Ανιστόρητες, πολιτικά ηλίθιες, "αριστερές" απόψεις

Του Β.

Παρέλαση σεξουαλικά αυτοαπασχολούμενων έχουμε και σήμερα με χαρακτηριστικό ότι αυτοί αυτοχαρακτηρίζονται «αριστεροί».
Προφανώς έχουν μπερδέψει την βούρτσα με το όργανο που βασανίζουν.

Αναφερόμαστε στην πολιτική τους άποψη που τάσσετε υπέρ της έκδοσης στο Τουρκικό καθεστώς των οχτώ αξιωματικών που κατηγορούνται σαν επίδοξοι πραξικοπηματίες και οι οποίοι κατέφυγαν στην χώρα μας ζητώντας πολιτικό άσυλο.
(Η τύχη του αιτήματος τους θα κριθεί δικαστικά την ερχόμενη Πέμπτη, αν και ο Ερντογάν σε ομιλία του ισχυρίστηκε ότι ο Τσίπρας που υποσχέθηκε ότι θα τους εκδώσει στην Τουρκία σε 10-15 μέρες. Λέτε να φτάσαμε στο σημείο που ο Ελληνας πρωθυπουργός να εκδίδει και δικαστικές αποφάσεις; Όχι φυσικά ότι η πολιτική εξουσία ανέκαθεν δεν παρέβαινε στην δικαστική λειτουργία, αλλά είναι εντελώς άκομψο να το κάνει τόσο προκλητικά. Φυσικά αυτό προϋποθέτει να αληθεύουν τα λεγόμενα Ερντογάν).

Επί της ουσίας τώρα, αποφεύγοντας τις νομικές προεκτάσεις του ζητήματος, (έγκυροι νομικοί απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους επικαλούμενοι σε εμπεριστατωμένα κείμενα τους, που έχουν δώσει στην δημοσιότητα, τις προβλέψεις της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 αλλά και την απόφαση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948, εκτιμούν ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να τους χορηγήσει πολιτικό άσυλο) και αντιμετωπίζοντας το όλο θέμα αποκλειστικά πολιτικά.

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό με το οποίο το ΣΕΚ βγάζει ανακοίνωση ζητώντας να ΜΗΝ δοθεί από την ελληνική κυβέρνηση πολιτικό άσυλο στους φερόμενους Τούρκους πραξικοπηματίες.
Και εντάξει. Η τροτσκιστική οργάνωση του Πέτρου Κωνσταντίνου (συνιστώσα της ΑΝΤΡΑΡΣΥΑ για να μην ξεχνιόμαστε) ποτέ δεν φημιζόταν για την πολιτική της αντίληψη.
Να υπάρχουν όμως και δικηγόροι ταγμένοι εδώ και χρόνια στον αντικαπιταλιστικό χώρο που να ασπάζονται τέτοιες προτάσεις, με το πρωτοφανές ανιστόρητο επιχείρημα ότι «πάντα η αριστερά ζητούσε την έκδοση των εγκληματιών πολέμου» φέρνοντας σαν παράδειγμα τους εγκληματίες ναζί αξιωματικούς που βρήκαν σε άλλες χώρες καταφύγιο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ειδικά δεν το περιμέναμε.

Δεν είναι στην πρόθεση μας να «καρφώσουμε» τον γνωστό και φίλο δικηγόρο που εκφράζει τέτοιες απόψεις και ελπίζουμε να τις αναθεωρήσει. Θέλουμε όμως να κάνουμε κάποιες επισημάνσεις.

Δεν γνωρίζουμε το ποιον των Τούρκων αξιωματικών που κατηγορούνται απ’ το Τουρκικό καθεστώς σαν πραξικοπηματίες και βρίσκονται στην χώρα μας ζητώντας πολιτικό άσυλο.
Θεωρούμε όμως δεδομένο ότι οι ίδιοι μέχρι χθες υπάκουαν πιστά στις εντολές του Ερντογάν και της κυβέρνησής του και πιθανότατα να ήταν επικεφαλής ή να συμμετείχαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ισοπέδωσης Κουρδικών χωριών και πόλεων, με εντολές τους να δημιουργήθηκαν εκατόμβες από νεκρούς άμαχους, να πρωτοστάτησαν στη βάναυση καταστολή στα εργατικά στρώματα που επιβάλλει η Τουρκική κυβέρνηση.

Καλούνται να δικαστούν γι΄ αυτά τους τα εγκλήματα; Φυσικά και όχι. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε. Είναι όλοι τους συνεργοί στα καθημερινά «νομιμοποιημένα» από το καθεστώς εγκλήματα που διέπραττε και διαπράττει η Τουρκική κυβέρνηση με πρώτο ένοχο τον Ερντογάν. Απ’ αυτά τα εγκλήματα τους δηλαδή έχουν ήδη απαλλαγεί. Καλούνται αποκλειστικά να λογοδοτήσουν γιατί θέλησαν να γίνουν Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη, εξυπηρετώντας τμήματα του τουρκικού κεφαλαίου που είναι αντίθετα με αυτά που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση. 

Προσπερνάμε τι αντιμετώπιση θα έχουν και σε τι δίκη θα βρεθούν οι «προδότες της πατρίδας» -όπως τους χαρακτήρισαν Τούρκοι αξιωματούχοι- αν εκδοθούν. Στεκόμαστε σε ένα άλλο «ακαταμάχητο» επιχείρημα που διατυπώνουν όσοι είναι υπέρ της έκδοσης: «και τι μας νοιάζει εμάς; Ας βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους οι Τούρκοι καραβανάδες», μας λένε σε γενικές γραμμές.
 Εδώ πια η πολιτική τύφλωση χτυπάει κόκκινο. Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούν ότι μια δικαστική απόφαση έκδοσης τους θα δημιουργήσει νομικό προηγούμενο και σε βάθος χρόνου δεν αποκλείεται να στραφεί σε επαναστάτες Τούρκους και Κούρδους που βρίσκονται σαν πολιτική πρόσφυγες στην Ελλάδα;

Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή μας παραθέτουμε την προσέγγιση που κάνει γι΄ αυτό το θέμα ο δικηγόρος Δημήτρης Μπελαντής και την οποία αλιεύσαμε από το  f/b
   

Κάποιος ας πει διακριτικά στην κυρία Γεροβασίλη , στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΣΕΚ ότι κατά το άρθρο 438 του Κώδικα Ποινίκής Δικονομίας αλλά και κατά την Συνθήκη της Γενεύης όποιος διώκεται για πολιτικό έγκλημα (και η απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος, η εσχάτη προδοσία κατά το ελληνικό και άλλα δίκαια, είναι το κύριο πολιτικό αδίκημα) ή για πολιτική δραστηριότητα, ακόμη και αξιόποινη, δεν εκδίδεται στο κράτος που τον ζητά , πολύ περισσότερο μάλιστα όταν σε αυτό το κράτος ασκείται ( όπως υποσχέθηκε ο Ερντογάν) η ποινή του θανάτου και είναι ευρέως διαδεδομένη η χρήση βασανιστηρίων.

Ας μας εξηγήσουν αυτοί οι κεντροαριστεροί ή και επαναστάτες αριστεροί τι είδους προσφορά στην δημοκρατία είναι να υποβληθεί ένας άνθρωπος σε βασανιστήρια και στην εσχάτη των ποινών.

Αν έχουμε τέτοια Κεντροαριστερά ή επαναστατική Αριστερά κιόλας στην χώρα, τι θέλουμε την Δεξιά ή την Ακροδεξιά; Θα ζητούσε ακόμη κάτι οξύτερο, να τους κάψουν, αφού τους παλουκώσουν;

... Πάντοτε υποστήριξα την άποψη -ακόμη και για ορισμένες πλευρές της δίωξης κατά των ναζιστών της ΧΑ, με κίνδυνο να παρεξηγηθώ- ότι στα ζητήματα δημοκρατίας η Αριστερά ή έχει αρχές που ισχύουν για όλους ή παύει να είναι Αριστερά και γίνεται το αντίθετό της, δηλαδή Δεξιά.

Εδώ δεν εξετάζουμε τι θα κάναμε σε επαναστατικές συνθήκες, αλλά το πώς σεβόμαστε στο παρόν τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη και των εχθρών της δημοκρατίας, πως δεν στέλνουμε κάποιον στην κρεμάλα η στα βασανιστήρια, που είναι κάτι χειρότερο από την κρεμάλα.

Κατά πρώτον, όποιος υποστηρίζει την έκδοση φαίνεται να πιστεύει ότι ο κοινοβουλευτισμός του Ερντογάν είναι ένα δημοκρατικό κράτος. Μπορεί να είναι καλύτερος από μια απροσχημάτιστη στρατιωτική δικτατορία, αλλά είναι μια οξεία μορφή κοινοβουλευτικής χούντας.
Το επιχείρημα περί έκδοσης του Πινοσέτ το ακούω με ενδιαφέρον. Με μια κρίσιμη διαφορά- ότι εδώ κάποιοι κατηγορούνται για ανατροπή του κοινοβουλευτισμού (και τις ίδιες τις κατηγορίες δεν τις ξέρουμε με σαφήνεια) και όχι για σφαγές αμάχων ή αιχμαλώτων και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα που μάλλον έχει υποκινήσει η κυβέρνηση Ερντογάν και ο ίδιος στην Τουρκία και το Κουρδιστάν.