Οταν ο Τσίπρας λέει «αν δεν κλείσει η αξιολόγηση, θα γίνουν εκλογές και θα ‘ρθει ο Μητσστάκης να φέρει τέταρτο Μνημόνιο», δεν του ξεφεύγει. Πετάει μια απειλή. Προς την κοινοβουλευτική του ομάδα και όχι προς κανέναν άλλο.
Απειλή για τον ελληνικό λαό δεν μπορεί να είναι οι εκλογές. Ας λέει όσο θέλει ο Τσίπρας ότι θα ‘ρθει ο Μητσοτάκης με τέταρτο Μνημόνιο. Κανέναν δεν μπορεί να φοβίσει μ' αυτά. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Ολοι ξέρουν πως Τσίπρας και Μητσοτάκης είναι εξίσου μνημονιακοί, οπότε «τι είχαμε τι χάσαμε». Για τον απλό κόσμο λέμε και όχι για τη μικρή μάζα των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποιοι τόλμησαν να γράψουν ότι έτσι ο Τσίπρας απειλεί τους δανειστές, που ήδη αντιμετωπίζουν πονοκεφάλους με το Brexit, με την επαπειλούμενη πολιτική αστάθεια στην Ιταλία, με τον κίνδυνο να εκλεγεί η Λεπέν στη Γαλλία κτλ. Στα κυβερνητικά κτίρια στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες δεν κατοικούν ανόητοι ή ανενημέρωτοι, αλλά ιμπεριαλιστικές ηγεσίες που ξέρουν πολύ καλά ότι κίνδυνοι από εκλογές στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Η μνημονιακή πλειοψηφία του καλοκαιριού του 2015 είναι εξίσου ισχυρή όσο και τότε και εναλλακτική λύση διακυβέρνησης υπάρχει: η ΝΔ με καινούργιο αρχηγό.
Οι ιμπεριαλιστές δανειστές δε φοβήθηκαν το 2014, όταν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο επέσειαν τον κίνδυνο του επερχόμενου «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο δε φοβήθηκαν, αλλά έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να επισυμβεί μια ώρα γρηγορότερα η διαγραφόμενη ως βέβαιη κυβερνητική αλλαγή, όντας σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα και ο ΣΥΡΙΖΑ Θα προσαρμοστεί στο μνημονιακό «πρωτόκολλο». Οπως αποδείχτηκε πλέον, αυτή η πραγματιστική προσέγγιση του γερμανογαλλικού άξονα ήταν πολλαπλά ωφέλιμη για το σύστημα, καθώς μέσα σ' ένα εξάμηνο το μνημονιακό μέτωπο διευρύνθηκε και από τ' αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) και από τα δεξιά (ΑΝΕΛ). Γιατί να φοβηθούν τώρα, που δεν αντιμετωπίζουν ούτε καν θεωρητικό αντιμνημονιακό κίνδυνο;
Υπάρχει μόνο μια περίπτωση που ο Τσίπρας θα έκανε εκλογές. Αν επέλεγε μια ηρωική έξοδο, όπως ο Καραμανλής το φθινόπωρο του 2009. Ομως ο Καραμανλής ήξερε πως σε λίγους μήνες θα έπεφτε, λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ και σε προσωπικό επίπεδο είχε αποφασίσει να «την κάνει». Ο Τσίπρας εκλογές δεν έχει άμεσα μπροστά του (ούτε καν ευρωεκλογές ή τοπικές εκλογές), ενώ ο ίδιος και η παρέα του δε δείχνουν διάθεση να αποσυρθούν από το προσκήνιο.
Πάντως, επειδή σε συνθήκες πολιτικής κρίσης πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός εκλογικού «ατυχήματος», η Φώφη έσπευσε να αναθερμάνει τη συζήτηση περί οικουμενικής κυβέρνησης, «ξεχνώντας» να επαναλάβει το «φύγετε» που πριν από μερικούς μήνες (την περίοδο που ψηφιζόταν ο εκλογικός νόμος) έλεγε στους Τσιπραίους. Ακόμα κι αν χαθεί η δεδηλωμένη που έχει η σημερινή κυβέρνηση, είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε να σχηματιστεί μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία από τη σημερινή Βουλή, είναι το μήνυμα που στέλνει το Π ΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.
Για εσωτερική κατανάλωση είναι η εκλογολογία που πυροδότησε ο ίδιος ο Τσίπρας. Κι αυτό κάθε άλλο παρά πρωτοτυπία συνιστά. Κάθε πρωθυπουργός που θέλει να μαντρώσει την κοινοβουλευτική του ομάδα, σε συνθήκες που δημοσκοπικά το κόμμα δείχνει να αποδυναμώνεται, κουνάει ως απειλή το χαρτί των εκλογών.
Ομως, ακόμα κι αν δεν ήταν ένα πολιτικάντικο «χαρτί» του Τσίπρα, ακόμα κι αν προκηρύσσονταν εκλογές αύριο το πρωί, γιατί αυτό θα έπρεπε να ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό; Η (μη) αξία της ψήφου του έχει φανεί κατ' επανάληψη, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Το καθεστώς της κινεζοποίησης, που καταπλακώνει τους ανθρώπους της δουλειάς δεν φεύγει με εκλογές. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πλέον, πώς μπορεί να φύγει. Το θέμα είναι να πάρουμε τις αποφάσεις μας.
Δημοσίευση σχολίου