Τα σχολικά κτίρια άνοιξαν και λειτούργησαν ως εκλογικά κέντρα στις πρόσφατες εκλογές. Περίπου 270 από αυτά Νηπιαγωγεία ή Δημοτικά δεν έχουν λειτουργήσει ακόμα ως σχολεία! Το .έθιμο πολλών δεκαετιών καλά κρατεί. Έναρξη της σχολικής χρονιάς με χιλιάδες κενά στα σχολεία, κανένα μόνιμο διορισμό και χάος αναφορικά με τους αναπληρωτές. Χωρίς όλα τα βιβλία, τα βιβλία των ειδικοτήτων των ΕΠΑ.Λ δεν έχουν δοθεί, με κτίρια ακατάλληλα και επικίνδυνα, με τραγικές ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή και τον εξοπλισμό. Οι περίφημες υποσχέσεις της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για μόνιμους διορισμούς, παραπέμπονται στις καλένδες. Έτσι έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ: περίπου 270 σχολεία κλειστά από τη μέρα του αγιασμού, περίπου 25.000 κενά εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση!
Η μάχη των αριθμών και των εντυπώσεων, ξεκίνησε από το αρχικό νούμερο των 25.000 κενών, που αναφερόταν στο Εθνικό Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων 2015, για να επανέλθουμε στην αποδοχή του με τα στοιχεία που έδωσε η υπηρεσιακή υπουργός, η οποία δήλωσε: «έχουν εξασφαλιστεί 19.000 πιστώσεις για αναπληρωτές: 12.000 ΕΣΠΑ, 3.000 κρατικού προϋπολογισμού και 4.000 από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και θα υπάρχουν επιπλέον 6.000 κενά».
Τα πολυπληθή τμήματα με 27 μαθητές στην τάξη και πάνω κατά παράβαση και του νόμιμου ορίου είναι στην ημερήσια διάταξη το ίδιο και οι συγχωνεύσεις τμημάτων. Η χρηματοδότηση των σχολείων βρίσκεται στο μηδέν, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις παγκοσμίως σε δημόσιες δαπάνες με κάτω από 2,4% του ΑΕΠ.
Το χειρότερο, ίσως, είναι ότι τα μεγάλα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης έμειναν έξω από τον προεκλογικό «διάλογο», τουλάχιστον από τα συστημικά και μνημονιακά κόμματα, ενώ κυριάρχησε η αύξηση του ΦΠΑ στο 23% για Ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια.
Για τους μαθητές του Λυκείου διατηρείται με οριακές αλλαγές ένα εξεταστικό σύστημα ψυχοφθόρο, πνευματοκτόνο που καταδυναστεύει την εκπαιδευτική διαδικασία, διευρύνει τις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες, οδηγεί στα φροντιστήρια. Μάλιστα δεν έχουν καθοριστεί ακόμα οι όροι πρόσβασης, όπως η διαμόρφωση της βαθμολογίας. Παράλληλα απαγόρευση να δίνουν οι μαθητές των ΕΠΑΛ και για τα ΑΕΙ είναι ένα ακόμα πλήγμα για την ΤΕΕ.
Με τις μνημονιακές πολιτικές επιδεινώνονται οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών: μείωση μισθών με το νέο μισθολόγιο, αξιολόγηση - έλεγχος με βάση τις επιδόσεις των μαθητών. Κατεδαφίζονται στοιχειώδη εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, που είχαν ήδη πληγεί τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά έχουν οδυνηρές συνέπειες στη λειτουργία των σχολείων πλήττοντας τα δικαιώματα των νέων στη μόρφωση.
*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης» και αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ».
Δημοσίευση σχολίου