Το καρκίνωμα της εξουσίας και της κηδεμονίας

Πηγή: Στέλιος Ελληνιάδης – «Δρόμος της Αριστεράς»

«Για το καλό όλων, ελπίζω το ΔΝΤ να κρατήσει αρκετά γερά. Να μην υποχωρήσει στο θέμα των εργασιακών».

Νομίζω ότι αυτή η δήλωση του Μπάμπη Παπαδημητρίου είναι ιστορικής σημασίας. Γιατί συνοψίζει αφενός την αντιλαϊκή στάση όλου του πολιτικού κατεστημένου που, ακόμα και απαξιωμένο, διεκδικεί με μένος το πολιτικό κομμάτι της εξουσίας που έχασε και αφετέρου τη «λογική» μιας άρχουσας τάξης που λεηλατεί συστηματικά τον τόπο από τότε που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, όντας υποτελής στους διεθνείς κηδεμόνες που ορίζουν τα όρια επιβίωσής της και αποσπούν, σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες τους, κομμάτια από τις σάρκες της Ελλάδας.

Τα «δάνεια της ανεξαρτησίας», που διασπαθίστηκαν πριν φτάσουν στον τόπο και κράτησαν το νεοσύστατο κράτος ενέχυρο επί δεκάδες χρόνια, οι ξενόφερτοι βασιλιάδες, η αιματηρή συμμετοχή των φαντάρων μας στις «ανθρωπιστικές» στρατιωτικές εκστρατείες των ιμπεριαλιστών (στη Ρωσία το 1919, στη Μικρά Ασία 1919-22, στην Κορέα 1950-53 μέχρι το Αφγανιστάν στις μέρες μας), οι αλλεπάλληλες καταστροφικές εισβολές και επεμβάσεις Άγγλων, Γάλλων, Γερμανών και Αμερικανών επί ελληνικού εδάφους, η εμπλοκή της χώρας σε δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, η υπόθαλψη του εμφυλίου πολέμου, το δέσιμο στο άρμα του ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ