Κ. Μπογδάνος (youweekly.gr 02-03-2014).
_____________________
Κι ενώ, ουδείς έχει τιμωρηθεί ακόμα-εδώ κι επτά χρόνια- για την (ιστορικά) 5η και χειρότερη χρεοκοπία της χώρας και τη σταδιακή εξόντωση του πληθυσμού, οι πρωταίτιοι της καταστροφής τριγυρίζουν στα κατοχικά ΜΜΕ και χαριεντίζονται με τα παπαγαλάκια των δανειστών και των εκδοτών, κουνώντας το δάχτυλο στη χειμαζόμενη κοινωνία.
Το πολιτικό προσωπικό, που έχει εκχωρήσει την εθνική ανεξαρτησία στους δανειστές κι έχει πουλήσει τη χώρα για 99 χρόνια στα διεθνή τραπεζικά funds, τσακώνεται, για το ποιος θα βαστά τη σημαία στα σχολεία.
Κόμματα, που έχουν στις τάξεις τους «προσωπικότητες»,
σαν τη Φωτίου, τoν Kατρούγκαλο, τη Βούλτεψη,τ ο Λοβέρδο, τον Αμυρά των Atenistas, διαγκωνίζονται,
για το ποιος σηκώνει ψηλότερα τη σημαία της αξιοκρατίας
Βλάκες, λαμόγια, «βίζιτες» και πάσης φύσεως αστοιχείωτα κι αγράμματα «ψώνια», που παριστάνουν τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους και τους ειδικούς, συζητούν στα σοβαρά για το ποιος θα βαστά τη σημαία της χώρας, που δε μας ανήκει πλέον.Διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την...αριστεία, δύο πολιτικοί αρχηγοί, εκ των οποίων, ο ένας δεν είναι σε θέση να διακρίνει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη κι αποκαλεί την Πτολεμαίδα «ενεργοβόρο περιοχή», ενώ ο άλλος δεν είναι σε θέση να διακρίνει το Μοντεσκιέ, από το Ζ.Ζ Ρουσσώ!
Υπεραμύνονται της αριστείας, κανάλια σαν το ΣΚΑΙ του...Μπογδάνου. Είναι κοινώς αποδεχτό, άλλωστε, ότι ο Μπογδάνος αποτελεί την ενσάρκωση της αριστείας.
Υπέρ της αριστείας διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και ο ΑΝΤΕΝΑ του... άριστου Καραιβάζ!
Είναι πλέον, τόσο απειροελάχιστες και δυσδιάκριτες, έως ανύπαρκτες οι διαφορές μεταξύ των δωσιλογικών κομμάτων εξουσίας (και μη), που η πολιτική ατζέντα αντιπαράθεσής τους προσφέρεται, περισσότερο για ρεπορτάζ περιοδικών ποικίλης ύλης, παρά για σοβαρή πολιτική προσέγγιση.
Έχουμε τονίσει κι άλλες φορές, ότι η κρίση, που βιώνουμε δεν είναι κυρίως οικονομική, ή πολιτική, αλλά πρωτίστως πολιτισμική και για το λόγο αυτό μας έχουν καβαλήσει στο σβέρκο υποκείμενα σαν τον Τατσόπουλο, τον Άδωνη, την Αυλωνίτου, τον Ψαριανό, τον Πορτοσάλτε, το Μπαλαούρα, τη Φώφη και ακραιφνώς ηλίθιοι τύποι, σαν τον Πλεύρη junior.
Οι δανειστές αποφασίζουν, πόσοι θα ζήσουν και πόσοι θα πεθάνουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα κι αυτοί οι...άριστοι εκτελούν πρόθυμα το συγκεκριμένο σχέδιο, παριστάνοντας και τους ήρωες.
Κι όλη αυτή η πολιτισμική και πολιτική σαβούρα διαπληκτίζεται για τη δικαιοσύνη, τη σημαία και την αριστεία.
Όσο για το λαό, μιας και ομιλούμε... περί την αριστεία, δεν έχει παρά να θυμηθεί, τι είχε πει ο Ανδρέας Κάλβος:
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»
Να κρατήσουμε καλά μέσα στην ψυχή μας, το πνεύμα του μετώπου!
askordoulakos
Δημοσίευση σχολίου