του Παναγιώτη Γαβάνα
Σε ένα άρθρο του Γιώργου Γιαννακέλλη (από δω και στο εξής Γ.Γ) στο «Βαθύ Κόκκινο», με τίτλο «2 Οκτώβρη 1974: Το ΚΚΕ δήλωνε σεβασμό στην καθεστηκυία αστική νομιμότητα», γίνεται κριτική στο τότε ΚΚΕ, και ειδικότερα στον ΓΓ της ΚΕ του, Χαρίλαο Φλωράκη, διότι υπέγραψε δήλωση, σύμφωνα με την οποία νομιμοποιούνταν το ΚΚΕ μετά από 27 χρόνια βαριάς παρανομίας. Στη συνέχεια γράφτηκαν κάποια σχόλια, όπου συμμετείχα και ο ίδιος. Σε ένα από αυτά προκλήθηκα από τον ΓΓ να δώσω κάποιες απαντήσεις. Επειδή πρόκειται για ζητήματα θεμελιώδη, που αφορούν όχι μόνο σ’ αυτή τη δήλωση, αλλά και σε ζητήματα όπως το πρόβλημα της βίας και των δρόμων της επανάστασης (και όχι μόνο), δεν ήταν δυνατό οι απαντήσεις να δοθούν με τη μορφή σχολίου. Έτσι προέκυψε το κείμενο που ακολουθεί.
Σημείωση 1η: Το άρθρο του ΓΓ καθώς και τα σχόλια που ακολούθησαν, μπορεί το αναγνωστικό κοινό να τα αναζητήσει εδώ
Σημείωση 2η: Το παρόν κείμενο δεν είναι επιστημονικά αυστηρά δομημένο. Σε μεγάλο βαθμό προέκυψε ως ανάγκη να δοθούν σύντομες απαντήσεις σε ζητήματα που τέθηκαν από τον Γ.Γ (και όχι μόνο) –δεν είχα δυστυχώς την πολυτέλεια χρόνου. Σε κάποια από αυτά θεώρησα απαραίτητο να προχωρήσω λίγο πιο πέρα. Επίσης, γίνεται αναφορά σε πρώτο πρόσωπο, διότι αυτό με διευκολύνει στο να εκφραστώ καλύτερα.
Περνώ αμέσως στο θέμα. Τα ζητήματα που τέθηκαν από τον Γ.Γ αφορούν σε δυο σκέλη. Το πρώτο έχει να κάνει με το ερώτημα για το αν το ΚΚΕ έπρεπε να υπογράψει τη συγκεκριμένη δήλωση. Το δεύτερο σχετίζεται με ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου