Στο χαρέμι του θανάτου

Πριν κάποιες μέρες, οι κάτοικοι των Χανίων είχαν την «τιμή» να φιλοξενήσουν 6 χιλιάδες νατοϊκούς στρατιώτες που αγκυροβόλησαν στο νησί για να περάσουν μερικές μέρες χαλάρωσης και αναψυχής. Η παλιά πόλη των Χανίων γέμισε με μυστικούς αστυνομικούς και οι Αμερικάνοι στρατιώτες γέμισαν τους δρόμους της πόλης. Αυτή τη φορά, οι αρχές ενημέρωσαν τους καταστηματάρχες ότι θα αποζημιωθούν για όποιες ζημιές προκληθούν από τους μεθυσμένους στρατιώτες και μάλιστα τους συμβούλεψαν σε περίπτωση επεισοδίων να απευθύνονται όχι στην αστυνομία αλλά σε δύο ειδικά τηλέφωνα, έτσι ώστε σώμα επιφορτισμένο με αυτόν τον ρόλο να έρχεται και να μαζεύει τους ναύτες.

Κι αν διαπράξουν κάποιο ποινικό αδίκημα, θα ρωτήσει κάποιος, δεν πρέπει να επιληφθεί η αστυνομία; Όχι, γιατί για τους στρατιώτες του ΝΑΤΟ ισχύει το ειδικό καθεστώς της «ετεροδικίας». Τα δικαστήρια των Χανίων δηλαδή δεν είναι καθ’ύλην και κατά τόπο αρμόδια και οι υποθέσεις των νατοϊκών προφανώς περνάνε απευθείας στα αμερικανικά στρατοδικεία, με αποτέλεσμα να υπάρχει η απόλυτη ατιμωρησία. Ενδεικτικά, τον περασμένο Ιούνιο 26χρονος Αμερικάνος ναύτης έκλεψε ένα ταξί, αφού ξυλοκόπησε τον οδηγό του και στην συνέχεια τράκαρε άλλα δύο αμάξια για να καταλήξει μέσα σε χαντάκι στην περιοχή της Αγυιάς. Ατιμώρητα όμως μένουν και πιο σοβαρά εγκλήματα όπως απόπειρες βιασμού, που έχουν τελεστεί στο παρελθόν από στρατιώτες της Βάσης, δίνοντας έτσι το ελεύθερο στους νατοϊκούς να κάνουν ότι θέλουν αφού έτσι κι αλλιώς θα τη βγάλουν καθαρή, δηλαδή δεν θα δικαστούν καν.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, για τις σεξουαλικές ανάγκες των «λιονταριών» του ΝΑΤΟ, επιστρατεύθηκαν στην πόλη των Χανίων και μερικές εκατοντάδες γυναίκες από την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα. Φανταζόμαστε ότι για την επιχείρηση ανεύρεσης και μεταφοράς των κοριτσιών θα βοήθησε και ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, Α. Βουλγαράκης ο οποίος άλλωστε φρόντισε να εξασφαλίσει για την Αμερικανική Βάση, μια θέση στη λίστα με τους διοργανωτές του 2ο Παγχανιώτικου Τουρνουά Ποδοσφαίρου τον προηγούμενο μήνα. Έτσι, για να ξεπλύνει με λίγη δόση κοινωνικής ευαισθησίας, τους φόνους αμάχων λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα παραπέρα.

Πόση ξεφτίλα να χωρέσει σε μια πόλη;

Για κάποιους από μας, όλα τα παραπάνω δεν είναι απλά απαράδεκτα ή εξοργιστικά αλλά εγκληματικά περιστατικά. Στην «αδούλωτη Κρήτη» φαίνεται ότι κάποιοι δεν είναι και τόσο αδούλωτοι μπροστά στα δολάρια των δολοφόνων των λαών της Συρίας, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Εκείνων που ευθύνονται για τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων-θυμάτων του συριακού πολέμου. Φαίνεται επίσης, ότι κάποιοι καταστηματάρχες γνωστοί τόσο για το έργο τους στο πεδίο του πολιτισμού του σκυλάδικου όσο και για τα ελληνορθόδοξα πιστεύω τους, δεν έχουν πρόβλημα να βάλουν στο μαγαζί τους και καμιά κοπέλα για να’ χουν να «παίζουν» τα φανταράκια (είτε οι τουρίστες κατά την θερινή περίοδο).
Γιατί όμως μας ενοχλούν τόσο πολύ οι νατοϊκοί;

Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ

Με το τέλος του ‘Β παγκοσμίου πολέμου, ο δυτικός ιμπεριαλισμός περνάει σε μια νέα φάση, όπου τα ηνία της δυτικής πολεμικής μηχανής αναλαμβάνουν οι ΗΠΑ ως οι πλέον ευνοημένοι και σχεδόν ανέγγιχτοι από τον πόλεμο. Για να ενισχύσουν τα μέσα επιβολής των συμφερόντων τους στο νέο παγκόσμιο μεταπολεμικό σκηνικό, τα ισχυρότερα δυτικά καπιταλιστικά κράτη ιδρύουν το 1949 το ΝΑΤΟ. Μια ένωση κρατικών στρατών που επεμβαίνει στρατιωτικά για την αποκατάσταση της «ασφάλειας και της ειρήνης», τουτέστιν: βομβαρδίζει «μη δυτικές» περιοχές για να διασφαλίσει εντός τους τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών της Δύσης.

Το ΝΑΤΟ αποτέλεσε ένα πολύτιμο «διαπραγματευτικό μέσο» για τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους. Μόνο που οι διπλωμάτες εδώ έχουν δευτερεύοντα ρόλο, πρώτα μιλάνε οι Τομαχοκ, οι Στινγκερ, οι Μαβερικ και άλλοι πύραυλοι που διακρίθηκαν στις δολοφονίες αμάχων στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική από τα νατοϊκά μαχητικά αεροπλάνα και πλοία. Ο κατάλογος με τις -επίσημες και ανεπίσημες- «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις του ΝΑΤΟ είναι πλούσιος: Πόλεμος του Κόλπου ’91, Βοσνία-Ερζεγοβίνη ‘92, Σερβία και Κόσσοβο ‘99,  Αφγανιστάν ‘01, Ιράκ ‘03, Λιβύη ‘11 κλπ.

Ενδεικτικός του ειρηνευτικού χαρακτήρα των νατοϊκών αποστολών, είναι οι βομβαρδισμοί στη Σερβία και στο Κόσοβο. Σε μία επιχείρηση που κράτησε κοντά στις 11 βδομάδες, οι ανθρωπιστές του ΝΑΤΟ έριξαν πάνω από 2.000 πυραύλους και 14.000 βόμβες περιλαμβανομένων και βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου σε μια σειρά από πόλεις όπως το Βελιγράδι, το Νόβι Σαντ και η Πρίστινα. Ο απολογισμός της ειρηνευτικής αυτής επέμβασης ήταν σύμφωνα με πηγές των πολιορκούμενων, πάνω 2 χιλιάδες νεκροί εκ των οποίων πολλά παιδιά, δεκάδες χιλιάδες κατεστραμμένα σπίτια και πολλά κατεστραμμένα σχολεία, νοσοκομεία, ιστορικά μνημεία, καθώς και περιβαλλοντικές και οικονομικές ζημιές δισεκατομμυρίων.

Η σημασία της Σούδας 

Οι συνεχόμενες πολεμικές συρράξεις στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική και η αύξηση της γεωστρατηγικής έντασης την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, καθιστούν τη Βάση της Σούδας κεντρικής σημασίας επιχειρησιακό κέντρο για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τις συμμαχικές χώρες. Η Μεσόγειος εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε πεδίο σημαντικών διεθνών εξελίξεων: αρχικά, για το μέλλον περιοχών όπως η Συρία και η Λιβύη και την έκρηξη της μετανάστευσης προς την Ευρώπη αλλά  και για τα συμφέροντα των χωρών που βρέχονται από τα νερά της. Στο σκηνικό αυτό προφανώς οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να μείνουν έξω από το παιχνίδι.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στη Σούδα έλαβε πρόσφατα την ανώτερη μορφή πιστοποίησης ως νατοϊκό κέντρο εκπαίδευσης. Σημειωτέον ότι για την κατασκευή του εν λόγω κέντρου δαπανήθηκαν 15 εκατ. ευρώ, ενώ για τη συντήρησή του το ελληνικό κράτος δαπανά κάθε χρόνο 1.5 εκατ. ευρώ.  Ακόμα, δεν είναι τυχαίο ότι τον Ιούνιο του 2015, έλαβε χώρα στη Σούδα (στις εγκαταστάσεις του ΚΕΝΑΠ) ένα διεθνές συνέδριο με τίτλο «Οι τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις για την Ενεργειακή Ασφάλεια στο θαλάσσιο περιβάλλον», υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ. Όπως γραφόταν τότε σε τοπικό μέσο, η θεματολογία τέτοιων συναντήσεων «αντανακλά το αυξημένο ενδιαφέρον για τον έλεγχο και προστασία και με στρατιωτικά μέσα, πηγών ενέργειας, εγκαταστάσεων, αγωγών και διαύλων, σε μια περίοδο που είναι σε εξέλιξη προγράμματα και σχέδια για αξιοποίηση υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο και μεταφορά φυσικού αερίου με υποθαλάσσιους αγωγούς στην Ευρώπη, αλλά και την πόντιση καλωδίων για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας». Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτά δεν αφορούν άμεσα τις ζωές μας, ας μην εκπλαγούν αν σε μερικά χρόνια οι νατοϊκοί προστατεύουν την μεταφορά ανεμογεννητριών αμερικανικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων στα κρητικά βουνά.

Ο ρόλος μας σαν τοπική κοινωνία

Ως εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι, δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από την παρουσία κέντρων θανάτου όπως η Βάση της Σούδας, αλλά κι από μιλιταριστικές σεξιστικές φιέστες που μετατρέπουν το κέντρο μιας πόλης σε παιδική χαρά για νεαρούς δολοφόνους. Η ανθρώπινη ζωή και ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη μπαίνει πάνω από τα σουβλάκια και τα ποτά που θα πουλήσει μια μερίδα καταστηματαρχών των Χανίων. Αντίθετα, όλα τα παραπάνω υποσκάπτουν τη συνείδηση και τη χειραφέτηση της τοπικής κοινωνίας. Δεν είμαστε ούτε επαίτες ούτε γλείφτες κανενός ισχυρού, δεν θα αφήσουμε την Κρήτη να γίνει χώρος διασκέδασης κανενός δολοφόνου. Δεν θα κάνουμε τα στραβά μάτια για τον ρόλο της Σούδας και των αεροπλανοφόρων του θανάτου. Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ

ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΟΥΣ

συλλογικότητα
Azadi

αναρχική συλλογικότητα
Οκτάνα
μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

Κρήτη, Φλεβάρης 2017