Ο πολιτευτής κ. Μόσιαλος, προσπαθώντας με απύθμενο θράσος να εμπλουτίσει το βιογραφικό του με ανύπαρκτες περγαμηνές ηρωικής αριστερής καταγωγής ως ψηφοθηρική παρακαταθήκη, δεν ντρέπεται να ψεύδεται ασύστολα, χωρίς να λογαριάζει πως, δυστυχώς γι' αυτόν, υπάρχουν ντοκουμέντα και επιζώντες που μπορούν να αποκαλύψουν την κατάντια του.
Ο προσεκτικός αναγνώστης καταλαβαίνει αμέσως ότι κάτι κρύβεται πίσω από την άκρως αόριστη διατύπωση πως ο πατέρας του ¨'οδευε προς εκτέλεση", αποφεύγοντας κάθε αναφορά στην καταδικαστική απόφαση που θα έπρεπε προς τούτο να είχε προηγουμένως εκδοθεί.
Προσπαθώντας μάλιστα να δώσει μια εξήγηση για το πως έγινε και ο "ηρωικός" πατέρας του γλύτωσε την εκτέλεση, καπηλεύεται την ολότελα άσχετη υπόθεση του πράγματι ασυμβίβαστου κύπριου αγωνιστή Δρουσιώτη, που είχε καταδικαστεί σε κάποια τελείως άλλη δίκη από αυτήν της ΕΠΟΝ και ο οποίος όντως είχε γλυτώσει χάρις σε παρέμβαση της αγγλικής πρεσβείας ως άγγλος υπήκοος.
Ο επιζών θανατοποινίτης της ίδιας υπόθεσης και καθοδηγητής του πατρός Μόσιαλου δικηγόρος Γ. Αποστολίδης, επειδή ακριβώς θεωρεί πως τα ψεύδη του κ. Μόσιαλου προσβάλλουν βάναυσα αυτούς που έζησαν στο κελλί του μελλοθανάτου περιμένοντας να εκτελεστούν, επιχείρησε να αποκαταστήσει την αλήθεια με σχετική επιστολή του στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", όπου δημοσιεύτηκε το κείμενο του Μόσιαλου, όμως αυτή δεν τη δημοσίευσε.
Οι εφημερίδες της εποχής (βλ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) αναφέρουν λεπτομερώς την απόφαση του στρατοδικείου με τις διάφορες καταδίκες (μεταξύ των οποίων την θανατική καταδίκη του Γ. Αποστολίδη και του στενού του φίλου ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη) αλλά και τις αθωώσεις, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται βέβαια και η απαλλαγή του πατρός Μόσιαλου.
Δημοσίευση σχολίου