«Ελλάδα και Τουρκία θα συνεχίσουν να προσφέρουν φιλοξενία στους κυνηγημένους» δήλωσε πρόσφατα από την Τουρκία .ο Έλληνας πρωθυπουργός. Τη «φιλοξενία και τον ανθρωπισμό» των κυβερνήσεων των δύο χωρών που είναι υποχείρια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ την βιώνουν καθημερινά οι λαοί τους και οι ατέλειωτες ροές των προσφύγων. Ειδικότερα για την ελληνική κυβέρνηση δεν υπάρχει πρόταση της ΕΕ για το προσφυγικό που να μην έχει αποδεχτεί, παρουσιάζοντάς την ανθρωπιστική, στη σωστή κατεύθυνση.
Παράλληλα αποδέχτηκε την παρέμβαση του ΝΑΤΟ σε ρόλο χωροφύλακα στο Αιγαίο εγκυμονώντας κινδύνους για τη δημιουργία τετελεσμένων από την πλευρά της Άγκυρας, με βάση τη θεωρία των γκρίζων ζωνών. Μία παρουσία που εκτός απ' το κυνήγι των προσφύγων και με πρόσχημα τον «έλεγχο των προσφυγικών ροών», αναβαθμίζει την ενδοϊμπεριαλιστική κόντρα ΗΠΑ-Ρωσίας στη Μεσόγειο, εμπλέκει παραπέρα τη χώρα μας στα Νατοϊκά πολεμικά σχέδια και ενεργοποιεί τις αντιθέσεις των αρχουσών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας, με απρόβλεπτους κινδύνους για τους δύο λαούς. Στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, στη Βόρεια Αφρική στην Ουκρανία και αλλού όλο και περισσότερο οξύνεται ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός με στόχο την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών. Οι λαοί αυτών των περιοχών είναι θύματα και οι απελπισμένοι που εγκαταλείπουν τις εστίες τους, για να σωθούν από το πόλεμο και τα αντιδραστικά καθεστώτα.
Η εγκληματική πολιτική της ΕΕ ενάντια στα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα, όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής στοχεύει στον αποκλεισμό και την απόκρουσή τους. Αυτή είναι η Ευρώπη - φρούριο που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως εισβολείς - εχθρούς με την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση, με Frontex και Eurosur (σύστημα ελέγχου μέσω δορυφόρων κ.α.), κατασταλτικά με διώξεις για αυτό αναβαθμίζει διαρκώς τους μηχανισμούς καταστολής, θωρακίζει τα σύνορα, ενεργοποιεί προγράμματα επαναπροώθησης και επιστροφών για τους μετανάστες, θέτει ως βασική προτεραιότητα τη λειτουργία στρατοπέδων εγκλεισμού, ταυτοποίησης και διαλογής των χιλιάδων απελπισμένων.
Η μόνη πτυχή που δεν απασχολεί την ΕΕ στη χάραξη της πολιτικής της απέναντι στους πρόσφυγες, και δεν μπορεί να υπάρχει καμία αυταπάτη γύρω από αυτό, είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής. Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δαπανούνται για να αλυσοδένεται η Μεσόγειος, να υψώνονται φράκτες για το ατσάλωμα του ευρωπαϊκού φρουρίου που θα «ανοιγοκλείνει» επιλεκτικά τα σύνορά του. Από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής ΕΕ - Τουρκίας των Βρυξελλών προκύπτει μια συμφωνία ανάθεσης της διαχείρισης και παρεμπόδισης των προσφυγικών - μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα και στο ολοκληρωτικό καθεστώς της Τουρκίας.
Η υποταγή και η εξάρτηση που βασίζεται στο δόγμα Τσίπρα «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», επιδιώκεται να καλυφθεί με τον εθελοντισμό της «φιλανθρωπίας» προς τους πρόσφυγες που λειτουργεί σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να εξαγνίσει μια απάνθρωπη πολιτική σε βάρος των κατατρεγμένων, των θυμάτων των πολέμων των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ με τη συνενοχή της ΕΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση και οι «πρόθυμες» ΜΚΟ που με την πολύπλευρη στήριξη κέντρων και υπηρεσιών έχουν «εξειδικευθεί» στην «φιλανθρωπία» και τον «ανθρωπισμό» .
Ο εθελοντισμός και η φιλανθρωπία αυτού του τύπου εξωραϊζουν την απάνθρωπη, αντιμεταναστευτική πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΝΑΤΟ, της πολιτικής των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολέμων. Είναι εθελοντισμός και φιλανθρωπία της «λογικής» να «σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι». Η «φιλανθρωπία» των κυβερνώντων δεν έχει καμιά σχέση με τις κινήσεις αλληλεγγύης συνδικάτων και οργανώσεων για να καλυφθούν βασικές ανάγκες των προσφύγων. Άλλωστε η ιστορική μας πορεία είναι γεμάτη πόνο και προσφυγιά. «Αλληλεγγύη των δυστυχισμένων! Να το σύνθημα μιας καινούργιας δράσης, που μπορεί να φέρει τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Αλληλεγγύη οργανωμένη, ενεργητική ζωντανή, θετική και έμπρακτη, είναι ο πρώτος όρος της σωτηρίας». είναι τα διαχρονικά λόγια του Δ. Γληνού (1932).
Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος σε συνδυασμό με την πολιτική των «κλειστών συνόρων» τόσο θα αυξάνονται οι ροές των μεταναστών και προσφύγων. Τα περιβόητα hot spots ή κέντρα υποδοχής είναι η εξωραϊσμένη ονομασία των στρατοπέδων συγκέντρωσης - τύπου Αμυγδαλέζας που αποτελούν στίγμα για την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας. Η Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες-μετανάστες συνδέεται με το κλείσιμο των HOT SPOT-Στρατοπέδων Συγκέντρωσης, και τη εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης. Με την απομόνωση ρατσιστικών προκλήσεων των φασιστικών δυνάμεων και κάθε ρατσιστικής συμπεριφοράς.
Οι Πρόσφυγες-μετανάστες θέλουν να φύγουν και αυτή τους η επιθυμία πρέπει να γίνει σεβαστή από όλους. Ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις, όπως κι ο αγώνας για δικαιώματα, ενάντια στην εξαθλίωση, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, είναι κοινή υπόθεση των ελλήνων και των μεταναστών και των προσφύγων. Στο δρόμο της αντίστασης και της διεκδίκησης, ο λαός μας πρέπει να αναπτύξει ένα μαζικό αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που θα απαιτήσει το σταμάτημα του πολέμου στη Συρία, που είναι πηγή δυστυχίας, προσφυγιάς και κινδύνων διεύρυνσης της ανάφλεξης. Ενάντια στις αιτίες αυτού του τεράστιου μεταναστευτικού και προσφυγικού ξεριζωμού που δεν είναι άλλες από τους μακρόχρονους και συνεχιζόμενους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης», αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ» και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά.
Δημοσίευση σχολίου