Το 2ο "αριστερό" μνημόνιο, με σπαραγμό ψυχής είναι αλήθεια, εψηφίσθη, το χθεσινό eurogroup πραγματοποιήθη, απόφασης για το χρέος δεν ελήφθη...
Αντί σχολιασμού, ένα διήγημα του Σλάβομιρ Μρόζεκ με τίτλο «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ πειθαρχία»:
Μια μέρα ήρθε και με βρήκε πολυταραγμένος ο πετεινός.
-Ακούστηκε ότι η αλεπού πρόκειται να ιδρύσει ορνιθοτροφείο. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.
- Γιατί; Ενα εκτροφείο είναι κάτι οργανωμένο, είναι δηλαδή πολιτισμός.
- Τι πάει να πει, γιατί; Ολοι ξέρουμε τι τις χρειάζεται η αλεπού τις κότες. Πρόκειται για ένα εγκληματικό σχέδιο. Πρέπει να το σταματήσουμε.
- Πως;
- Πρέπει να μιλήσουμε με την αλεπού.
- Θα μιλήσω και 'γω;
- Ελα μαζί, σε χρειάζομαι για μάρτυρα.
Συναντήσαμε την αλεπού μπροστά στους χώρους που μόλις είχαν νοικιαστεί. Στερέωνε στην πόρτα μια ταμπέλα: "Ορνιθοτροφείο. Διευθυντής Αλεπού".
- Κατέβασε την αμέσως κάτω!, τσίριξε ο πετεινός.
- Γιατί; είναι μια σοβαρή εταιρεία, που πρέπει να έχει γραφείο.
- Πες του το εσύ, στράφηκε ο πετεινός σε μένα.
- Ο πετεινός θεωρεί πως η ίδρυση ορνιθοτροφείου από αλεπού είναι απαράδεκτη.
- Ετσι θεωρεί; ρώτησε η αλεπού ανήσυχη.
- Μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις. Υπάρχουν υποψίες και υπόνοιες σχετικά με τους πραγματικούς στόχους της επιχείρησης, που κάνουν την κριτική να φαίνεται δικαιολογημένη.
- Αλήθεια; Γιατί όμως;
- Εξαιτίας της σχέσης σου με τις κότες.
- Έμενα οι προθέσεις μου είναι αγνές, απλώς ο κόσμος λέει κι εγώ δε ξέρω τι. Εμένα με ενδιαφέρει να περνάνε καλά οι κότες. Αυτό που θέλω είναι να δημιουργήσω τις κατάλληλες συνθήκες ζωής γι' αυτές.
- Αχ ναι, αγνές προθέσεις, ειρωνεύτηκε θυμωμένος ο πετεινός. Και τι προσωπικό θα προσλάβεις;
- Αλεπούδες ,φυσικά. Εννοείται ειδικευμένες.
''Παρακαλώ''. Ο πετεινός στράφηκε πάλι σε μένα: - Αν αυτό δεν είναι ξετσίπωτο, τι είναι;
- Φοβάμαι πως ο πετεινός έχει δίκιο. Ενα ορνιθοτροφείο, που το διαχειρίζονται αλεπούδες, δεν μπορεί να γίνει ανεπιφύλακτα αποδεκτό από την κοινή γνώμη.
Η αλεπού έπεσε σε βαριά περισυλλογή.
- Ναι, αν έχετε και οι δυο την ίδια άποψη ... Θα αποσυρθώ. Εγώ δεν έχω φιλοδοξίες. Εγώ μόνο το καλύτερο για τις κότες ήθελα.
- Ασφαλώς. Λυπάμαι μόνο για το ωραίο σχέδιο που αποσκοπούσε στο καλό της κοινότητας.
- Θα υποχωρήσεις;
- Πως αλλιώς να σε πείσω ότι εμένα δεν με νοιάζει ούτε η επιχείρηση, ούτε η διευθυντική θέση;
- Σοβαρά;
- Αν δεν είναι σωστό οι αλεπούδες να εκτρέφουν κότες, τότε θα πρέπει οι κότες να εκτρέφουν αλεπούδες. Αυτό είναι κάτι που θα ικανοποιήσει την κοινή γνώμη, κι εγώ θα πάψω να έχω οποιονδήποτε ενδοιασμό. Και επιπλέον θα σε διορίσω διευθυντή.
- Γιατί εμένα, απόρησε ο κόκορας, αλλά όχι και πολύ έντονα.
- Δεν βρίσκω κανέναν καλύτερο υποψήφιο. Εσύ είσαι εξαιρετικά προικισμένος, πολύ ενεργητικός, και παράλληλα όμορφος. Ενας διευθυντής πρέπει να είναι πολύ εμφανίσιμος.
- Θα πρέπει να το σκεφτώ, είπε μετά από λίγο ο πετεινός.
Χωρίσαμε. Μετά από λίγες μέρες πέρασα πάλι από κει. Στην πόρτα κρεμόταν μια πινακίδα: "Εκτροφείο αλεπούδων. Διευθυντής. Πετεινός".
Στην αίθουσα αναμονής συνωστιζόταν νεαρές παχουλές νοστιμότατες κότες...
Στο πάρκο συνάντησα την αλεπού. Καθόταν σε ένα παγκάκι και διάβαζε την εφημερίδα της.
- Με τι ασχολείσαι τώρα; ρώτησα.
- Για την ώρα με τίποτα. Περιμένω να ανοίξει αυτή η επιχείρηση, απάντησε και έγλυψε την μουσούδα της.
Δημοσίευση σχολίου