Αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία
του Nick Brauns
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γιόρτασε ως «δώρο του Αλλάχ» την απόπειρα πραξικοπήματος την Παρασκευή το βράδυ. Στις ώρες που ακολούθησαν δεν συνελήφθηκαν μόνο 3.000 άτομα από το στρατιωτικό προσωπικό, αλλά και αρκετοί δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Χιλιάδες ακόμη από το δικαστικό σώμα καθαιρέθηκαν, προφανώς με βάση μαύρες λίστες που είχαν προετοιμαστεί από το «μακρύ χέρι».
Ακόμη και πολιτικοί, που κατά άλλα δεν είναι επιρρεπείς σε θεωρίες συνωμοσίας και ειδικοί σε ζητήματα της Εγγύς Ανατολής, όπως ο πρώην επικεφαλής του Γερμανικού Ινστιτούτου Ανατολής, Ούντο Στάϊνμπαχ, δεν αποκλείουν ότι κατά το «δώρο του Θεού» να πρόκειται για μια σκηνοθέτηση του Ερντογάν, ένα είδος τουρκικής πυρπόλησης του Ράιχσταγκ.
Πιο πιθανό, ωστόσο, φαίνεται το ακόλουθο σενάριο: Ο μηχανισμός παρακολούθησης του Ερντογάν γνώριζε έγκαιρα για την σχεδιαζόμενη στρατιωτική εξέγερση μιας ομάδας αξιωματικών. Όμως αντί να σταματήσει τους συνωμότες, ο Πρόεδρος αποφάσισε να τους αφήσει να συνεχίσουν.
Εδώ τέθηκε σε εφαρμογή η σκηνοθέτηση: Ο Ερντογάν, μέσω SMS και των μεγαφώνων στα τζαμιά, τα οποία κινητοποίησαν τους οπαδούς του, άφησε να γιορτάζεται ως ηγέτης στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο βρισκόταν ακόμη υπό την κατοχή των πραξικοπηματιών. Στηριγμένος πάνω σ΄ έναν ισλαμο-φασιστικό όχλο ο οποίος επικαλούνταν τη θανατική ποινή και την σαρία, που λιντσάρει τους στρατεύσιμους όπως το IS [Ισλαμικό Κράτος] και επιτίθεται στις γειτονιές των Αλεβιτών-Κούρδων, ο Ερντογάν μπορεί τώρα να αρχίσει με την τακτοποίηση των εναπομεινάντων αντιπάλων του.
Η Άνγκελα Μέρκελ του συμπαραστέκεται σ΄ αυτή τη «διάσωση της δημοκρατίας». «Είναι και παραμένει δικαίωμα του λαού να καθορίζει σε ελεύθερες εκλογές το ποιος θα κυβερνήσει», δήλωσε η καγκελάριος το Σάββατο. «Τα τεθωρακισμένα στους δρόμους και οι αεροπορικές επιθέσεις κατά του ιδίου πληθυσμού είναι αδίκημα».
Τέτοιες καθαρές κουβέντες δεν βγήκαν από τα χείλη της όταν ο Ερντογάν το περασμένο καλοκαίρι δήλωσε χωρίς πολλή σκέψη, ότι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου ήταν «λάθος» που πρέπει να διορθωθεί.
Με τη θριαμβευτική είσοδο του αριστερού κουρδικού HDP στη βουλή, το Κόμμα Δικαιοσύνης του Ερντογάν τότε, είχε χάσει μια περαιτέρω αναγκαία απόλυτη πλειοψηφία να κυβερνά μόνο του.
Για να μπορέσει να ενεργεί αυτοκρατικά, ο Ερντογάν εφάρμοσε μια στρατηγική έντασης και νέες εκλογές, οι οποίες έλαβαν χώρα το Νοέμβριο.
Διέκοψε την ειρηνευτική διαδικασία με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ), διέταξε το βομβαρδισμό των στρατοπέδων του στο βόρειο Ιράκ, την εισβολή τεθωρακισμένων στις πόλεις της ανατολικής Τουρκίας και έκλεισε τα αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης, ενώ αιματηρά χτυπήματα στο Σουρούκ και την Άγκυρα στοίχησαν το θάνατο σε περισσότερους από 120 αριστερούς.
Έτσι αν ειδωθεί, η απόπειρα πραξικοπήματος τη νύχτα της Παρασκευής αποτελεί μια περαιτέρω φάση τού από το μακρύ χέρι σχεδιαζόμενου πραξικοπήματος του Ερντογάν. Αυτό ξεκίνησε το αργότερο το περασμένο καλοκαίρι με τη μη αναγνώριση του αποτελέσματος των εκλογών, συνεχίστηκε το Μάιο με την άρση της ασυλίας 138 βουλευτών και τώρα πλησιάζει με μεγάλα άλματα στον τελικό του στόχο: την εγκαθίδρυση μιας ανοιχτής δικτατορίας.
Πηγή: junge Welt, 18.07.2016
Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Γαβάνας
Δημοσίευση σχολίου