«...Η αλήθεια», είπε, είναι ότι η φορολογική επιβάρυνση που συνεπάγεται η εφαρμογή του Προϋπολογισμού του 17 και του 18 είναι μεγάλη. Και είναι μεγάλη για κρίσιμες κατηγορίες της κοινωνίας. Είναι μεγάλη για τους έντιμους και τους συνεπείς φορολογούμενους, είναι μεγάλη για τη μεσαία τάξη, είναι μεγάλη για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Και αυτή είναι μια συνειδητή επιλογή που μεταβατικά πήρε η κυβέρνηση, ώστε να καταφέρει να ενισχύσει οικονομικά τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας...».
Ηταν αυτή η δήλωση Χουλιαράκη στη Βουλή που έτυχε της επιδοκιμασίας και του κ. Τσακαλώτου, ο οποίος (αφού επιδόθηκε σε αστειάκια για φυματικές σαρανταποδαρούσες με μηνίσκο...) ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση δεν ομιλεί με όρους «success story», αλλά με όρους «true story».
Παρατήρηση 1η: Γνωρίζουμε άριστα, πλέον, ότι ουδέν μονιμότερον της «μεταβατικής» -κατά Χουλιαράκη- υπερφορολόγησης.
Παρατήρηση 2η: Αυτό που οι υπουργοί της κυβέρνησης αποκαλούν «ειλικρίνεια», με όσο βρετανικό χιούμορ για σαρανταποδαρούσες με μηνίσκο ή για βίσονες με πλατυποδία κι αν το επενδύσουν, εμείς εδώ στην Ελλάδα το λέμε έτσι: κυνισμός!
Παρατήρηση 3η: Η ομολογία ότι όχι μόνο φορολεηλατούν τους έντιμους και τους συνεπείς, ότι όχι μόνο φοροληστεύουν τους αδύναμους, αλλά και ότι το κάνουν από «συνειδητή επιλογή» (!), δεν αποκαλύπτει «απλώς» τον κυνισμό τους. Αποδεικνύει, ταυτόχρονα, και την ουρανομήκη υποκρισία τους όταν μιλούν για «μερίσματα» και για «αντίμετρα», που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ψίχουλα εξαπάτησης των θυμάτων της μαζικής φτωχοποίησης που -κατόπιν «συνειδητής επιλογής»- προκαλούν.
Δημοσίευση σχολίου