Η νοοτροπία των καπιταλιστών τοκογλύφων είναι γνωστή, απλή και σιχαμερή: Τα πάντα για τον εαυτό τους, ενώ για τους υπόλοιπους, τα θύματα τους, τίποτα. Μια αλαζονική συμπεριφορά, που ξεπερνά σε διαφθορά ακόμα και το χειρότερο εγκληματία.
Γιατί ο μαφιόζος γνωρίζει, πως αυτά που κάνει είναι παράνομα, άδικα. Οι πλούσιοι θεωρούν "φυσικό" την εκμετάλλευση, όπως παλαιότερα θεωρούσαν "φυσική" τη δουλεία. Χρειάστηκαν αγώνες, επαναστάσεις, πόλεμοι για να καταργηθεί επίσημα η δουλεία, ή μάλλον να αντικατασταθεί από τη μισθωτή σκλαβιά.
Η επικίνδυνη νοοτροπία ξεκινάει από το ρατσισμό: Ο πλούσιος είναι πάνω από όλους. Μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του μόνο και μόνο επειδή έχει. Υπάρχει, είναι, επειδή έχει χρήμα κι όχι επειδή είναι άνθρωπος. Στην ουσία δεν είναι. Σύμφωνα με αυτόν τα πάντα πουλιούνται κι αγοράζονται. Ακόμα και συνειδήσεις, συναισθήματα, συνάνθρωποι.
Η λογική υποστηρίζει πως, όταν υπάρχει επάρκεια πόρων και αγαθών, μπορούν να ζήσουν όλοι αξιοπρεπώς, μοιράζοντας μεταξύ τους τα απαιτούμενα, σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Πιο παραστατικά, αν έχεις 10 ανθρώπους και 12 μερίδες φαΐ δίνεις μια μερίδα στον καθένα και περισσεύουν 2.
Ο πλούσιος όμως τι κάνει: Παίρνει 9 μερίδες για τον εαυτό του και αφήνει στους υπόλοιπους το ένα τρίτο από αυτό που πραγματικά δικαιούνται. Έτσι η αφθονία μετατρέπεται σε έλλειψη. Άπειρες οι εφαρμογές αυτής της πρακτικής.
Μια μόνο εφαρμόζεται στα επιδόματα: Διαβάζω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο και φρίττω: Προς κατάργηση το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
Με ποια φράση φρίττω; Εκεί που είναι συνοψισμένη όλη η αλήθεια: "Το 1 δισ. ευρώ που απαιτείται για την καθολική εφαρμογή του δεν υπάρχει, καθώς η νέα ηγεσία του υπουργείου Εργασίας δεν επιθυμεί να αναμόρφωση των προνοιακών επιδομάτων στη βάση των περικοπών και του περιορισμού της δαπάνης, για να καταλήξει το ποσό που θα εξοικονομηθεί, στην εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος".
Την καταλάβατε την παγίδα; Να τη δούμε αναλυτικά:
Και αυτοί που δικαιούνται το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και όσοι παίρνουν επιδόματα, τα δικαιούνται και είναι φτωχοί. Επομένως θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα για όλους αυτούς, πόσο μάλιστα όταν όλοι στην ουσία είναι θύματα των οικονομικών πολιτικών των κυβερνήσεων και του συστήματος. Και οι δυο παίρνουν ελάχιστα, αλλά ακόμα και περισσότερα να έπαιρναν, δεν είναι οριστική λύση στην εκμετάλλευση, είναι ασπιρίνη.
Εντούτοις ακόμα και αυτά τα λιγοστά χρήματα δεν υπάρχουν. Μας λένε ή θα κοπούν τα επιδόματα ή το ελάχιστο εισόδημα! Να η νοοτροπία της κλεψιάς και της απάτης. ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΘΥΠΛΟΥΤΟΥΣ, το έχει σκεφτεί κανείς; Κρατάνε οι πλούσιοι τις μερίδες που μας έκλεψαν δηλαδή και μας λένε "βρείτε τα μεταξύ σας με τα ψίχουλα που έμειναν", μόνο και μόνο για να μην ασχοληθούμε με την κλοπή!
Μα πως να φτάσουν τα χρήματα, όταν πηγαίνουν στους αδηφάγους, αχόρταγους, εκμεταλλευτές; Πως είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, όταν υπάρχει η αδικία; Κάποιοι θα φαγωθούν, θα θυσιαστούν θα πεθάνουν από την πείνα για να σκιστούν στη μάσα οι κηφήνες.
Κι εμείς αναρωτιόμαστε που θα βρεθούν τα χρήματα! Έλα ντε. Τα χρήματα αντιπροσωπεύουν παραγωγή, αγαθά που παράγουν άνθρωποι. Οι πλούσιοι εκτός από σκατά, τι άλλο παράγουν;
+ σχόλια + 1 σχόλια
Σύντροφε Μήτσο για το τι είναι καπιταλισμός πέρα από τις πολύ εύστοχες παρατηρήσεις σου όλα τα λεφτά είναι το σκίτσο που συνοδεύει το κείμενό σου, αυτό από μόνο του είναι όλα τα λεφτά!!!.
Λοιπών ο καπιταλισμός δεν θέλει παρακάλια και μετάνοιες, ποτέ ο εργαζόμενος σαν ζήτουλας και επαίτης απλώνοντας στωικά και καρτερικά το χέρι δεν κέρδισε τίποτα, ότι κέρδισε το κέρδισε με αγώνες και αίμα, όλα τα υπόλοιπα είναι τρίχες, από τις πρώτες καταγεγραμμένες επαναστάσεις δηλ από τον Σπάρτακο στην ιμπεριαλιστική Ρώμη μέχρι ουσιαστικά και την Οκτωβριανή Μεγάλη Επανάσταση ο άνθρωπος έδειξε ότι έχει την δύναμη της εξουσίας στα χέρια του, αρκεί, να την καταλάβει και να την συνειδητοποιήσει.
Ο πλούσιος κάνει αυτό που κάνει γιατί απλά βρίσκει το πεδίο ελεύθερο, βρίσκει εξουσίες και συστήματα που δουλεύουν γι αυτόν, τουλάχιστον στην Ευρώπη το ξέρουμε πολύ καλά αλλά ακόμα καλύτερα στην Ελλάδα, το ερώτημα είναι τι ακριβώς θέλουμε? τι περιμένουμε και για πόσο καιρό, πόσο καιρό ακόμα θα είμαστε δουλοπρεπείς, αν εμείς σήμερα λειτουργούμε με το φόβο ότι θα χάσουμε το επίδομα που ουσιαστικά δεν θα το πάρουμε ποτέ τότε πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε Ήρωά μας τον Ρήγα.
Δημοσίευση σχολίου