Η δίκη, η οποία ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015, έχει καταδείξει μέχρι σήμερα με απόλυτη ευκρίνεια την δράση της εγκληματικής οργάνωσης επί 30 χρόνια τώρα. Η δράση αυτή, η οποία ενισχύθηκε από την ανοχή του κράτους, της Αστυνομίας και άλλων συγκεκριμένων παραγόντων, είχε αποτυπωθεί στην πληθώρα των δικαστικών αποφάσεων για τα διάφορα εγκλήματα των στελεχών αυτής της οργάνωσης, αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι επιτέλους είναι κατηγορούμενη και η ηγεσία της, δηλαδή οι άνθρωποι που διευθύνουν, διατάζουν και κατευθύνουν την εγκληματική οργάνωση αυτή.
Προφανώς αυτό κάποιους ενοχλεί και για τον λόγο αυτό παρατηρούμε ότι στη πολιτική σκηνή επιχειρείται ένα ξεδιάντροπο ξέπλυμα του φασισμού και των ηττημένων του 1945, αφού σύμφωνα και με την ομολογία του αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης, οι Έλληνες συνεργάτες των γερμανών ναζί, είναι οι «παππούδες» και οι «πατεράδες» των χρυσαυγιτών, οι πρόγονοί τους ιδεολογικά, και ενίοτε κυριολεκτικά.
Οι πρόσφατες εμφανίσεις κυβερνητικών στελεχών αγκαλιά με νεοναζί βουλευτές αλλά και δηλώσεις, προσβάλλουν την μνήμη των νεκρών και των υπολοίπων θυμάτων του φασισμού, νομιμοποιώντας ουσιαστικά τη δράση των ταγμάτων εφόδου και προτάσσοντας την λογική του «περασμένα, ξεχασμένα».
Για μας που μείναμε πίσω, και για τη μνήμη των δικών μας προγόνων, τίποτα δεν πέρασε, τίποτα δεν θα ξεχαστεί.
Στον αγώνα κατά του φασισμού οι πολίτες είμαστε μόνοι.
Όποιοι πιστεύουν ότι οι θιασώτες του φασισμού και των νεοναζιστικών μορφωμάτων μπορούν να εκδημοκρατισθούν, είναι πολιτικά αφελείς και επικίνδυνα ανιστόρητοι, είτε σε συνδυασμό με αυτά, εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Μπορεί ο φασισμός να μην είναι γονιδιακός, η ρήξη όμως μαζί του είναι η μόνη λύση, όπως η μάχη του σώματος απέναντι στον καρκίνο.
Οικογένεια και φίλοι Παύλου Φύσσα
Συνήγοροι πολιτικής αγωγής Οικ. Φύσσα
Δημοσίευση σχολίου