Χρόνια πολλά Αλέξη. Μήπως έχεις αλλεργία στα λουλούδια; Έμαθα πως το ιερόν emo έστειλε μπουκέτο. Αν είχες ζάχαρο, θα σου έστελνε κι ο Σαμαράς γλυκά. Από την ίδρυση της Πολιτικής άνοιξη τα έχει.
Γιορτάζεις; Όχι, με τόσα που γίνονται, που να βρεις καιρό να χαρείς. Για να έχεις χρόνια πολλά και να γιορτάζεις κάθε χρόνο, θα σου κάνω ένα δώρο. Μια συμβουλή. Βάλε τα λαμόγια στη φυλακή. Όσο τους αφήνεις τόσο ανασυντάσσονται κι ετοιμάζονται για αντεπίθεση. Όσο είναι έξω, τόσο καλύπτουν τα ίχνη των παλιών εγκλημάτων και κάνουν καινούρια.
Ο Πάκης γύρισε στο Προεδρικό ή τον πέρασαν για γλυπτό και τον άφησαν στον τάφο του Καραμανλή; Δώρο μην περιμένεις από αυτόν. Αργεί, θα στο δώσει το καλοκαίρι. Να δούμε τι θα είναι. Ωρολογιακή βόμβα ίσως;
Το καλύτερο δώρο πάντως στο έκανε άθελα του ο Βενιζέλος. Με αυτά που είπε για το ΕΣΠΑ, καρφώθηκε. Ελπίζω να σου άνοιξε τα μάτια, να κατάλαβες, πως οι δήθεν αδυναμίες, "οι αστοχίες και τα λάθη" των προηγούμενων γίνονταν επίτηδες. Για να πατήσουν πάνω σε αυτά οι τοκογλύφοι της ΕΕ.
Η Μέρκελ σε καλεί στο Βερολίνο άκουσα. Παιχνίδι εκτός έδρας είναι πάντα δύσκολο, θέλει προσοχή. Είναι καυτή έδρα με πολλούς χούλιγκαν τοκογλύφους. Μην περιμένεις δίκαιο αγώνα. Μην κοιτάς, τότε που νίκησαν οι Σοβιετικοί στο Βερολίνο είχαν κανονιέρηδες. Και το Στάλιν προπονητή.
Ούτε ο έλληνας εργαζόμενος γιορτάζει. Περιμένει να φτιάξει η κατάσταση για να φάει κάνα σοκολατάκι. Θα φτιάξει, εφόσον φτιάξουμε άλλο σύστημα. Αλλιώς στις 30 του Φλεβάρη θα γιορτάσουμε, τι μέρα πέφτει; Μέρα νηστείας. Και προσευχής! Διότι η νηστεία πάει πάντα με την προσευχή. Ο νηστικός περιμένει από το Θεό, ή από κάποιο άλλο "σωτήρα". Κι όσο περιμένει τόσο μένει νηστικός. Όσο πεινάει, τόσο προσεύχεται. Τρέφεται με αέρα κοπανιστό.
Πως γίνεται ο αέρας κοπανιστός; Θα σου πω τη συνταγή, αν και ξεφύγαμε λίγο. Είναι όμως γιορτινό φαϊ κι ελαφρύ. Για όποιον το τρώει. Παχαίνει, περιέργως, όποιος το σερβίρει. Λοιπόν: Παίρνεις μπόλικο καθόλου, του βάζεις μια μεζούρα ελπίδας, το τυλίγεις σε μια ντουζίνα ψέματα, κάποιοι λένε μέτρο στα ψέματα, όχι πάνω από δυο, το πολύ τρία, αλλά το ψέμα είναι όλη η νοστιμιά, κοπανάς λίγο αέρα, ατμοσφαιρικό, αν είναι από πόλη τόσο καλύτερα, τα μαγειρεύεις όλα μαζί σε σιγανή φωτιά στην κατσαρόλα και το σερβίρεις πάντα με κουτόχορτο. Άλλη γεύση.
Έτσι είναι, για να γιορτάσεις, πρέπει να έχεις λόγο. Και να για να έχεις λόγο να εορτάσεις, πρέπει πρώτα να αγωνιστείς. Αλλιώς γιορτάζεις "έτσι για πλάκα", όπως η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Και σε κυνηγά μετά η Ντάμα - Μέρκελ να σου πάρει το κεφάλι. Μόνο στα παραμύθια γλυτώνεις, αν δεν κάνεις αυτό που πρέπει. Μόνο το παραμύθι έχει καλό τέλος, ότι κι αν γίνει. Γι αυτό λέγεται παραμύθι από το ρήμα "παραμυθούμαι", που σημαίνει στα αρχαία "παρηγορώ". Παρηγορώ τον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του. Κάνε αυτό πρέπει Αλέξη, ο κόσμος μας είναι πραγματικός κι οι "κακοί" πέρα για πέρα αληθινοί.
Επίσης μόνο στα παραμύθια υπάρχει ένας πρωταγωνιστής. Στη ζωή πρωταγωνιστής είναι ο απλός κόσμος, εφόσον βέβαια πάψει να είναι κομπάρσος.
Δημοσίευση σχολίου