Του Γ. Γ.
Ενας δημοσιοκάφρος με IQ βρεγμένης σανίδας, ο οποίος αφού βρέθηκε στα αζήτητα της πολιτικοδημοσιογραφικής ζωής, κάνει περατζάδες στα διαδίκτυο να υποδηλώσει την παρουσία του.
Απ’ την βρόμικη διατεταγμένη δουλειά που έκανε στο παρελθόν, σίγουρα έχει καβατζάρει αρκετά μπακίρια και έχει τα περιθώρια να σχηματίσει την αίσθηση ότι μπορεί μόνιμα να δουλεύει το «πόπολο». Αναφερόμαστε στον Μανόλη Καψή.
Πιθανόν οι παλιοί αναγνώστες μας να θυμούνται ότι υπήρξε το δημοσιογραφικό ντόμπερμαν περασμένων μνημονικών κυβερνήσεων, προβοκάροντας και συκοφαντώντας κάθε λαϊκό αγώνα, σε σημείο μάλιστα που να υπάρξει συνδικαλιστής των βενζινοπωλών. και να τον χαρακτηρίσει δημόσια «γραφείο Τύπου του Πεταλωτή».
Ηταν μάλιστα τόση η αφοσίωσή στα αφεντικά του που για να αποτελέσει επικοινωνιακή δύναμη κρούσης στην εμπέδωση της «αναγκαιότητας» εφαρμογής της ταξικής, μνημονιακής οικονομική πολιτικής δεν δίσταζε, σαν μαρκουτσοφόρος τότε τις τηλεόρασης του Mega, να προπαγανδίζει υπέρ των πιο βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών.
Εύκολα μπορεί να θυμηθεί κάποιος τον «αγώνα» που έδωσε υπέρ της έκθεσης του ΔΝΤ, η οποία εισηγείτο να φτάσει ο βασικός μισθός στην Ελλάδα στα επίπεδα εκείνου της Κροατίας.Ενας δημοσιοκάφρος με IQ βρεγμένης σανίδας, ο οποίος αφού βρέθηκε στα αζήτητα της πολιτικοδημοσιογραφικής ζωής, κάνει περατζάδες στα διαδίκτυο να υποδηλώσει την παρουσία του.
Απ’ την βρόμικη διατεταγμένη δουλειά που έκανε στο παρελθόν, σίγουρα έχει καβατζάρει αρκετά μπακίρια και έχει τα περιθώρια να σχηματίσει την αίσθηση ότι μπορεί μόνιμα να δουλεύει το «πόπολο». Αναφερόμαστε στον Μανόλη Καψή.
Πιθανόν οι παλιοί αναγνώστες μας να θυμούνται ότι υπήρξε το δημοσιογραφικό ντόμπερμαν περασμένων μνημονικών κυβερνήσεων, προβοκάροντας και συκοφαντώντας κάθε λαϊκό αγώνα, σε σημείο μάλιστα που να υπάρξει συνδικαλιστής των βενζινοπωλών. και να τον χαρακτηρίσει δημόσια «γραφείο Τύπου του Πεταλωτή».
Ηταν μάλιστα τόση η αφοσίωσή στα αφεντικά του που για να αποτελέσει επικοινωνιακή δύναμη κρούσης στην εμπέδωση της «αναγκαιότητας» εφαρμογής της ταξικής, μνημονιακής οικονομική πολιτικής δεν δίσταζε, σαν μαρκουτσοφόρος τότε τις τηλεόρασης του Mega, να προπαγανδίζει υπέρ των πιο βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών.
Τώρα που «τέλειωσαν τα δανεικά», κατά τον γλαφυρό τόνο του κ. Καψή, οι εργαζόμενοι πρέπει να ζουν με μισθούς με 300 ευρώ το μήνα, είχαμε ακούσει τον «έγκριτο» δημοσιογράφο να μας λέει.
Το δημοσιογραφικό σούργελο, λοιπόν αυτό, θεώρησε απαραίτητο να τοποθετηθεί στην συζήτηση που έχει ξεκινήσει πρόσφατα περί σημαιοφόρων και «αριστείας», και αναζωπυρώθηκε μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλείου από την αθλήτρια Στεφανίδη.
Όμως ο παντελώς αστοιχείωτος αυτός δημοσιοκάφρος και εδώ βραχυκύκλωσε. Μάλλον θα μπέρδεψε την χρυσή Ολυμπιονίκη με την γυναίκα του Ευαγγελάτου και από Στεφανίδη την έκανε Στεφανίδου.
Υ.Γ. Προϊόν οικογενειοκρατίας ο συγκεκριμένος τύπος και την όποια ανάδειξη του ίδιου καθώς και του αδελφού του Παντελή Καψή την οφείλει στον πατέρα του Γιάννη Καψή ο οποίος ξεκίνησε ως φέρελπις δημοσιογράφος του Συγκροτήματος Λαμπράκη και κατέληξε υπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Δημοσίευση σχολίου