αντιστέκεται.

Στη βάση των συμπερασμάτων που θα εξάγει, καθώς θα προωθεί αυτούς τους στόχους παράλληλα, θα καθορίζει η οικονομική ελίτ της χώρας μας την τακτική της. Αν, δηλαδή, διαπιστώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνεται, φυσικά και θα τον συμπεριλάβει ως θεμελιώδη συνιστώσα στο αναμορφωμένο πολιτικό σκηνικό της. Αν δει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να ενσωματωθεί, φυσικά και θα τον υπονομεύει ώστε να μπορέσει να απαλλαγεί από αυτόν μόλις της το επιτρέψουν οι συνθήκες και αφού θα έχει διασφαλίσει τη διάδοχη κατάσταση.

Η έκβαση αυτής της πολιτικής διελκυστίνδας είναι άγνωστη για την ώρα ακόμη και στους
πρωταγωνιστές της.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο τα πράγματα, διατηρώντας άθικτο το υφιστάμενο σημερινό πλαίσιο της Ευρωζώνης, διαπραγματευόμενη καλύτερα από τη σημερινή κυβέρνηση και προσκολλώμενη σε ευρύτερες συμμαχίες που ελπίζει ότι θα συγκροτήσουν η Γαλλία και η Ιταλία.
Η ελληνική αστική τάξη, από την άλλη πλευρά, έχει επίγνωση του γεγονότος πως, ακόμη  κι αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να ακολουθήσει πραγματικά αριστερή πολιτική και να προχωρήσει σε ρήξεις, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στο μισό μέρος τους κάθε άλλο παρά αριστεροί είναι και επομένως είναι άκρως αμφίβολο αν θα υποστήριζαν μια αριστερή κυβερνητική πολιτική.

Πέρα, φυσικά, από τις αντικειμενικές προϋποθέσεις, καθοριστικό ρόλο για το προς τα πού θα στραφούν τα πράγματα θα παίξει το πολιτικό σθένος που θα επιδείξουν ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αν και όταν κληθούν να κυβερνήσουν.
Στην πολιτική οι πραγματικοί ηγέτες είναι αυτοί που με τις πράξεις τους ανυψώνουν το επίπεδο των λαϊκών μαζών και τις τραβούν μπροστά, μη αρκούμενοι να εκφράζουν απλώς αυτά που έχουν
καταλάβει και επιθυμούν από μόνες τους. Τι τελικά θα γίνει, θα το δούμε στην πράξη...

Μόνο όπλο το Ποτάμι

Στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα η ολιγαρχία του τόπου θα διευκολυνόταν στην ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ αν μετά τις βουλευτικές εκλογές το κόμμα της νυν αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κατακτούσε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία κι έτσι υποχρεωνόταν να σχηματίσει κυβέρνηση σε συμμαχία με κάποιο συστημικό κόμμα.

Το εξαιρετικά κακόφημο πλέον όνομα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έτσι κι αλλιώς βρίσκεται υπό διάλυση, καθιστά πολύ δύσκολο να το αποδεχτεί ως κυβερνητικό εταίρο ο ΣΥΡΙΖΑ -τουλάχιστον αμέσως- έστω και με άλλο αρχηγό.
Δύσκολο, αλλά όχι και αδύνατο. Η ΔΗΜΑΡ δεν μπαίνει με τίποτα στη Βουλή τώρα πια, θα εξαφανιστεί από το προσκήνιο, οπότε, λαμβανομένης υπόψη της κατηγορηματικής άρνησης του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν απομένει παρά μόνο το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ως δυνάμει κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα, καθώς και οι συνεπείς αντιμνημονιακοί ΑΝΕΛ χαροπαλεύουν κοινοβουλευτικά αυτή τη στιγμή στο όριο του 3%.

Το Ποτάμι είναι παντελώς ανύπαρκτο από πλευράς στελεχικού δυναμικού για την ώρα, έχει όμως εκλογική απήχηση γύρω στο 5%, όπως όλα δείχνουν. Αν το σύστημα αποφασίσει να ποντάρει στο Ποτάμι, και το ποσοστό του θα αυξηθεί και από πασοκικά στελέχη θα γεμίσει εν μια νυκτί λόγω της υπερπροβολής του από τα μέσα ενημέρωσης.

Δίκοπο μαχαίρι

Η στελεχική ανυπαρξία του Ποταμιού, το οποίο υπό ιδανικές γι'αυτό συνθήκες θα μπορούσε ίσως να βγάλει και 20-25 βουλευτές, διευκολύνει τους πάντες. Πρώτα πρώτα, αυτούς που το χρηματοδοτούν, γιατί οι «ανώνυμοι» βουλευτές που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους είναι, αρχικά τουλάχιστον, πολύ ποιο πειθαρχικοί απ' αυτούς που έχουν στον ορίζοντά τους να κάνουν πολιτική καριέρα.

Η ανυπαρξία στελεχών βολεύει όμως και τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, Δημιουργεί την εντύπωση στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι βουλευτές του Ποταμιού θα «γλυκαθούν» από τα προνόμια του βουλευτικού αξιώματος και την άσκηση της εξουσίας και δεν θα θέλουν με τίποτα να τα χάσουν. Υπό το πρίσμα αυτό δεν θα ήθελαν να προκαλέσουν εκλογές, υπονομεύοντας μια υποθετική κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - Ποταμιού, με το Ποτάμι ως «τσόντα», φοβούμενοι βάσιμα ότι θα έθεταν σε άμεσο κίνδυνο την επανεκλογή τους, άρα θα είναι λίγο πολύ αξιόπιστοι κυβερνητικοί εταίροι.

Επιπροσθέτως, κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι συνεργάζεται με μνημονιακές δυνάμεις, αφού απολύτως κανένα μέχρι στιγμής στέλεχος του Ποταμιού όχι απλώς δεν έχει συμμετάσχει σε μνημονιακή ή άλλη κυβέρνηση, αλλά ούτε καν έχει ψηφίσει ως βουλευτής κάποιο μνημονιακό νόμο, αφού το Ποτάμι μέχρι στιγμής δεν έχει κανένα μέλος του που να έχει διατελέσει βουλευτής!

Ωραία φαίνονται όλα αυτά επί χάρτου, αλλά, αν ο ΣΥΡΙΖΑ αντισταθεί στην ενσωμάτωση, τα πάντα ανατρέπονται και οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία με το Ποτάμι, θεωρητικά μιλώντας πάντα, θα γίνει δίκοπο μαχαίρι που θα απειλεί να του κόψει τον λαιμό! Πόσω μάλλον που ακόμη έχουμε δει ελάχιστα από τα γεγονότα κονιορτοποίησης του πολιτικού σκηνικού και την αθρόα δημιουργία νέων
κομματικών σχηματισμών, που οι περισσότεροι θα αποδειχτούν ασήμαντοι διάττοντες αστέρες, καθώς ο κάθε πικραμένος θα προσπαθεί να πλασαριστεί στο υπό εκκόλαψη νέο πολιτικό σκηνικό και αρκετοί όντως θα το καταφέρουν!