«Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα
και με τα μάτια ανοιχτά.
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.»
Ζοζέ Σαραμάγκου
Σαν σήμερα στις 16/11/1922 Γεννιέται ο συγγραφέας που αγάπησε τη ζωή και τον άνθρωπο, ο κομμουνιστής δημιουργός Ζοζέ Σαραμάγκου.
Παρά το Νόμπελ (1998) και τη διεθνή αναγνώριση, ο Πορτογάλος συγγραφέας εξακολούθησε να είναι παραγωγικός και πάντα πρόθυμος να στηλιτεύσει τις παρεκτροπές των απανταχού ισχυρών.
Υπερασπίστηκε το δικαίωμα των Παλαιστινίων να ζήσουν σε μια δική τους πατρίδα συγκρίνοντας τη ζωή στους καταυλισμούς των προσφύγων στην Παλαιστίνη με το Αουσβιτς, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις.
Ενωσε τη φωνή του με τους Ζαπατίστας στη ζούγκλα του Μεξικού και με τους Βεδουίνους στη Δυτική Σαχάρα. Και δε δίστασε ποτέ να ασκήσει κριτική σε προέδρους όπως ο Μπους και να αποκαλέσει τον Μπερλουσκόνι εμετικό.
Οσο για την «Ευρώπη των πολιτών», στα μάτια του Σαραμάγκου δεν ήταν παρά «μια κακόγουστη φάρσα, ένας μύθος για να κοιμόμαστε όρθιοι, στην εποχή όπου ο παγκόσμιος φιλελευθερισμός είναι μια όχι και τόσο καινούρια μορφή του ολοκληρωτισμού».
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο, το 2006, υπέγραψε δήλωση μαζί με άλλους διανοούμενους, καταδικάζοντας αυτό που χαρακτηρίζει ως «πολύχρονη στρατιωτική, οικονομική και γεωπολιτική πρακτική, της οποίας ο πολιτικός σκοπός δεν είναι τίποτα λιγότερο παρά η εξολόθρευση του παλαιστινιακού λαού». Ενώ, με κάθε ευκαιρία εξέφραζε την αλληλεγγύη του στην Κούβα, ζητώντας την άρση του βάρβαρου αποκλεισμού από τις ΗΠΑ.
Οπως και, με κάθε ευκαιρία, δε δίσταζε να συστήνεται όχι μόνον ως άθεος, αλλά και ως κομμουνιστής. «Ο κομμουνισμός είναι στις ορμόνες μου», έλεγε σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. «Οπως το σώμα μου έχει ορμόνες που κάνουν τα γένια μου να μεγαλώνουν, έτσι έχει κι ορμόνες που με κάνουν κομμουνιστή. Δεν πρόκειται να αλλάξω, θα ήταν ντροπή να γίνω κάποιος άλλος».
Τα παραπάνω είναι μέρος ενός άρθρου που υπέγραφε η Σοφία Αδαμίδου στον "Ριζοσπάστη" στις 27 Ιούνη 2010
Διαβάστε επίσης:
"..ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.."
Δημοσίευση σχολίου