Μια απ’ τις πιο δυναμικές συντρόφισσες, μια γυναίκα «έξω καρδιά», μια αγωνίστρια της ζωής που δεν λιγοψύχησε ποτέ, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις που πέρασε, χάσαμε την Τετάρτη μετά από την πολυετή και σκληρή μάχη που έδινε με τον καρκίνο. Τη Λένα Νικητοπούλου.
Την γνώρισα το 2002 στο αποκορύφωμα της τρομοϋστερίας και οι ολονύχτιες συζητήσεις που κάναμε στο μαγαζί που διατηρούσε στου Ψυρρή, ήταν ατελείωτες.
Πάντα με χαμόγελο η Λένα και χωρίς να χάσει ούτε στιγμή την αγωνιστικότητά της, παρ’ όλο τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε λόγω της αρρώστιας της, έδινε το παρόν σε κάθε αγώνα, ειδικά στις κινητοποιήσεις που έκαναν οι «Κινήσεις Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατουμένους», μιας συλλογικότητας στην οποία υπήρξε από τα ιδρυτικά της μέλη, ενώ στάθηκε "βράχος ακλόνητος" συμπαραστεκόμενη σε συγγενικά άτομα φυλακισμένων μελών της 17 Νοέμβρη.
Η πολιτική κηδεία της έγινε χτες το μεσημέρι στο νεκροταφείο του Ζωγράφου.
Εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια μας στους οικείους της.
Δημοσίευση σχολίου