Πολλά ερωτήματα προκάλεσε η χθεσινή συζήτηση στο Πρωτοδικείο Αθηνών της αίτησης όλων των τραπεζών κατά του ΔΟΛ για την δέσμευση όλων των περιουσιακών στοιχείων του οργανισμού ενόψει της επικείμενης ειδικής διαχείρισης. Για να λέμε όλη την αλήθεια τα ερωτήματά μας ξεκινούν ένα 24ωρο νωρίτερα όπου ακούσαμε πως «θα εκδικαστεί αίτημα του ΔΟΛ για άνοιγμα λογαριασμού ώστε να πληρωθούν οι εργαζόμενοι». Δηλαδή αυτός που αφήνει για 6 μήνες απλήρωτους 600 εργαζόμενους τώρα ξαφνικά νοιάζεται…
Να αναφέρουμε και την χαρά «συνδικαλιστών» και στελεχών που με non paper και ραδιοφωνικές συνεντεύξεις μας παρουσίασαν την εκκαθάριση εν λειτουργία ως την καλύτερη δυνατή λύση, ως «μάννα εξ ουρανού», αποσιωπώντας το προφανές, εκκαθάριση ίσον απολύσεις!
Αναζητήσαμε επιμόνως την προαναφερόμενη αίτηση των τραπεζών και την βρήκαμε λίγες ώρες πριν την εκδίκαση, όχι όμως από αυτούς που είπαν πως θα μας την έδιναν, αλλά από δική μας πηγή…
Κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών διαπιστώσαμε απόλυτη σύμπνοια ΔΟΛ και τραπεζών με μόνα θύματα τους εργαζόμενους. Με δυο λόγια οι τράπεζες, κυνικά, ζήτησαν να εξακολουθούν να δουλεύουν απλήρωτοι, η πλευρά του ΔΟΛ μιλούσε για έξοδα λειτουργίας αποφεύγοντας την λέξη «μισθοδοσία». Ο Νομικός Σύμβουλος της ΕΤΕΡ ζήτησε αναβολή, ώστε να επανέλθουμε με τεκμηριωμένες θέσεις επί του δικογράφου, που είχε στα χέρια του μόνο δύο ώρες. Το αίτημά του ποτέ δεν απαντήθηκε!
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν παρά μεθοδεύσεις στις πλάτες των εργαζομένων που έχουν και αυτοί, δυστυχώς, στην πλειοψηφία τους μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση. Το να δουλεύεις απλήρωτος για τόσο μεγάλο διάστημα δεν αποτελεί ένδειξη πολιτισμού ή υπευθυνότητας όπως προσπαθούν πολλοί να τους πείσουν. Ας ρωτήσουν και κάποιους που πριν λίγα χρόνια πήδαγαν κάγκελα για να εργαστούν, επίσης απλήρωτοι…
Δημοσίευση σχολίου