Δεν παίζουμε με τις λέξεις. Πίσω από τους όρους υπάρχει ουσία. Οταν οι συριζαίοι έλεγαν πως δε συζητούν με την τρόικα, αλλά θα κάνουν πολιτική διαπραγμάτευση, εννοούσαν πως δεν πρόκειται να κάνουν «μπακάλικη» συζήτηση για το ύψος των διάφορων μέτρων, αλλά θα φτιάξουν μόνοι τους ένα πρόγραμμα, συμβατό με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό θα το διαπραγματευθεί ο Τσίπρας με τους ομολόγους του, ξεκαθαρίζοντάς τους ότι η κυβέρνηση έχει πρόσφατη λαϊκή εντολή από την οποία δεν μπορεί να αποστεί.
Πώς εξελίχτηκαν έκτοτε τα πράγματα; Η πολιτική διαπραγμάτευση του Τσίπρα, με τις επισκέψεις σε Ρώμη, Παρίσι, Βρυξέλλες, Βιέννη, δεν απέδωσε τίποτα. Και από το Eurogroup βγήκε στις 20 Φλεβάρη μια απόφαση-σταθμός, που παρέπεμπε την ελληνική κυβέρνηση σε συζητήσεις με την τρόικα, η οποία για την περίσταση μετονομάστηκε σε «θεσμούς».
Ακολούθησε η περίοδος της «δημιουργικής ασάφειας», κατά την οποία η κυβέρνηση το κωλοβάραγε, κατά το κοινώς λεγόμενο, ξύνοντας τον πάτο των κρατικών ταμείων και κηρύσσοντας γενική εσωτερική στάση πληρωμών (πλην μισθών και συντάξεων) για να αποπληρώνει στην ώρα τους (μια φορά και πριν την ώρα τους) τους δανειστές.
Η περίοδος της «δημιουργικής ασάφειας» τερματίστηκε όταν ο Τσίπρας πάτησε για πρώτη φορά το κόκκινο χαλί της γερμανικής καγκελαρίας. Ο Μπαρουφάκης (μετρ της μπαρούφας, της αοριστολογίας και της καθυστέρησης) πήγε στη μπάντα, οι συνεργάτες του εξοβελίστηκαν από τη διαπραγματευτική ομάδα και τα ηνία ανέλαβαν οι άνθρωποι του Δραγασάκη (Χουλιαράκης και σία), με συντονιστή τον Τσακαλώτο και άνθρωπο «ειδικών αποστολών» τον Παππά.
Μέχρι που φτάσαμε στην τρέχουσα εβδομάδα. Οι τεχνοκράτες τελείωσαν τη δουλειά τους, κατέγραψαν τις προτάσεις τους και ο λόγος δόθηκε στους πολιτικούς. Μέρκελ και Ολάντ, οι εκπρόσωποι του γερμανογαλλικού άξονα, πρώτα συσκέφτηκαν με τηλεδιάσκεψη με τον Τσίπρα και άκουσαν τις απόψεις του. Στη συνέχεια, κάλεσαν σε πενταμερή διάσκεψη στο Βερολίνο τους εκπροσώπους των θεσμικών οργάνων των δανειστών (Γιούνκερ, Ντράγκι και Λαγκάρντ). Στην πενταμερή αυτή σύσκεψη, από την οποία αποκλείστηκε ο Τσίπρας, βγήκε η συνισταμένη των απόψεων των θεσμικών οργάνων, γράφτηκε στο χαρτί και ανατέθηκε στον Γιούνκερ να την ανακοινώσει στον Τσίπρα.
Φεύγοντας για τις Βρυξέλλες, ο Τσίπρας δήλωσε πως δεν έχει ενημερωθεί για κείμενο-πρόταση των «θεσμών» και πως δεν έχει πάρει καμιά απάντηση στο κείμενο-πρόταση που η ελληνική κυβέρνηση έστειλε την προηγούμενη μέρα. Βγαίνοντας από τη συνάντηση με τους Γιούνκερ και Ντεϊσελμπλούμ, δήλωσε ότι συζήτησε με τον Γιούνκερ επί των προτάσεων των θεσμών!
Οι διαρροές από μεριάς Παππά έλεγαν πως η ελληνική κυβέρνηση έστειλε ένα κείμενο 57 σελίδων, στο οποίο εξηγούσε αναλυτικά τις θέσεις και τις προτάσεις της για το άμεσο πακέτο μέτρων, αλλά και για το χρέος κτλ., ενώ ο Γιούνκερ παρουσίασε ένα πεντασέλιδο (άλλες πληροφορίες μιλούσαν για δεκασέλιδο) κείμενο με τις προτάσεις των θεσμών, οι οποίες δε συνοδεύονταν από αναλυτική επιχειρηματολογία.
Τι ακριβώς συζητούσαν επί τέσσερις ώρες ο Τσίπρας με τον Γιούνκερ; Επαιρναν έναν έναν τους τομείς και συζητούσαν τα μέτρα: τόσο πρωτογενές πλεόνασμα προτείνει η κυβέρνηση, τόσο η τρόικα. Αυτό το σχέδιο προτείνει για τον ΦΠΑ η κυβέρνηση, αυτό η τρόικα. Και πάει λέγοντας.
Ο Τσίπρας έκανε με τον Γιούνκερ τη δουλειά που έπρεπε να κάνουν οι υπουργοί του με την τρόικα ή έστω με τους ομολόγους τους. Εκανε αυτό που επί τόσα χρόνια έκαναν συνεχώς ο Παπακωνσταντίνου, ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας, ο Χαρδούβελης. «Η μόνη ρεαλιστική πρόταση στο τραπέζι είναι αυτή της ελληνικής κυβέρνησης», δήλωσε στο τέλος ο Τσίπρας. «Μοναδική βάση συζήτησης είναι η πρόταση των θεσμών», είχε διαμηνύσει μερικές ώρες πριν ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε Μάρτιν Γέγκερ.
Αυτό δεν είναι πολιτική διαπραγμάτευση. Είναι διαπραγμάτευση λογιστών πάνω σ’ ένα δεδομένο (συμφωνημένο) πολιτικό πλαίσιο. Η πολιτική συμφωνία προβλέπει πως θα υπάρξουν νέα μνημονιακά μέτρα και ο Τσίπρας διαπραγματεύεται την έκταση αυτών των μέτρων, για να μπορέσει να περάσει τη συμφωνία και στο κόμμα του και στον ελληνικό λαό.
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 6 ΙΟΥΝΗ
Δημοσίευση σχολίου