ΕΕΛ: Τιμητική βραδιά για τον Μενέλαο Λουντέμη την Τρίτη 30/01/2018 στις 7μ.μ.

"κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι

γιατί ούρλιαζαν άνθρωποι"

Μενέλαος Λουντέμης

Πρόσκληση

Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) σας προσκαλεί σε τιμητικό αφιέρωμα στη μνήμη Μενέλαου Λουντέμη, για τα 41 χρόνια από τον θάνατό του.

Την Τρίτη 30 Γενάρη 2018, ώρα 07.00μ.μ.

Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών - αίθουσα "Μιχαήλας Αβέρωφ",

Γενναδίου 8 & Ακαδημίας - 7ος όροφος

Αθήνα

Πρόγραμμα

Χαιρετισμοί

Κώστας Καρούσος

πρόεδρος ΕΕΛ

Χρήστος Τσαντής

εκδ. "Ραδάμανθυς"

Ομιλίες-Παρεμβάσεις

Γιώργος Σταυράκης

Γεν. Έφορος ΕΕΛ, Κριτ. Λογοτ., Ποιητής.

Άνκα Κισαλίτα

Α' Γραμμ. πρεσβείας Ρουμανίας.

Δημήτρης Δαμασκηνός

συγγραφέας του βιβλίου: "Τα πλοία άραξαν

στην όχθη της καρδιάς μας".

Φαίδρα Ζαμπαθά-Παγουλάτου

πρώην Γεν. γραμμ. ΕΕΛ.

Μαργαρίτα Φρονιμάδη-Ματάτση

πρώην Αντ/δρος ΕΕΛ.

Ανάγνωση κειμένων - Απαγγελία

Μάρθα Παπαδοπούλου

Φιλόλογος, Ποιήτρια.

Προβολή Βίντεο - Εικόνων

Μουσική απόδοση μελοποιημένης ποίησης Μ. Λουντέμη

από τον Σπύρο Σαμοΐλη

Συντονίζει

Παύλος Ναθαναήλ

Αντ/δρος ΕΕΛ.

Αναδημοσίευση από το blog: "Τα πλοία άραξαν στην όχθη της καρδιάς μας. Ένα δοκίμιο-μελέτη για τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη"

Η βράβευση του Μενέλαου Λουντέμη με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας

Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Δαμασκηνού: «Τα πλοία άραξαν στην όχθη της καρδιάς μας. Ένα δοκίμιο-μελέτη για τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη», Εκδόσεις Ραδάμανθυς

«Στην ερώτηση των δημοσιογράφων σχετικά με το ποιο είναι το όνειρό του, απάντησε χαρακτηριστικά ότι είναι άστεγος και ότι αυτό που χρειάζεται είναι ένα δωμάτιο, ένα μεγάλο τραπέζι, μια καρέκλα, χαρτιά και πολλά μολύβια για να μπορεί να γράφει…».

…Το 1937 το περιοδικό «Νεοελληνικά Γράμματα» δημοσίευσε το διήγημα «Κοιμήσου, Ανέζα μου, γλυκά». Την ίδια χρονιά, μετά από παρέμβαση-παράκληση του Γιάννη Ρίτσου, ο Γκοβόστης τυπώνει ξανά ολόκληρη τη συλλογή διηγημάτων «Τα πλοία δεν άραξαν», για την οποία ο νεαρός συγγραφέας τιμήθηκε το 1938 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας.²⁷ Ο Μενέλαος Λουντέμης παραλαμβάνει το βραβείο του φορώντας το ένα και μοναδικό παντελόνι του φίλου του, του Κούλη Ζαμπαθά, που του το είχε δανείσει για την περίσταση. Στην ερώτηση των δημοσιογράφων σχετικά με το ποιο είναι το όνειρό του, απάντησε χαρακτηριστικά ότι είναι άστεγος και ότι αυτό που χρειάζεται είναι ένα δωμάτιο, ένα μεγάλο τραπέζι, μια καρέκλα, χαρτιά και πολλά μολύβια για να μπορεί να γράφει.²⁸«Αν ήταν δυνατόν το δωμάτιό μου να ’χει και ένα παράθυρο και απ’ έξω να ’ναι μια γαζία και να ’ρχεται το άρωμά της μέσα»,²⁹ θα δηλώσει στον τύπο ο νεαρός συγγραφέας.

«Έγραψα το πρώτο μου βιβλίο», θα δηλώσει απολογούμενος ενώπιον του Δικαστηρίου, το 1956, ο Μενέλαος Λουντέμης, «εκείνο που βραβεύτηκε. Το έζησα ολόκληρο και το έγραψα. Δεν έκανα καμιά αποστασία από την αλήθεια. Πήρα το πρώτο βραβείο. Σάστισα, συγκλονίστηκα και εκείνος ο συγκλονισμός μ’ ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή. Έζησα με τους ταπεινούς και τους καταφρονεμένους. Γι’ αυτούς έγραψα, γι’ αυτούς αγωνίστηκα μ’ αγάπη και για την πνευματική τους άνοδο».³⁰

Η βράβευση του Λουντέμη, τον Απρίλη του 1939, με τον Κ. Πολίτη και την Ε. Αθηναία, με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (ένα θεσμό που η Αριστερά καταγγέλλει) συνιστά ένα περιορισμένο… άνοιγμα της δικτατορίας στους πνευματικούς ανθρώπους που τοποθετούνται με το έργο τους στην Αριστερά, την ώρα που οι σχέσεις των Βενιζελικών διανοούμενων με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου υπερβαίνουν την ιδεολογική αναζήτηση της ελληνικότητας και της καταδίκης του κομμουνισμού σημειώνοντας μια βαθύτερη διαπλοκή.³¹

Μενέλαος Λουντέμης, «Ο Εξάγγελος» (Άγγελος Σικελιανός), εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1976, σελ. 105-106.
Τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία του 1938, ωστόσο, απονεμήθηκαν τον Απρίλιο του 1939 και αφορούσαν την ποίηση, το μυθιστόρημα, το δοκίμιο και το θέατρο. Ο νέος θεσμός υπαγόταν στη Γενική Διεύθυνση Γραμμάτων και Καλών Τεχνών του Υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, με γενικό διευθυντή τον Κωστή Μπαστιά.
Βλ. την αφήγηση της φιλολόγου Πόπης Μεσσήνη στην εκπομπή της ΕΡΤ: «Εποχές και συγγραφείς».
Φ. Σιούμπουρας, «Ο δικός μας Μενέλαος Λουντέμης», ο.π., σελ. 41-42.
Φ. Σιούμπουρας, «Ο δικός μας Μενέλαος Λουντέμης», ο.π., σελ. 125.
Το Σεπτέμβριο του 1937, ο Τερζάκης τοποθετείται από το δικτατορικό καθεστώς σε μια ιδιαίτερα σημαντική θέση, αυτή του Γραμματέα του Βασιλικού Θεάτρου (την ίδια εποχή, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν ο Γ. Βλάχος, εκδότης της Καθημερινής). Το 1937 δύο ακόμη, βενιζελικής κατεύθυνσης, διανοούμενοι θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Δικτατορία, αναλαμβάνοντας πολιτικές θέσεις. Ο Γ. Σεφέρης αναλαμβάνει καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου για τις επαφές με τον ξένο τύπο και ο Πρεβελάκης διορίζεται διευθυντής στη Διεύθυνση Καλών Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας.

Αναδημοσίευση από Εκδόσεις Ραδάμανθυς

Μενέλαος Λουντέμης (πρώτος από αριστερά), Έλλη Αλεξίου και Γιάννης Ρίτσος.