17 χρόνια απ' το ναυάγιο του "Σαμίνα" με τους 81 νεκρούς, οι πολιτικοί υπεύθυνοι και η αστική δικαιοσύνη που "ξελάσπωσε" στην ουσία όλους τους ενόχους.

«Απέραντος είναι ο κόσμος. Μα μόνο δυο ειδών είναι οι άνθρωποι του. Κείνοι που ζητούν απ την ζωή το μερτικό το δικό τους, και κείνοι που ζητούν το δικό τους και το δικό σου.
Κι άμα δεν τους το δώσεις σε βαφτίζουν "ληστή" και στο παίρνουν. Κι αν αντισταθείς σε σκοτώνουν. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΤΟ ΛΕΝΕ "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"».

Μενέλαος Λουντέμης.

Ηταν σαν σήμερα το 2000 όταν το σαπιοκάραβο  «Εξπρές Σαμίνα» βούλιαξε οδηγώντας στον υγρό τάφο 81 συνανθρώπους μας. Ένα σαπάκι 34 χρόνων που δεν τηρούσε κανένα Πιστοποιητικό Ασφαλείας (είχε λήξει και ταξίδευε με προσωρινό πιστοποιητικό. μια γνωστή τακτική των εφοπλιστών) ήταν ζήτημα χρόνου να προκαλέσει αυτή την ανθρώπινη τραγωδία.

Θα μιλήσουμε παρακάτω το πώς η αστική δικαιοσύνη ξελάσπωσε στην κυριολεξία όλους τους υπευθύνους αυτού του εγκλήματος.  

Τώρα να σταθούμε λίγο στην στάση του κυβερνητικού πολιτικού προσωπικού όταν συνέβη το ναυάγιο.
Υπουργός Ναυτιλίας έλαχε να είναι ο «Παπουτσωμένος μπάτσος», όπως αποκαλούσαν τον Χρήστος Παπουτσής όταν αργότερα ανέλαβε το υπουργείο μπάτσων και καταστολής.

Σχεδόν σύσσωμη η τότε αντιπολίτευση –όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις- ζητούσε την παραίτησή του. Ο ίδιος δεν ένιωσε ότι έχει την παραμικρή ευθύνη γιατί οι υπηρεσίες του υπουργείου του έδωσαν πιστοποιητικά αξιοπλοΐας σε ένα φέρετρο 81 ανθρώπων. 
«Δεν σκοπεύω να υποβάλω την παραίτηση μου» μας είχε πει παπαγαλίζοντας ταυτόχρονα το ποίημα «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο…».

Απ’ την πλευρά του  ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος τον κάλυψε απολύτως δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να εγείρεται κατηγορία κατά ενός υπουργού όταν κάποια υπηρεσία δεν κάνει καλά τη δουλειά της! 

Στην ίσια κατεύθυνση και ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης εκτίμησε ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε άψογα ενώ λίγες μέρες αργότερα από την τραγωδία του «Σαμίνα» κάνει εκείνη την εμβληματική δήλωση: «Αυτή είναι η Ελλάδα»…  (Η δική του Ελλάδα δηλαδή που παραδίδει τον Οτσαλάν στους Τούρκους έχοντας έναν πρωθυπουργό ο οποίος ήταν τροχονόμος στην λεωφόρο της μίζας).

Και φυσικά ο υπουργός του Σαμίνα, συνεχίζει να προσφέρει μέχρι και σήμερα τις υπηρεσίες του στην πατρίδα αφού επί συγκυβέρνησης Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ διορίστηκε εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια τράπεζα με μισθό, όπως γράφτηκε 12.500 ευρώ, τον μήνα, συν τα «έξτρα» που υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις. (Ε. δεν είναι δυνατόν το αστικό κράτος να μην αξιοποιήσει ανθρώπους σαν τον Χ. Παπουτσή!).

Πάμε τώρα να μιλήσουμε και για το δικαστικό ναυάγιο του «Σαμίνα»

Το βάρος της τραγωδίας σήκωσαν στα δικαστήρια ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος του πλοίου, στους οποίους επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης,
Ο πλοίαρχος Βασίλης Γιαννακής καταδικάσθηκε πρωτόδικα σε ποινή φυλάκισης 16 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών ενώ η ποινή αργότερα μειώθηκε σε 11 χρόνια, 11 μήνες και 25 ημέρες. Φτάνουμε το 2010 και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μείωσε την ποινή του, ενώ είχε ήδη αποφυλακιστεί, σε 5 έτη και 6 μήνες για διατάραξη μόνο της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας και για τα πλημμελήματα του ναυαγίου από αμέλεια.
Ο υποπλοίαρχος Αναστάσιος Ψυχογιός καταδικάσθηκε πρωτόδικα σε κάθειρξη 19 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών και αργότερα μειώθηκε σε 12 χρόνια, 9 μήνες και 25 ημέρες.

Από τους υπόλοιπους επτά κατηγορουμένους, οι πέντε κρίθηκαν ένοχοι σε βαθμό πλημμελήματος με ανασταλτικό χαρακτήρα και οι δύο αθωώθηκαν.

Η ευθύνη που καταλογίστηκε στους δυο εκπροσώπους της πλοιοκτήτριας εταιρείας ήταν μόνον πλημμεληματικού χαρακτήρα, και η ποινή τους εξαγοράσιμη.

Ο μόνος που την «πλήρωσε» ήταν ο εφοπλιστής Παντελής Σφηνιάς, ιδιοκτήτης του «Σαμίνα» που λίγο καιρό αργότερα στις 29 Νοέμβρη, κάτω από την ψυχολογική πίεση που ένιωθε, σε κατάσταση βαριάς μέθης ενώ είχε κάνει και χρήση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου αυτοκτόνησε.