Κτηνώδης και απάνθρωπη η κυβερνητική απόφαση να στερηθεί το παιδί της Π. Ρούπα τους οικείους κηδεμόνες του

Θύελλα διαμαρτυριών έχει ξεσπάσει μετά την απόφαση των διωκτικών αρχών και της πολιτικής ηγεσίας τους φυσικά, να στερηθεί το 6χρονο παιδί του Ν. Μαζιώτη τους οικείους κηδεμόνες του, μετά την φυλάκιση της μητέρας του Π. Ρούπα.

Μετά την συγκλονιστική τοποθέτηση του Μ. Γλέζου, το κείμενο αλληλεγγύης των φυλακισμένων αναρχικών και τα συνεχή καλέσματα που υπάρχουν για συμμετοχή στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 6 Γενάρη στις 11 π.μ. στη λεωφόρο Αλεξάνδρας έξω από τη ΓΑΔΑ για να απαιτήσουμε την άμεση απελευθέρωση του 6χρονου παιδιού της Πόλας Ρούπα και του Νίκου Μαζιώτη (είναι φρικιαστικό και απάνθρωπο ένα μικρό παιδάκι να βρίσκεται τόσες ώρες στην ασφάλεια τριγυρισμένο από μπάτσους και ανακριτές) κύμα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η κτηνώδης κυβερνητική απόφαση και σε πολιτικούς χώρους.

«Την τακτική της Φρειδερίκης αναβιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αρπάζοντας το ανήλικο παιδί της Π. Ρούπα και του Ν. Μαζιώτη» τιτλοφορεί δημοσίευμα της ιστοσελίδας «ΚΟΝΤΡΑ» (Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε τι ήταν και «το παιδωμάζωμα της Φρειδερίκης») ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ανακοίνωσή της αναφέρει:

Η τρομοϋστερία δεν θα περάσει !

Η σύλληψη της Πόλας Ρούπα προβάλλεται ως μία ακόμα «επιτυχία» σε μία συγκυρία που για πολλούς λόγους η κυβέρνηση έχει την ανάγκη ενός επικοινωνιακού αντιπερισπασμού για να αποπροσανατολίσει. Λίγες μόνο μέρες απομένουν για την δεύτερη αξιολόγηση και την επιβολή του κόφτη, των πλεονασμάτων και του τέταρτου μνημόνιου, καθώς και για την δρομολόγηση της «λύσης του Κυπριακού», μέσα σε ένα διεθνές και εγχώριο περιβάλλον που φλέγεται όλο και περισσότερο από την κρίση και τον πόλεμο.  Αλλά είναι χιλιοπαιγμένο το παραμύθι της τρομοϋστερίας για να ξεγελάσει άλλη μία φορά. Και ανεξάρτητα από τις διαφορές μας με τις οργανώσεις ένοπλης πάλης θα ξαναπούμε ότι οι πραγματικοί εχθροί του λαού δεν είναι εκείνοι που το σύστημα βαφτίζει τρομοκράτες, αλλά είναι το ίδιο το σύστημα, οι δομές και οι μηχανισμοί του και οι διαχειριστές τους, που τον οδηγούν καθημερινά στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την ανεργία και την φτώχεια και του συρρικνώνουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Είναι αυτοί οι κρατικοί μηχανισμοί που λειτουργώντας εκδικητικά και ως σύγχρονοι τύραννοι, ετοιμάζονται να καταδικάσουν ένα εξάχρονο παιδί σε εγκλεισμό σε ίδρυμα, λόγω της δράσης των γονιών του. Σαν να μην έφτανε η σύλληψη της μητέρας μπροστά στα μάτια του, επιδιώκουν να του στερήσουν το υποστηρικτικό περιβάλλον των οικείων και συγγενών.

Ακόμα, με αφορμή όλα τα παραπάνω, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. επισημαίνει ότι  η λειτουργία και οι προτεραιότητες του αστικού κράτους, των κατασταλτικών μηχανισμών και των Μ.Μ.Ε. παραμένουν αμετάβλητες και ισχυροποιημένες επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αν η «αντιτρομοκρατική» και οι λοιπές αστυνομικές υπηρεσίες έδειχναν τον ίδιο ζήλο απέναντι στην πραγματικά τρομοκρατική δράση των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής τα προηγούμενα χρόνια ίσως δεν θα είχαμε θρηνήσει τους Σαχτζάτ Λουκμάν και Παύλο Φύσσα. Ούτε τους συνεχείς εμπρησμούς και επιθέσεις σε χώρους μεταναστών και προσφυγικούς καταυλισμούς.

Με τις σκέψεις αυτές και με αδιαπραγμάτευτη απαίτηση την τήρηση των συνταγματικών και δικονομικών της δικαιωμάτων και την άμεση λήξη της επαίσχυντης και απροκάλυπτα παράνομης ομηρίας του εξάχρονου παιδιού της, που έπρεπε ήδη να είχε παραδοθεί στους οικείους και συγγενείς του που η Πόλα Ρούπα επέλεξε, καλούμε όλους τους κινηματικούς φορείς να συμμετάσχουν ενεργά στον αγώνα της αυτόν.

Όλοι και όλες αύριο Παρασκευή 6 Ιανουαρίου στις 11 π.μ. στη λεωφόρο Αλεξάνδρας έξω από τη ΓΑΔΑ.

Αθήνα, 5/1/2017

Το Γραφείο Τύπου της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)

Επίσης ανακοίνωση της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας αναφέρει:

Η εκδικητική μανία των μηχανισμών καταστολής κατά τα σύγχρονα αντιτρομοκρατικά πρότυπα, ξεσπά πάνω στο 6χρονο παιδί των Ρούπα Μαζιώτη, δείχνοντας αγριανθρωπισμό, υποβάλλοντάς το σε μια άκρως τραυματική εμπειρία μέσα στα κτίρια της ΓΑΔΑ.

Αυτή η «ευαισθησία» των μηχανισμών καταστολής επιδεικνύεται σε μια περίοδο που κυβερνά η «πρώτη φορά αριστερά» που υποτίθεται θα έφερνε αλλαγές σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα όσον αφορά τα ατομικά δικαιώματα.

Αν στην θέση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκονταν η ΝΔ και ο Μητσοτάκης θα είχαν αμέσως βομβαρδιστεί τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο με καταγγελίες και ανακοινώσεις καταδικάζοντας τις πρακτικές αυτές. Τώρα άκρα του τάφου σιωπή από τους αναίσθητους «δικαιωματιστές» που κυβερνούν.

Σωστά ο Μανώλης Γλέζος στην δήλωσή του αναφέρει ότι ζήλεψαν τον Ερντογάν…

Να δοθεί άμεσα ο 6χρονος στην οικογένειά του και να σταματήσουν όλα τα τερτίπια και οι καθυστερήσεις. Κάθε καθυστέρηση αποδεικνύει απλά την εκδικητική μανία. Η κράτηση του ανήλικου παιδιού έχει ήδη διαρκέσει πάρα πολύ και η οποιαδήποτε συνέχισή της δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Προσβάλλει βάναυσα τα στοιχειώδη ήθη μιας κοινωνίας.

ΚΟΕ, 5/1/17

Κείμενο της Αντας Ψαρρά στην "Εφημερίδα των Συντακτών"

 Πρωτοφανής στάση απέναντι σε ένα μικρό παιδί

Το 2002 επί ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στους συλληφθέντες για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη είχε προσαχθεί και η Αγγελική Σωτηροπούλου με το μικρό παιδί της. Το παιδί οδηγήθηκε μάλιστα σε διπλανό χώρο υπό την επίβλεψη προφανώς του εισαγγελέα ανηλίκων στη διάρκεια της ανάκρισης της μητέρας του. Στη συνέχεια η μητέρα του κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην οργάνωση και προφυλακίστηκε ενώ αυθημερόν παραδόθηκε ο μικρός στη γιαγιά του χωρίς καθυστέρηση.

Θυμίζουμε δε ότι τότε υπήρξαν ΜΜΕ και ανθρωποφαγικές φωνές που ζητούσαν το παιδί να οδηγηθεί σε ίδρυμα. Κανείς αρμόδιος δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός όμως δεν καθυστέρησε ούτε μία μέρα στην απόφαση να δοθεί το παιδί στη γιαγιά του. Το ίδιο εξάλλου συμβαίνει πάντα με όλα τα παιδιά που για οποιοδήποτε λόγο ακόμα και μετά από ένα δυστύχημα χάνουν τους γονείς τους και υπάρχει πρόθυμο συγγενικό περιβάλλον που θα τα αγκαλιάσει.

Σήμερα, επί ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους άγνωστους (;), η δικαιοσύνη θεώρησε ότι θα πάρει χρόνο η έκδοση απόφασης για το αν το παιδί της Π. Ρούπα και του Ν. Μαζιώτη θα πάει στην αγκαλιά των συγγενών πρώτου βαθμού. Ένα μικρό παιδί που ήδη πέρασε τους πρώτους μήνες της ζωής του στη φυλακή και θα αναγκαστεί να διαχειριστεί τώρα την απώλεια της μητέρας του, έστω κι αν εκείνη με τις επιλογές της ευθύνεται γι' αυτό, δεν μπορεί να παραμένει σε άγνωστο περιβάλλον, μέχρι η όποια γραφειοκρατία της δικαιοσύνης αποφασίσει να το παραδώσει στα συγγενικά του πρόσωπα.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας ανηλίκων που προφανώς έχει την ανάλογη ευαισθησία κατέχοντας αυτή τη θέση, ο Συνήγορος του Παιδιού κι όποιος άλλος αρμόδιος υπάρχει οφείλουν άμεσα να παρέμβουν και δώσουν το παιδί στους συγγενείς του, διασφαλίζοντας το να μην υποστεί μια ακόμα μεγαλύτερη οδύνη. Η απόφαση της μητέρας και του πατέρα του να προχωρήσουν σε σκληρή απεργία πείνας και δίψας, άσχετα με ότι έχουν κάνει και για το οποίο τιμωρούνται και θα τιμωρηθούν, είναι το αυτονόητο που θα έκανε ο κάθε γονιός όταν αισθάνεται ότι για τις δικές του επιλογές ένα ολόκληρο σύστημα εκδικείται το παιδί του. Ακόμα κι αν χρειάζεται κάποιος χρόνος προκειμένου να λυθεί κάθε τυπικό ζήτημα για την ανάθεση του παιδιού στους συγγενείς του πρέπει μέχρι τότε να μένει μαζί τους κι όχι σε ένα άγνωστο περιβάλλον. Δεν μπορεί επιπλέον να στερηθεί τη δυνατότητα να δει τη μητέρα του άμεσα  και σε τακτική βάση όπως έχουν το δικαίωμα να κάνουν όλα τα παιδιά των κρατουμένων.

Η απόφαση πρέπει να παρθεί από κάποιον τώρα, σήμερα - κι ας φωνάξει όποιος θέλει για παρέμβαση στη δικαιοσύνη!