Πηγή: Αλέκος Αναγνωστάκης – «Πριν»
Σ’ αυτήν ακριβώς την κρίσιμη φάση, όπου διασταυρώνονται τα πιο αμείλικτα καθημερινά ερωτήματα για την επιβίωση και τη ζωή του λαού με τις μεγάλες αναγκαιότητες της Ιστορίας, το ΚΚΕ συνεχίζει μια μάταιη ως προς το σκοπό και βλαπτική ως προς το κίνημα και την Αριστερά πολεμική εναντίον του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Σε άρθρο του Ριζοσπάστη της περασμένης Κυριακής με τίτλο «ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Αλαβάνος “αγκαλιά” στις εκλογές» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ χαρακτηρίζεται ένα «οπορτουνιστικό συνονθύλευμα» (μεσότιτλος). Ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται «εσκεμμένα θολή είναι η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Σ’ αυτήν ακριβώς την κρίσιμη φάση, όπου διασταυρώνονται τα πιο αμείλικτα καθημερινά ερωτήματα για την επιβίωση και τη ζωή του λαού με τις μεγάλες αναγκαιότητες της Ιστορίας, το ΚΚΕ συνεχίζει μια μάταιη ως προς το σκοπό και βλαπτική ως προς το κίνημα και την Αριστερά πολεμική εναντίον του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Σε άρθρο του Ριζοσπάστη της περασμένης Κυριακής με τίτλο «ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Αλαβάνος “αγκαλιά” στις εκλογές» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ χαρακτηρίζεται ένα «οπορτουνιστικό συνονθύλευμα» (μεσότιτλος). Ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται «εσκεμμένα θολή είναι η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Ας μιλήσουν λοιπόν τα κείμενα: «Στην περίπτωση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρεται στην κοινή διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΜΑΡΣ, η στάση της θα είναι στάση αριστερής, εργατικής και λαϊκής αντιπολίτευσης χωρίς υποχωρήσεις στο όνομα του «ρεαλισμού» και χωρίς «περιόδους χάριτος».
Η πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιμένει ο ανώνυμος αρθρογράφος του Ριζοσπάστη, «καθορίζεται από τον κάλπικο “αντικαπιταλιστικό” χαρακτήρα της γραμμής και του λεγάμενου “μεταβατικού” προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οδηγώντας σε συμμαχία με δυνάμεις που όχι μόνο δεν αμφισβητούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης αλλά ίσα ίσα παλεύουν για την επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που ούτε στα λόγια δεν μιλάνε για “σοσιαλισμό”».
Η κοινή διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ τονίζει: «Η πολιτική συνεργασία διαχωρίζεται από τη λογική της ενσωμάτωσης στο αστικό σύστημα εξουσίας και της κυβερνητικής διαχείρισης της κυρίαρχης αστικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ και των νόμων της αγοράς. Γιατί όποια κυβέρνηση κι αν διαμορφωθεί μετά τις εκλογές χρειαζόμαστε ένα ισχυρό και ενωτικό μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα που να επιβάλει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων». Και συνεχίζει η κοινή διακήρυξη με την πρέπουσα σοβαρότητα και την επίγνωση πως άμεσα, στις εκλογές, δεν κρίνεται το ζήτημα του σοσιαλισμού: «Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ είναι ανάγκη η Αριστερά της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, η Αριστερά των αγώνων και της σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής».
Αυτά τα έχουν διαβάσει. Τα διαστρεβλώνουν όμως αδέξια οι ανώνυμοι και επώνυμοι της ηγεσίας του ΚΚΕ. Η πρακτική αυτή της διαστρέβλωσης που έφτασε ως το σημείο να ισχυρίζεται πως «η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος»! (ΚΟΜΕΠ τ4 2014) είναι προϊόν κυρίως μιας αδιέξοδης σεχταριστικής πολιτικής.
Η διαστρέβλωση δεν αρμόζει στην Αριστερά. «Το ψέμα είναι ανανδρία» επισημαίνει ο Ν. Καζαντζάκης.
Για να ενισχύσει τους ισχυρισμούς του ο αρθρογράφος του «Ρ» επαναφέρει τον ανιστόρητο, αντιδιαλεκτικό ισχυρισμό της Αλ. Παπαρή-γα, «μια φορά οπορτουνιστής για πάντα οπορτουνιστής».
Σημειώνει λοιπόν: «Ο Αλαβάνος δεν είναι κάποιος τυχαίος ούτε το Σχέδιο Β είναι απλά μια “ομάδα” με την οποία προχώρησε σε συνεργασία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο Αλαβάνος είναι πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι το 2009 ήταν υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ [...] θα μπορούσε να διαμορφωθεί βάση έστω για συζήτηση ανάμεσα σε τέτοιους καραμπινάτους ρεφορμιστές και το ΚΚΕ;» Γιατί όμως μόνο ως το 2009, κατά τον ίδιο τον αρθρογράφο του ΚΚΕ, ο Αλαβάνος ήταν με την ΕΕ; Και μετά το 2009; Γιατί δε συνεχίζει ο ανώνυμος αρθρογράφος; Αυτά τα 6 χρόνια, από το 2009 ως το 2015, είναι συνηθισμένα χρόνια;
Από το 2009 ως το 2014, όπως η πράξη έχει δείξει -και ο μαρξισμός είναι η θεωρία της πράξης- ιστορικά κόμματα καταρρέουν, πάνω από 4 εκατομμύρια έλληνες πολίτες αλλάζουν κομματική τοποθέτηση. Στην ιστορικής σημασίας κρίση του καπιταλισμού, όπως εξάλλου συνέβη και το 1929 και το 1873, η ανεργία, η φτώχια, ο ρατσισμός, η βία, η απόγνωση αλλά και η αλληλεγγύη, η ελπίδα, η κινητοποίηση προκαλούν γενικότερες αναταράξεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Σε αυτές τις συνθήκες στις οποίες ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει, το καθήκον ενός αληθινά επαναστατικού κόμματος συνίσταται στο να εμπνέει και όχι να καθηλώνει στο χθες, να ωθεί τις πολιτικές μετατοπίσεις με όλο το ρίσκο, αντί να αυτοπεριχαρακώνεται σπέρνοντας την καχυποψία και τον εσωτερικό διχασμό. Στο «να προτάσσει αιτήματα των οποίων η ικανοποίηση αποτελεί την άμεση και επείγουσα ανάγκη της εργατικής τάξης, [...] με μαζικό αγώνα, ανεξάρτητα από το αν είναι συμβατά ή όχι με την οικονομία της κερδοφορίας της καπιταλιστικής τάξης» (απόφαση του Τρίτου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς), να ξέρει να διατηρεί, μέσω των αναγκαίων συμβιβασμών, την πίστη στις αρχές του, στην τάξη του, στο έργο του της προετοιμασίας της επανάστασης και της διαπαιδαγώγησης των λαϊκών μαζών για τη νίκη της επανάστασης.
Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει την ύπαρξη μετωπικής πολιτικής, την αποδοχή της αναγκαιότητας της ενότητας δράσης όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστερός, την πολιτική των συντονισμένων αποφασιστικών αγώνων στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων μπροστά μάλιστα στην κραυγαλέα συνθηκολόγηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του ΚΚΕ θα ήταν καλύτερο να ανταποκριθεί σε αυτή την αναγκαιότητα αντί να φορτώνει το δογματισμό της στις μάζες και να αγκαλιάζεται με τον εαυτό της.
+ σχόλια + 9 σχόλια
Το μαγαζάκι μας να πουλάει, ο λαός να αγοράζει ψέματα, να συντηρείται ο Μαΐλης και η ζωή να συνεχίζεται. Όσο για την επανάσταση, θα γίνει στην ώρα που πρέπει, όχι πάντως αυτή. Αφού βρίσκουν κκεδοταλιμπάν πρόθυμους να τους πιστέψουν , καλά κάνουν.
Περιμένουμε τώρα τον trash να καταγγείλει το ΒΑΘΥ για την ανάρτηση, το συγγραφέα του άρθρου για την άποψή του και το ΣΥΡΙΖΑ γενικώς. Οι υπόλοιποι δεν τον απασχολούν. Δεν ενοχλούν το μαγαζάκι του
Ταξικο Μετωπο υπαρχει οποιος θελει καλοδεχουμενος να παλεψουμε για την ανατροπη του καπιταλισμου μακρια απο κυβερνησεις αστικης διαχειρησης, Τα υπολοιπα ειναι κουραφεξαλα για την δημιουργια του νεου οπορτουνιστικου αναχωματος. Μια φορα οπορτουνιστης για παντα οπορτουνιστης Καντε την ουρα του συριζα παντου και αφηστε τα υπολοιπα
Ειπε συγνωμη ο Αλαβανος οτι εκανα ΛΑΘΟΣ που ελεγε ΝΑΙ στην Ευρωπαικη Ενωση ?
Ας αναγνωρισει πρωτα το λαθος του...............
ΑΝΤΑΡΣΥΑ το καλυτερο ξεπλυμα...
Ξεπλεναμε το ΠΑΣΟΚ, Ξεπλενουμε το ΣΥΡΙΖΑ και τωρα και τον Αλαβανο.
Τι εκανε ο Αλεκος στο κατω κατω? Ψηφισε Μααστριχτ, τη Μπολονια, απαιτουσε απο την ΕΕ ως ευρωβουλευτης κυρωσεις για την Ελλαδα επειδη δεν εφαρμοζονταν η κοινοτικη οδηγια για εξισωση πτυχιων ΑΕΙ-ΤΕΙ με τα ΚΕΣ. Και σημερα απλα λεει να αλλαξουμε νομισμα ωστε μεσω της υποτιμησης του νεου νομισματος να παρουν μπρος οι καπιταλιστικες επενδυσεις. Θα καραφλιαζε ο Μαρξ αν ζουσε.
Επισης κυριοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο σοσιαλισμος ειναι η κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης, η δικτατορια του προλαιταριατου ποτε μιλησατε για κατι τετοιο?
Για να μην πουμε για το ΣΥΡΙΖΑ του οποιου εχετε γινει κανονικη συνιστωσα στο κινημα.
4.48
αγυρτη ποτε ο Αλαβανος ψηφισε το Μααστριχτ;ποτε απαιτουσε απο την ΕΕ ως ευρωβουλευτης κυρωσεις για την Ελλαδα επειδη δεν εφαρμοζονταν η κοινοτικη οδηγια για εξισωση πτυχιων ΑΕΙ-ΤΕΙ με τα ΚΕΣ; κειμενα εδω και τωρα. αλλιως εισαι πολιτικος αλητης
Μου κάνει τεράστια εντύπωση που υπάρχει και κατεβαίνει στις εκλογές το μόρφωμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τώρα πήρε και κάποιους ξέμπαρκους ΜΑΡΣ (εν δυο εν δυο τεσπα). Στις ευρωεκλογές πείρατε 41.131 ψήφους. ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΠΡΕΠΕ και το είχα γράψει και εδώ, να ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ και όσοι θέλετε στάδια να πάτε σαν συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και όσοι θέλετε κυβέρνηση που ΜΟΝΟΚΟΝΔΥΛΙΑ θα απαγορεψει ΣΕΒ θα βγαλει απο ΕΕ να πατε στο ΚΚΕ. Εάν ΚΑΙ ΠΑΛΙ παρετε ποσοστό με 0 μπροστά θα πρέπει ή δεν θα πρέπει να διαλυθει γιατι ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ αχρηστο; Απαντήστε μου σας Π Α Ρ Α Κ Α Λ Ω
Ο ΣΥΝ και η στρατηγική της Λισσαβόνας
Τον Μάιο του 2004 στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου της Λισσαβόνας (2000) ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, έκανε λόγο για «προοπτικές και προσδοκίες της Λισσαβόνας που δυστυχώς βρίσκονταν σε απόσταση από την πραγματικότητα στην Ευρώπη»…
Ο ΣΥΝ και η «Ευρωσύνταγμα»
Με δυο απόψεις εμφανίστηκε η ευρωομάδα του ΣΥΝ στο θέμα του λεγόμενου «Ευρωσυντάγματος» με το γνωστό περιεχόμενο και τη γνωστή τύχη μετά τα «ΟΧΙ» των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία.
Στη συζήτηση που έγινε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο στις 24 Σεπτεμβρίου 2003 ο ένας ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, ο Μανώλης Παπαγιαννάκης, ψήφισε υπέρ του «Ευρωσυντάγματος», ενώ ο δεύτερος, ο Αλέκος Αλαβάνος, απείχε από την ψηφοφορία…
Ο ΣΥΝ για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών (1)
Το Νοέμβριο του 2003 συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πρόταση για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Ασφαλώς και δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ συμφώνησαν και ψήφισαν υπέρ της πρότασης. Εντύπωση δεν προκαλεί ούτε και η στάση των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ που καταψήφισαν την ίδια πρόταση, παρά το γεγονός ότι το κόμμα τους στην Ελλάδα θεσμοθέτησε και ψήφισε την παράδοση των λιμανιών σε ιδιώτες μεγαλομετόχους. Όσο για το ΣΥΝ, οι ευρωβουλευτές του (Παπαγιαννάκης, Αλαβάνος) προτίμησαν τον…εναλλακτικό «τρίτο δρόμο», την αποχή…
Ο ΣΥΝ και τα «μεταλλαγμένα προϊόντα»
Στη συνεδρίαση του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου στις 18 Δεκεμβρίου 2003 εκδόθηκε ψήφισμα το οποίο μεταξύ των άλλων αναφερόνταν και στη «συνύπαρξη γενετικώς τροποποιημένων, συμβατικών και βιολογικών καλλιεργειών». Υπέρ του ψηφίσματος ψήφισαν οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος.
Ο ΣΥΝ και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (2)
Σε δελτίο Τύπου, στις 29 του Αυγούστου 2002 ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος εξέδωσε δελτίο Τύπου σχετικά με την απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτησή του για τη μη αναγνώριση των «πτυχίων» που παρέχουν τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών στην Ελλάδα, με τίτλο: «Η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δεν αναγνωρίζει τους πανεπιστημιακούς τίτλους αλλοδαπής που παρέχουν τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών», έδειχνε την υποστήριξή του στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών.
ΣΥΝ και η «Μπολόνια»
Στις 23 Μαΐου 2002 συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εισήγηση – έκθεση «Σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανώτατη εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσεις (2001/2174(ΙΝΙ)) (Α5-0183/2002)». Η παραπάνω έκθεση, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει: «Πρέπει να επιταχυνθεί και να ενδυναμωθεί η διαδικασία της Μπολόνια», «τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού συστήματος και συμβάλλουν στην ανάπτυξή του», «αυτή η έκθεση (…) φιλοδοξεί να θέσει τις βάσεις και να ανοίξει το δρόμο για μια πολιτική στήριξης των πανεπιστημίων ως κέντρων κατάρτισης επαγγελματιών και ερευνητών», «ο παραδοσιακός ρόλος του πανεπιστημίου ως κέντρου επιστημονικής ανάπτυξης τίθεται σήμερα υπό αμφισβήτηση στην Ευρώπη», «για να γίνει σαφής η ανάγκη συνύπαρξης δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων». Την εισήγηση – έκθεση ψήφισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, ως μέλος της Επιτροπής «Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην ολομέλεια υπέρ ψήφισε και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Μ. Παπαγιαννάκης.
Σε αυτα προσθετουμε οτι ο Αλαβανος ηταν στο ΣΥΡΙΖΑ κσι το 1992 οταν αυτος ψηφθζε το Μααστριχτ.
Μόλις τώρα μου είπε φίλη μου παντρεμένη με ένα παιδί ότι απολύθηκε απο μία καφετέρεια γιατί είναι στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ. Και στο site σας μια ζωή βρίζετε το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ως ξεπουλημένους στους αστούς. Κάνετε το άσπρο μαύρο. Θλίψη και απογοήτευση.
Μόλις τώρα μου είπε φίλη μου παντρεμένη με 3 παιδιά,πως της είπε ο κουνιάδος της εξαδέλφης του μπατζανάκη της κουμπάρας του περιπτερά της γειτονειάς,ότι ο περιπτεράς απέλυσε τον μικρό που είχε για τα θελήματα.Ο λόγος ήταν πως ο πιτσιρικάς είναι στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ.
Θλιψη και απογοήτευση.
Δημοσίευση σχολίου