19/11/1942 Η μεγαλειώδης αντεπίθεση του Σοβιετικού στρατού στο Στάλιγκραντ

Στις 19/11/1942 οι Σοβιετικοί πέρασαν στην αντεπίθεση που είχε την κωδική ονομασία «Ουρανός». Το σχέδιο εκπονήθηκε από τους στρατηγούς Ζούκοφ και Βασιλιέφσκι και προέβλεπε την προσβολή των εφεδρικών δυνάμεων της 6ης Στρατιάς, που τη συγκροτούσαν κακοεκπαιδευμένοι στρατιώτες από τις συμμαχικές χώρες του Αξονα (Ιταλοί, Κροάτες, Ρουμάνοι, Ούγγροι, αλλά και ντόπιοι συνεργάτες των Γερμανών).

Στο τέλος αυτής της μεγαλειώδους αντεπίθεσης που διήρκεσε σχεδόν δυόμισι μήνες, στις 2/2/1943, ο στρατάρχης Φον Πάουλους αναγκάστηκε να παραδοθεί, όταν οι Σοβιετικοί πολιόρκησαν το αρχηγείο του και κάθε αντίσταση ήταν μάταιη. Ηταν ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματικός που παραδόθηκε στην ιστορία του γερμανικού στρατού. Μαζί του παραδόθηκαν 22 στρατηγοί και 91.000 στρατιώτες της 6ης Στρατιάς. Εως τη μάχη του Στάλινγκραντ, στην Ιστορία δεν υπήρχε περίπτωση κύκλωσης και ολοκληρωτικής καταστροφής τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης. Η συντριβή των Γερμανών στο Βόλγα σήμανε την αρχή της αποφασιστικής στροφής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και σε όλο το Β” Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στις 2 Φλεβάρη 1943, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ Ιωσήφ Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου χαιρέτιζε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις και την εξόντωση του εχθρού. Λίγες μέρες αργότερα, στην 25η επέτειο της ίδρυσης του Κόκκινου Στρατού, ο Στάλιν θα χαρακτηρίσει τη μάχη του Στάλινγκραντ ως τη μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία των πολέμων.

Νικητής ήταν ο σοσιαλισμός

Με βάση τα παραπάνω γεγονότα, η αφήγηση έκλεισε με το ερώτημα «γιατί νίκησε η Σοβιετική Ενωση»: «Οι μαχητές του Στάλινγκραντ, όπως και σε όλη τη Σοβιετική Ενωση, έδωσαν τη μάχη για τη δική τους, τη σοσιαλιστική πατρίδα. Οχι για τα κέρδη των καπιταλιστών τους, όχι για να ξαναγυρίσουν κάτω από το ζυγό των δικών τους καπιταλιστών, αλλά για τη νέα κοινωνία που οικοδομούσαν οι ίδιοι, την κοινωνία που ήταν απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, χωρίς ανεργία και φτώχεια. Αυτό έκανε ήρωες και χάρισε αφοβία στους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, εργάτες και αγρότες. Χωρίς την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, χωρίς τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία, οι μαχητές του Στάλινγκραντ δε θα “χαν νικήσει. Χωρίς τον πρωταγωνιστικό ρόλο των μαζών, χωρίς την πρωτοπόρα εργατική τάξη, η έκβαση του πολέμου δε θα “ταν η ίδια. Χωρίς το ηρωικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης που έγινε ο καθοδηγητής, ο εμπνευστής και ο αιμοδότης του αγώνα, δεν θα υπήρχε η εποποιία του Στάλινγκραντ. Αν η Σοβιετική Ενωση δεν είχε διανύσει πριν από τον πόλεμο, στη διάρκειά του και σε ελάχιστο χρόνο μια τεράστια απόσταση στο δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, θα ήταν αδύνατη η σωτηρία της.

Στη μάχη του Στάλινγκραντ, που αποτέλεσε τη ριζική στροφή προς τη νίκη, νικητής ήταν ο σοσιαλισμός και όχι η παγωνιά του ρωσικού χειμώνα, όπως προβάλλεται σκόπιμα από διάφορες πλευρές».

Ο Ιλία Ερεμπουργκ έγραψε: «Ο Οκτώβρης του 1917 ελέγχθηκε τον Οκτώβρη του 1942. Μια λέξη επαναλαμβάνουν οι άνθρωποι στα 5 πέρατα του κόσμου: Στάλινγκραντ. (…). Ετσι η Οκτωβριανή Επανάσταση έσωσε δύο φορές τη Ρωσία. Αν δεν υπήρχε η επανάσταση, δε θα υπήρχαν οι υπερασπιστές του Στάλινγκραντ, δε θα υπήρχαν εργάτες ικανοί να εγκαταστήσουν μέσα σε μια βδομάδα εργοστάσιο στην ερημιά, δε θα υπήρχαν οι Ουζμπέκοι που πολεμούν με αυτοθυσία κοντά στο Ρζεφ, δε θα υπήρχε ο Κόκκινος Στρατός που έχει καταπλήξει τον κόσμο. (…)».

Πηγή: "Ριζοσπάστης"