Με αυτή την αποκαλυπτική, αλλά και ενδεικτική για τις προθέσεις, αποστροφή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού σημαδεύτηκε η εκδίκαση της δεύτερης αίτησής μου για τακτική άδεια, η οποία μετά τη χρήση βέτο παραπέμπεται στο συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιά.
Φορέας του λόγου αυτού φέρεται -κατά δήλωσή της- να είναι η εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που έπειτα από την προ τριετίας παραβίαση άδειας κρατούμενου καταδικασμένου για ένοπλη δράση, έβαλε τα θεμέλια για την αναβίωση του σκοτεινού παρελθόντος των δηλώσεων μετάνοιας.
Στην πραγματικότητα, η ωμή αυτή παρέμβαση προς το συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού έχει διαμορφώσει το περιβάλλον έτσι ώστε να εφαρμόζεται, έκτοτε, το παλιό καλό δόγμα πάνω στους πολιτικούς κρατούμενους που δικαιούνται άδειες.
Η μη χορήγηση τακτικών αδειών είναι το τελευταίο επεισόδιο στη μακρά πορεία του καθεστώτος εξαίρεσης που εφαρμόζεται, για πάνω από μια δεκαετία, στις ελληνικές φυλακές.
Η θεσμοθέτηση του νομοθετικού πλαισίου για τις φυλακές τύπου Γ -που καταργήθηκε, τελικά, μετά την απεργία πείνας του ‘15- ήρθε, τη δεδομένη στιγμή, να νομιμοποιήσει κοινωνικά το άτυπο αυτό καθεστώς ενσωματώνοντάς το στην τότε κυβερνητική ατζέντα του δόγματος νόμος και τάξη.
Ωστόσο, μέσα στη σημερινή συγκυρία της διαρκούς άτυπης ομηρίας, μια νέα προσπάθεια επανεμφάνισης μιας σκληρότερης εκδοχής προοιωνίζεται από τη μέλλουσα κυβέρνηση, η οποία καγχάζει για την αυταρχικότητά της.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι συγκεντρώνουν, σήμερα, πάνω τους όλη την εκδικητική μήνι του δικαστικού μηχανισμού, αλλά και τα στοχευμένα πυρά του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος που αποκλειστικά στρέφεται απέναντι στις δυνάμεις της αντίστασης, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που εξασφαλίζει προκλητικά ευεργετικές αποφάσεις για τους ημέτερούς του.
Με απλά λόγια, θα ήταν αδύνατο να διατηρείται η κοινωνική ειρήνη σε εποχές έκτακτης ανάγκης και μνημονίων δίχως την επιδεικτική αντιμετώπιση των πολιτικών αντιπάλων του κράτους.
Διανύουμε μια περίοδο όπου δεν έχει, πραγματικά, κανένα νόημα να ανατρέχει κάνεις στο αριστερό παρελθόν της κυβέρνησης είτε για να επιβεβαιωθεί είτε για να πέσει από τα σύννεφα. Επί των ημερών της απαριθμεί, πλέον, τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της κοινωνίας.
Εφαρμόζει πολιτικές που θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε κυβέρνηση του παρελθόντος να της παρασχεθεί συναίνεση.
Ταυτόχρονα, δίνει απόλυτη κάλυψη στη δικαστική εξουσία να αυθαιρετεί παντοιοτρόπως. Το όνειρο του κάθε τροϊκανού να συνεργάζεται τόσο αρμονικά με μια κυβέρνηση που του εξασφαλίζει δημοσιονομικό αποτέλεσμα και μηδενικές κοινωνικές αντιδράσεις έχει γίνει πραγματικότητα. Ο θαυμαστός νέος κόσμος του διαρκούς μνημονίου είναι ήδη εδώ.
Με τη διάταξη που παρέχει υπερεξουσίες στους εισαγγελείς των φυλακών, εξασφαλίζεται εντέχνως η απρόσκοπτη λειτουργία του άτυπου καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους.
Την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία του συμβουλίου των φυλακών είναι θετική ως προς τη χορήγηση αδειών, η άσκηση του δικαιώματος βέτο από τον εκάστοτε εισαγγελέα εγγυάται πρακτικά την απόρριψή της από το «συνάδελφο» δικαστικό συμβούλιο που επανεξετάζει την αίτηση, έκτος της φυλακής και χωρίς την αυτοπρόσωπη παρουσία του κρατούμενου.
Η επιμονή της δικαστικής εξουσίας στις δηλώσεις αποκήρυξης και μετάνοιας ως προϋπόθεση για τη χορήγηση αδειών χαράσσει το δρόμο στην, πρακτικά, διά βίου φυλάκιση, προετοιμάζοντας το έδαφος και για την απόρριψη των αιτήσεων για υφ’ όρον απόλυση με το ίδιο σκεπτικό.
Από τη μεριά μου, έπειτα από πεντέμισι χρόνια φυλάκισης με αγώνες ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης, δηλώνω ξεκάθαρα την άρνησή μου να αποκηρύξω την πολιτική μου ιστορία και τις πεποιθήσεις μου.
Για όσο χρειαστεί, ξανά και ξανά μέχρι την κατάκτηση των στιγμών ελευθερίας που δικαιούμαι και την πλήρη κατάργηση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης για τους πολιτικούς κρατούμενους.
Δημοσίευση σχολίου