Είναι και θέμα αισθητικής...

 Του Κώστα Καίσαρη (από sentragoal.gr)

Κι ύστερα σου λένε ότι ο Αλέξιος Τσίπρας είναι ταλαιπωρημένος από τις κακουχίες των διαπραγματεύσεων και χρήζει φαρμακευτικής υποστήριξης για να τα βγάλει πέρα. Τρίχες κατσαρές. Μια χαρά τον κόβω. Από κάθε άποψη.

Το έχει πει και ο ίδιος άλλωστε, στην Ντόρα Μπακογιάννη στη Βουλή, μετά πάσης μετριοπάθειας: «Εγώ έγινα πρωθυπουργός στα 41 μου χρόνια, χωρίς να προέρχομαι από πολιτικό τζάκι». Εσύ, δηλαδή, με πατέρα πρώην πρωθυπουργό, ούτε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας δεν κατάφερες να γίνεις. Είναι δυνατόν να είσαι πρωθυπουργός και να κακοπερνάς; Αυτά ότι δήθεν στενοχωριέται, ότι είχε βγάλει έρπη είναι παραμύθι φούρναρης. Για να τον λυπούνται οι κυράτσες και να λένε για «το καλό παιδί που πήγε κι έμπλεξε μ' αυτήν την γκιόσα τη Μέρκελ και τον χλεμπονιάρη τον Σόιμπλε. Τους καλούς ανθρώπους σημαδεύει ο Θεός».

Ξεφύγαμε όμως. Και μια χαρά τα πάει και μια χαρά περνάει ο Αλέξης. Οπως έχει τραγουδήσει ο Χρηστάκης και άδουν οι περισσότεροι Ελληνες, όταν έρχονται στο τσακίρ κέφι στις ταβέρνες, «από κανάρα σε κανάρα». Από την 31χρονη Εφη Αχτσιόγλου, στην 28χρονη Κατερίνα Νοτοπούλου. Την επικεφαλής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Το οποίο εγκαινιάζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός σήμερα. Και προς Θεού μη γίνει καμιά παρεξήγηση, μακριά από μένα κάθε μομφή περί σεξισμού. Μιλάμε πολιτικά και αισθητικά. Για να επιλέξει τα δύο αυτά κορίτσια ο πρωθυπουργός, κάτι ξέρει. Κάτι είδε. Σχετικά με την πολιτική τους οξυδέρκεια. Υπάρχει άλλωστε μακρά παράδοση στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με επιφανείς πολιτικούς άνδρες να εμπιστεύονται τα νιάτα.

Οπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Παλαιότερα με τη Μιλένα Αποστολάκη και σχετικά προσφάτως με την Αφροδίτη Αλ Σαλέχ. Αν πάμε πιο πίσω, θα βρούμε την εμπιστοσύνη με την οποία είχε περιβάλλει ο Ανδρέας Παπανδρέου τη Βάσω Παπανδρέου. Θα βρούμε την Αννα Διαμαντοπούλου. Με τον Μένιο Κουτσόγιωργα να την επιλέγει για νομάρχη Καστοριάς στα 25 της. Οφείλουμε δηλαδή να αναγνωρίσουμε την πρωτοπορία του ΠΑΣΟΚ και σε αυτό το μείζον πολιτικό ζήτημα: Της ανάδειξης νέων γυναικών στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πού να φτουρίσουνε μπροστά τους αυτές οι σκουριασμένες συντηρητικούρες της Νέας Δημοκρατίας. Τι έχουνε να μας δείξουνε; Μια Ολγα Κεφαλογιάννη που πάει στις συναυλίες του Πλιάτσικα κι ανεβαίνει ξυπόλυτη στη σκηνή. Σιγά τ' αυγά. Και κόρη του μπαμπά της. Οχι αυτοδημιούργητη. Πού να φτουρίσει στα 28χρονα του Αλέξη; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο άξιος συνεχιστής του ΠΑΣΟΚ και σ' αυτόν τον τομέα. Οχι μόνο στο παραμύθι.

Πέρα, λοιπόν, από το μήνυμα που στέλνει στην κοινωνία για τόπο στα νιάτα, είναι όπως είπαμε και θέμα αισθητικής. Και γι' αυτούς και για μας: Κατρούγκαλος! Ονομα και πράμα. Ιδιο είναι να σε εκπροσωπεί ο Κατρούγκαλος απέναντι στους δανειστές και ίδιο ένα νέο κορίτσι; Εχουνε καμία σχέση η ξινίλα με τη φρεσκάδα; Και τι σημασία έχουν τα μηδέν ένσημα της Αχτσιόγλου στον ιδιωτικό τομέα; Αυτό που μετράει είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει μάτι. Την είδε και την επέλεξε. Αν οι άλλοι είναι στραβοί, φταίμε εμείς; Πέρα από τα προσόντα της, ομορφαίνει με την παρουσία της το υπουργικό συμβούλιο. Ιδιο θα ήτανε να έβαζε ο πρωθυπουργός διευθυντή του γραφείου του στη Θεσσαλονίκη κανέναν βλαχοδήμαρχο με δυο πήχες μουστάκι; Οταν βάζει ένα 28χρονο κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά και «νεανική εικόνα» δείχνει μέσω των ΜΜΕ κι εσύ σαν πολίτης κάτι βλέπεις. Μπορεί η σύνταξη κι ο μισθός να μη φτάνουνε, αλλά χορταίνει τουλάχιστον το μάτι. Αυτά.

Ο ένας έγινε αρχηγός επειδή ήτανε ομορφόπαιδο  κι ο άλλος επειδή είναι γιος του μπαμπά του

Στην τηλεόραση έπεσε το μάτι μου τις προάλλες. Ητανε ο πρωθυπουργός που μίλαγε στη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης να λέει συντρόφισσες και σύντροφοι κι από κάτω ο Κουρουμπλής να τον ακούει. Το θέαμα θλιβερό: Αλλοι να νυστάζουνε και να χασμουριούνται. Αλλοι να βαριούνται και να έχουνε βάλει τις παλάμες τους στα μάγουλά τους. Και ο Τσίπρας να επιτίθεται στον Κυριάκο: Αυτό θα κάνει ο Μητσοτάκης αν έρθει στην εξουσία, το άλλο θα κάνει ο Μητσοτάκης. Εδώ και 30 χρόνια το ίδιο παραμύθι. Για τον μπαμπούλα της Δεξιάς. Λες και άκουγες τον Ανδρέα Παπανδρέου να μιλάει για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Λες και η δήθεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ έχει καμιά διάφορα από τη Δεξιά. Θλιβερό. Ο ένας να λέει για το παιδί του κομματικού σωλήνα και ο άλλος για το παιδί της διαπλοκής και της Ζίμενς. Ο ένας να λέει έχω τρία πτυχία. Μόνο αυτός έχει δηλαδή; Αυτός είχε τα λεφτά του μπαμπά του για να πάει να σπουδάσει. Ο άλλος να λέει έχω αγώνες. Μόνο αυτός είναι που έχει αγώνες; Αυτός τους πούλησε. Θλιβερό. Να τσακώνονται ερήμην. Ανευ αντικειμένου. Χωρίς κανένα απολύτως διακύβευμα. Είτε ο ένας είναι πρωθυπουργός είτε ο άλλος, ένα και το αυτό. Οι πολιτικές τους σαν δυο σταγόνες νερό. Οπως και οι πορείες τους. Ετοιμα τα βρήκανε και οι δύο. Ο ένας έγινε αρχηγός επειδή ήτανε ομορφόπαιδο και ο άλλος επειδή είναι γιος του μπαμπά του.