Είναι γνωστό πως όσοι τοποθετήθηκαν υπέρ του ΟΧΙ δεν το έκαναν υπό την ίδια οπτική γωνία. Η κυβερνητική πλευρά άλλοτε το ερμήνευσε ως αντίθεση στην πρόταση των δανειστών, άλλοτε ως αποδοχή του ευρωπαϊκού πλαισίου και ως ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί ενόψει μιας νέας διαπραγμάτευσης. Προφανώς, η δεύτερη εκδοχή ήταν αυτή που επικράτησε και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού αυτή είναι η φύση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα κομμουνιστικογενή και κομμουνιστικά σχήματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, εξαιρουμένων των ΚΚΕ, ΚΚΕ μλ και ΜΛ ΚΚΕ, έδωσαν το δικό τους περιεχόμενο στο ΟΧΙ, υπογραμμίζοντας ότι το δικό τους ΟΧΙ, είναι ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών, ΟΧΙ σε όλα τα μνημόνια κι επομένως δεν αποτελεί λευκή επιταγή στην κυβέρνηση.
Από την πλευρά της η ΧΑ, κινούμενη απόλυτα καιροσκοπικά και συνδεόμενη με τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου στήριξε ένα κίβδηλο ΟΧΙ. Είναι χαρακτηριστικό πως από την ανάλυση των exit poll μόλις το 70% των ψηφοφόρων της ΧΑ ψήφισε ΟΧΙ, ενώ η ΧΑ το προηγούμενο διάστημα μέσω των εντύπων της δεν τοποθετήθηκε με απόλυτη καθαρότητα υπέρ του ΟΧΙ.
Από τους υποστηρικτές της αποχής και του άκυρου ακούστηκε συχνά το επιχείρημα ότι όσοι ψήφισαν το ΟΧΙ συμπλεύσανε με τη ΧΑ ή ότι αποδέχτηκαν το πολιτικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και ότι συναινούν στην εφαρμογή ενός νέου μνημονίου. Το επιχείρημα είναι τουλάχιστον ανόητο, για πάρα πολλούς λόγους.
Το ταξικό ΟΧΙ
Το ΟΧΙ είναι πρώτα από όλα των λαϊκών στρωμάτων, όπως ανάγλυφα υπογραμμίζει η ανάλυση της ψήφου: συντριπτικό ΟΧΙ στο Κερατσίνι, τη Νίκαια, το Πέραμα, το Αιγάλεω, τον Ασπρόπυργο και από την άλλη συντριπτικό ΝΑΙ στην Εκάλη, την Κηφισιά, τη Βούλα, το Διόνυσο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν και με κανένα ιδεολόγημα. Το ΟΧΙ και το ΝΑΙ έχουν εντονότατο ταξικό πρόσημο. Οι προσπάθειες αποϊδεολογικοποίησης του ΟΧΙ από διάφορους αναλυτές με το επιχείρημα της ανεπιτυχούς προπαγανδιστικής τακτικής του ΝΑΙ με τα φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα, ήθελε να αποκρύψει πως το ΟΧΙ κέρδισε γιατί ο ελληνικός λαός κονιορτοποιήθηκε δίχως έλεος από το 2010 κι εντεύθεν.
Όλοι το ίδιο;
Όταν διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις ή εν γένει συλλογικότητες, έχουν την ίδια απάντηση σε κάποιο ζήτημα, το κύριο δεν είναι η φαινομενική ταύτιση, αλλά η ερμηνεία της τοποθέτησης του καθενός. Για παράδειγμα όταν το ΚΚΕ και η εκκλησία τοποθετούνται κατά του διαχωρισμού των ναρκωτικών, αυτό δε σημαίνει ότι το κάνουν για τους ίδιους λόγους και θα ήταν ανέντιμο κάποιος να τους ταυτίσει. Ή για να πάμε στα δημοψηφίσματα και για να θυμηθούμε την περίπτωση της Γαλλίας με το ευρωσύνταγμα, η αντίθεση των ακροδεξιών και των ριζοσπαστικών δυνάμεων στο πολιτικονομικό έκτρωμα της ΕΕ, δεν τους ταύτισε πολιτικά. Την ταύτιση την επιχείρησαν οι πλέον συντηρητικοί κύκλοι της ΕΕ υπηρετώντας το σχήμα του μαύρου και κόκκινου φασισμού. Άλλωστε η αποχή και το άκυρο που πρότεινε μέρος της ελληνικής αναρχίας στο πρόσφατο δημοψήφισμα, δεν ταυτίζει το ΚΚΕ με αυτό το χώρο, όπως η αρνητική ψήφος του ΚΚΕ για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στη βουλή δεν το ταύτισε με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Τακτική και στρατηγική
Η αντιδιαλεκτική φιλολογία όλων εκείνων που ισοπεδωτικά τσουβαλιάζουν τις πολιτικές δυνάμεις του ΟΧΙ, στην πραγματικότητα και για άλλη μια φορά, συρρικνώνουν ως εξαφάνισης την έννοια της τακτικής. Η τακτική εμπεριέχει την έννοια της αναγκαστικής υποχώρησης και των αναγκαστικών συμβιβασμών. Αυτή είναι και η κρίσιμη διαφοροποίησή της από τα στρατηγικά αιτήματα. Όποιος δεν το κατανοεί αυτό, θα είναι εγκλωβισμένος σε αδιέξοδα, σεχταριστικά και ξεπερασμένα από την ιστορία αριστερίστικα δόγματα. Η διακύβευση που έθεσε η ηγεσία του ΚΚΕ, δηλαδή το «έξω από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία», είναι όλη η στρατηγική του κόμματος. Έθεσε το ζήτημα της εξουσίας και μάλιστα σε ένα δημοψήφισμα! Έτσι, έχουμε για άλλη μια φορά ένα λάθος φαινομενικά αριστερίστικο, μα στην πραγματικότητα δεξιό. Το ζήτημα της εξουσίας θα λυθεί με σκληρούς ταξικούς αγώνες κι όχι με δημοψηφίσματα.
Βεβαίως η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να ερμηνεύσει κατά το δοκούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Κανείς δεν έχει την αυταπάτη ότι η κυβέρνηση θα συγκρουστεί και θα πάει μέχρι τέλους. Ωστόσο, σε ποιο δημοψήφισμα και σε ποια εκλογική αναμέτρηση, δε θέτει τα ερωτήματα όπως θέλει ο ταξικός αντίπαλος; Θα μπορούσε ποτέ να δοθεί ταξική ερμηνεία από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛΛ; Κι εδώ είναι που αξίζει να ανατρέξουμε στην ιστορική εμπειρία την οποία είτε την παραβλέπουμε, είτε την απαξιώνουμε.
Η ιστορική εμπειρία
Είναι γνωστή η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο χρονικό διάστημα για το ΟΧΙ του Ζαχαριάδη το 1940. Η κυβέρνηση Μεταξά είπε ΟΧΙ τόσο πιεζόμενη από τον αγγλικό παράγοντα όσο και από το λαϊκό παράγοντα που έμπλεος ενθουσιασμού κι εμφορούμενος από γνήσια πατριωτικά αισθήματα θα λυντσάριζε πολιτικά και κυριολεκτικά τη δικτατορία στην περίπτωση του ΝΑΙ. Ενός λαϊκού παράγοντα που δεν έθετε ούτε κατά διάνοια το ζήτημα της ανατροπής των κοινωνικοοικονομικών δομών.
Σε κάθε περίπτωση το ΟΧΙ του Μεταξά ήταν κίβδηλο και υπαγορευμένο, ήταν παράλληλα και ΟΧΙ από την πλευρά της ελληνικής αστικής τάξης ή τουλάχιστον μιας μερίδας της, επίσης κίβδηλο. Αυτό δεν εμπόδισε τους κομμουνιστές εκείνης της εποχής να πούνε το δικό τους ΟΧΙ. Να του δώσουν το δικό τους περιεχόμενο. Να νοηματοδοτήσουν την έννοια του πατριωτισμού όπως αυτοί ήθελαν και να την απεμπλέξουν από τους ανιστόρητους εθνικισμούς της αστικής τάξης, τις παράτες και τα ταρατατζούμ. Οι κομμουνιστές έπιασαν τον παλμό της κοινωνίας και χωρίς να λειτουργήσουν καιροσκοπικά μεγαλούργησαν, αφήνοντας στην άκρη τις δήθεν ταξικές καθαρότητες.
Στο δημοψήφισμα του 1974 όπου τέθηκε το ζήτημα της μορφής της αστικής δημοκρατίας (ή αν προτιμάτε της δικτατορίας της αστικής τάξης) το ΚΚΕ πήρε ενεργά μέρος υποστηρίζοντας τη μορφή της αβασίλευτης δημοκρατίας. Ναι! Το «οπορτουνιστικό» ΚΚΕ, κατά τη σημερινή ηγεσία του, μπήκε σε ένα ερώτημα που το έθετε ο πολιτικός και ταξικός αντίπαλος και πήρε θέση με τους όρους που εν πολλοίς καθορίστηκαν από αυτόν τον αντίπαλο. Το ερώτημα δεν ήταν «αστική ή σοσιαλιστική δημοκρατία» και θα ήταν γελοίο να το έθετε με αυτόν τον τρόπο το ΚΚΕ, κάτι που ευτυχώς δεν έπραξε.
Ή μήπως οι βουλευτικές εκλογές, οι ευρωεκλογές, οι δημοτικές και νομαρχιακές ακόμη και οι συνδικαλιστικές εκλογές πραγματοποιούνται με τους όρους του ταξικού κινήματος; Κι όταν το ΚΚΕ έθετε το ζήτημα του δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ έθετε παράλληλα στην πρότασή του και το ζήτημα της εξουσίας;
Τι κάνουμε από αύριο;
Το ΟΧΙ, όχι μόνο της κομμουνιστικής αριστεράς αλλά και εκατομμυρίων ανθρώπων ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΕΥΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Οποιαδήποτε προσπάθεια για την επιβολή ενός νέου μνημονίου, όποια μορφή κι αν έχει αυτό, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. Το συντριπτικό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος είναι μια αναγκαία συνθήκη για την παραπέρα ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων. Για να γίνει και ικανή θα πρέπει ο υποκειμενικός παράγοντας να πάρει πρωτοβουλίες, τόσο για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου αντίστασης όσο και για τη δημιουργία του επαναστατικού φορέα. Οι ανεπάρκειες και οι καθυστερήσεις είναι δεδομένες, αλλά άλλο τόσο είναι δεδομένα και τα βήματα που έχουν γίνει. Οι στιγμές είναι ιστορικές και όποιος δεν τις κατανοήσει είναι καταδικασμένος να μείνει στο περιθώριο.
Υ.Γ.: Όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν βέβαια πως κακώς δεν έβαλε το ΚΚΕ την υπογραφή του στην κοινή συμφωνία των κομμάτων. Το ΚΚΕ έπραξε ορθώς, αλλά αυτή του η στάση θα είχε μεγαλύτερη αξία και άλλη βαρύτητα στο λαό, αν είχε κρατήσει άλλη στάση στο δημοψήφισμα.
+ σχόλια + 14 σχόλια
Οπορτουνιστικές Τρίχες απο τον κύριο Λιώση για να δικαιολογήση την ταύτιση τους με τους Φασίστες Καμμένο και Μιχαλολιάκο όπως επίσης και τμήματα της Αστικής Τάξης που τους Στηρίζουνε. Τα Τρία Γράμματα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ απο την Φυλακή για τον Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο δείχνουνε ξεκάθαρα την Στάση που έπρεπε να είχανε κρατήσει οι Κομμουνιστές. Το ότι διαστρεβλωθήκανε και δεν φτιάχτηκε το ΕΑΜ στην Βάση Κοινωνικής Συμμαχίας είναι και η αιτία της Ηττας το 1944. Το 1974 και η θέση του ΚΚΕ για το Δημοψήφισμα ήτανε λάθος. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά απο την Στιγμή που απο το 1958 μέχρι το 1974 όλα ήτανε μέσα στον Οπορτουνιστικό χυλό της ΕΔΑ χωρίς Κ.Ο. Η Εξυπνάδες του κυρίου Λιοση και της παρέας του είναι για να κρύψουνε την Αθλιότητα τους σαν Αβανταδόροι του συριζανελ. Η Στάση Αρχών του ΚΚΕ είναι Ιστορικής σημασίας που δικαιώθηκε απο την ζωή. Ηδή ετοιμάζουνε 3ο μνημόνιο με μέτρα σφαγής του λαού με την Υπογραφή του κυρίου Λιόση μαζί με τον Μιχαλολιάκο και του Βιομήχανους ΑΞΙΟΣ.
Άλλο ένα άρθρο που προσπαθεί να ξεπλύνει την ενοχή του προδομένου αρθρογράφου του. Να σου απάντηση εγώ που δεν είμαι ΚΚΕ αλλά το στηριζω "παρά επιμέρους διαφορες και επιφυλάξει".
Κανείς λάθος η λες ψεμααμτα όταν λες ότι το "έξω από εε, με εργατολαικη εξουσία" είναι όλο το πρόγραμμα του ΚΚΕ.
Το ταξικό για σενα είναι καθαρα οικονομικό/εισοδηματικο, λείπει η συνείδηση της τάξης του(ς).
Λες δεν έδωσες λευκή υποταγή με το νεροκουβαλημα σου, δεν σ'ακουσα η είδα πανώ σου να λέει κάτω η κυβέρνηση του ΝΕΟΥ μνημονίου, αλλά τα βαλες με τη..."Μερκελ"
Σφαλεις γτ θεωρείς ότι ο σύριζα είναι τάχατες προοδευτικό κόμμα και όχι το κατ'εξοχήν μοντέρνο κόμμα του ευρωμπεριαλισμου.
ΥΓ έχω το βιβλίο σου για τον ιμπεριαλισμό...
Ούτε και η Χ.Α έβαλε την υπογραφή της στην κοινή συμφωνία των κομμάτων.
Να υποθέσουμε Λιόση οτι και η στάση Χ.Α έχει την ίδια βαρύτητα και αξία στο λαό.
@10.28 Τί πίνεις ρε ΠΑΝιβλακα?
Α ξέχασα το κύριο λολ. Λιωση, μια συμβουλή: για μια επαναστατική οργάνωση στη γέννηση (πχ ο "Κορδάτος" σας) η ΑΝΑγέννηση (πχ το ΚΚΕ μετα τη σοβιετική εποχη) ο ΕΙΣΟΔΙΣΜΟΣ είναι καταστροφη, πες το "ντοπαρισμα", περιχαράκωση, ιδεολογικη αποκρυσταλωση, ότι θες, αυτό χρειάζεται σαν "φυσική επιλογ" μέχρι να (αν) ανδρωθεις.
"Από τους υποστηρικτές της αποχής και του άκυρου ακούστηκε συχνά το επιχείρημα ότι όσοι ψήφισαν το ΟΧΙ συμπλεύσανε με τη ΧΑ ή ότι αποδέχτηκαν το πολιτικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και ότι συναινούν στην εφαρμογή ενός νέου μνημονίου. Το επιχείρημα είναι τουλάχιστον ανόητο, για πάρα πολλούς λόγους" Μνημείο διαστρέβλωσης και ψεύδους η συγκεκριμένη πρόταση! Το βαρέλι του οπορτουνισμού δεν έχει πάτο
". Είναι χαρακτηριστικό πως από την ανάλυση των exit poll μόλις το 70% των ψηφοφόρων της ΧΑ ψήφισε ΟΧΙ..."
Δεν υπηρξαν exit polls ρε περιπτωσάρα!! Τέτοια πρεμούρα βα αθωώσεις ΣΥΡΙΖΑ για την συμπλευσή του με χ.α; ΑΘΛΙΕ!!!!
Ο αρθρογράφος συγκρίνει μήλα με πορτοκάλια. Εξηγούμαι:
1) Ο αγώνας το 1940-1944 ήταν εθνικοαπελευθερωτικος. Σήμερα η ελληνική αστική τάξη συμμαχησε με τις λοιπές ευρωπαϊκές αστικές τάξεις εναντίον των λαών της Ευρώπης. Δηλαδή η σύγκρουση είναι ταξική και γι'αυτό πρέπει να προσεγγίζουμε το ζήτημα από την ταξική του πλευρά.
2) Το πρόσφατο δημοψήφισμα θυμίζει (λυπάμαι που το γράφω...) το δημοψήφισμα της χούντας για το πολιτειακο, όταν όσοι ψήφισαν ψήφισαν "δημοκρατία" και τους βγήκε χούντα. Έτσι και σήμερα όσοι ψήφισαν ψήφισαν όχι και τους βγήκε τρίτο μνημόνιο με την υπογραφή όλων των πολιτικών δυνάμεων που στήριξαν το ψευδεπιγραφο όχι.
3) Το δημοψήφισμα του 1974 για το πολιτειακο, έγινε για να απαλλαγεί η ελληνική πολιτεία από ένα αντιδραστικο θεσμό, τη βασιλεία. Όσοι ψήφισαν την έκπτωση του κοκου από το θρόνο, τελικά κατάφεραν να τον ρίξουν. Καμία σχέση με το πρόσφατο δημοψήφισμα.
11.48 Ειδικα φιλε αυτο το να συγκρινουν το δημοψηφισμα του 74 με το σημερινο ξεπερναει καθε γελειοτητα.Το ερωτημα τοτε ηταν=θες βασιλια;η οχι;Αν το συγκρινουμε με το σημερινο ερωτημα δεχεσαι τα μετρα της 26-06;η οχι;Ειναι σαν να ρωτουσε τοτε(το 74)η κυβερνηση θελεις να φυγει ο βασιλιας παυλος;και ταυτοχρονα να ειχε κανει προταση να γινει βασιλιας ο κωνσταντινος!Μιλαμε τα ατομα εχουν ξεφυγει......Ελληνοφρενικος
@ 3.55
Σε πρόγκηξαν οι Λέφτηδες και άλλαξες τσαρδί;
Καλά σου κάνανε!!.
Ακου σχιζοφρενικέ.Η γελοιότητα βρίσκεται στο γεγονός οτι το 74 το ερώτημα δεν ήταν:Θέλετε βασιλευομένη Δημοκρατία ή θέλετε λαική Δημοκρατία; Δεν ήταν:Θέλετε αβασίλευτη δημοκρατία ή θέλετε σοβιέτ και κεντρικό σχεδιασμό;
Το ΚΚΕ τότε συντάχθηκε με το ΟΧΙ στην αβασίλευτη.Υπερασπίστηκε δηλαδή την αστική αβασίλευτη Δημοκρατία.
Αν ήταν λάθος τότε του ΚΚΕ,δεν έχετε παρά να βγείτε,να το παραδεχτείτε ανοιχτά,και να καταδικάσετε τον Χαρίλαο που πρωτοστάτησε υπέρ του ΟΧΙ.
Ετσι και τώρα.Το ερώτημα ήταν σαφές.Οποιος δεν το καταλαβαίνει ψάχνει ελαφρυντικά για να δικαιολογήσει την παταγώδη αποτυχία του ΚΚΕ.Μια αποτυχία που δεν σταματάει στο προχθεσινό δημοψήφισμα,αφού όσοι ψηφοφόροι δεν πειθάρχησαν στο άκυρο,δεν ξαναπιάνουν ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στα χέρια τους.
Κατι σχετικό μπορούμε να πούμε και για το ΟΧΙ στο γράμμα του Ζαχαριάδη.
Αν ο Ζαχαριάδης σκεπτόταν όπως σκέπτονται τα σημερινά ερείπεια του Περισσού,δεν θα έλεγε ΟΧΙ στην φασιστική Ιταλία απο τον φόβο μήπως καρπωθεί την δόξα ο δικτάτορας Μεταξάς.
Γιαυτό όταν ξαναγράψεις για γελοιότητες,κοιτάξου στον καθρέπτη.
Επειδή τον τελευταίο καιρό έπεσε απο την πλευρά του ΚΚΕ πολλή σπέκουλα και περισσότερη λάσπη σχετικά με την στάση της Χ.Α στο δημοψήφισμα,ας δούμε τι ψήφισαν τα δύο κόμματα σήμερα στη βουλή.
Ετσι σήμερα στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια το άρθρο 7 που ρυθμίζει τα θέματα εποχιακής εργασίας των μεταναστών,η Χ.Α.και το ΚΚΕ ψήφισαν ΚΑΤΑ.
Σήμερα δεν είναι σύμπραξη Χ.Α και ΚΚΕ,δεν είναι συμφωνία στην βουλή .Απλά είναι Πέμπτη..................
7.10 Οσο και να πονάς αυτή είναι η Στάση του ΚΚΕ θέλεις δεν θέλεις. Ο Ζαχαριάδης έχει γράψει 3 Γράμματα και μιλάει για Ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Το 1974 το ΟΧΙ ήτανε λάθος προερχόμενο απο τον Οπορτουνιστικό Χυλό της ΕΔΑ 1958 1974 Χωρίς Κ.Ο. Δεν θα στηρίξπουμε ποτέ τον Οπορτουνισμό ΜΑ ΠΟΤΕ....................................................
8.11 καλε μου φιλε ΠΑΝιβλακα συμφωνώ το ΟΧΙ του 74 ήταν λάθος γιατί βγήκε μεσα απο χυλό και το κώμα έφαγε την χυλόπιτα καλέ μου φίλε.ποτε ξανά χωρίς Κ.Ο καλέ μου φίλε εγω το λέω για το καλό σου γιατί σε συμπάθησα χαιρετώ.
10.37 Εχεις μανία καταδίωξης με τα ονόματα να το προσέξεις. Πολύ σωστά. Ποτέ ξανά συνεργασία με τον Οπορτουνισμό και χυλός ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΠΟΤΕ.....................................................................
Δημοσίευση σχολίου