246.000.000 ευρώ θα έπαιρναν από τα κανάλια, αν δεν ακυρώνονταν ο πρώτος διαγωνισμός για 5 άδειες που είχε αποτέλεσμα να γίνει προσφορά άνω των 70.000.0000 για μια άδεια.
Ο νέος διαγωνισμός θα πουλήσει τις 7 άδειες για λιγότερα. 6 ενδιαφερόμενοι από 35 εκατομμύρια μας κάνουν 210. Τώρα οι άδειες φτάνουν και περισσεύουν... Μα για μια άδεια έγινε όλος αυτός ο χαμός; Ναι. Χάρη στις ενέργειες πολιτικών και δικαστών η αξία των αδειών υποτιμήθηκε. Για να δοθεί προσφορά 70 εκ. σημαίνει πως οι ενδιαφερόμενοι θα βγάλουν τα λεφτά τους. Από τώρα και στο εξής όμως θα τις έχουν στη μισή τιμή.
Τα κανάλια είναι ξεκάθαρα ιδιωτικά μαγαζιά. Πως είναι ένα μπακάλικο, ένα κρεοπωλείο, με τη μόνη διαφορά ότι δεν πουλάνε εμπορεύματα, αλλά παραμύθια. Ειδήσεις που συμφέρουν τ' αφεντικά. Γι αυτό έχουν πιαστεί πολλές φορές να λένε ψέματα, να παραπληροφορούν.
Όχι μόνον αυτό, αλλά ως τώρα το έκαναν από τις δημόσιες συχνότητες, που δεν τους άνηκαν. Σαν να πάει ένα μαγαζί να οικειοποιηθεί μια έκταση ή ένα κτήριο που ανήκει στο κράτος. Τι κάνει το κράτος, αν κάποιος μικρομεσαίος τολμήσει κάτι τέτοιο; Τον πετάει έξω και του στέλνει πρόστιμο. Στους καρχαρίες αυτούς όμως το κράτος βγάζει στο σφυρί δημόσια περιουσία! Κι αυτοί αντί να είναι πανευτυχείς, γκρινιάζουν από πάνω γιατί το θέλουν τσάμπα!
Κι ερχόμαστε στους εργαζόμενους. Είπαμε πως τα κανάλια είναι μαγαζιά. Παραρτήματα εταιριών. Θα μπορούσαμε να πούμε είναι το τμήμα διαφήμισης. (Μόνο που εκτός από διαφήμιση κάνουν και εκβιασμούς). Ισχύει λοιπόν ότι ισχύει για κάθε επιχείρηση. Είμαστε κατά των απολύσεων, υπέρ αυξήσεων μισθών, υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων κλπ, κλπ. Ξεκάθαρα πράγματα. Όμως υπάρχει μια παράμετρος. Κάποια τεφαρίκια σε αυτές τις επιχειρήσεις κάναν τη βρομοδουλειά της εργοδοσίας. Δεν μπορώ να πω ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι (τεχνικοί πχ) είναι υπεύθυνοι για τη αηδία που μας σέρβιραν οι βόθροι των καναλιών, αλλά όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - δεν μιλάω για τα τσιράκια και τους βολεμένους – έπρεπε να αντισταθούν σ' αυτά που γίνονταν. Γιατί χάνονταν εντελώς η αξιοπιστία των καναλιών. Τι γίνεται όταν ένα μαγαζί χάνει την αξιοπιστία του; Οι πελάτες πάνε αλλού. Κλείνει.
Όταν λοιπόν κλείνει ένα μαγαζί, ασφαλώς φταίει και η πολιτική που ακολουθούν όλα τα κόμματα, τα οποία κυβέρνησαν, αλλά φταίνε και τα αφεντικά. Αν το κανάλι εξυπηρετούσε την κυβέρνηση πιθανόν να χάριζαν τα υπέρογκα χρέη. Θα ήταν όμως λύση αυτό; Μην ξεχνάμε ότι τα Μνημόνια έγιναν, για να πληρώσουμε τα χρέη άλλων ιδιωτικών εταιριών, των τραπεζών! Για να μην χρεοκοπήσουν οι τράπεζες με τα δάνεια που έδιναν, χρεοκοπήσαμε εμείς! Και ποια η κατάσταση στους εργαζόμενους στις τράπεζες; Βελτιώθηκε; Κάθε άλλο! Χειροτέρεψε.
Τα κανάλια τα κλείνουν και τα ανοίγουν τ' αφεντικά. Οι εργαζόμενοι σε αυτά είναι δυο κατηγορίες: Οι λίγοι, που καλοπληρώνονται για να κολακεύουν την εργοδοσία και οι πολλοί που είναι απλήρωτοι, ανασφάλιστοι, ξεθεωμένοι. Προφανώς είμαστε με τους πολλούς. Όμως ακούγονται οι λίγοι.
Δεν μπορεί λοιπόν οι κόρακες να μας μιλάνε για το μέλλον των εργαζόμενων. Αυτούς που απειλούσαν συνέχεια με απόλυση; Αυτούς που φέσωσαν μέχρι τον αστράγαλο; Αυτούς που τους έχουν σαν σκλάβους σε γαλέρες; Να δώσουν τώρα αυτά που χρωστάνε.
Θυμόμαστε επίσης πολύ καλά πως αντέδρασαν τα κανάλια στο φασιστικό μαύρο της ΕΡΤ. Κι εδώ έπρεπε οι εργαζόμενοι να αντιδράσουν άμεσα. Γιατί ο Σαμαράς έκανε την αρχή. Έδινε άλλοθι στην οποιαδήποτε κυβέρνηση με αφορμή τα οικονομικά, να κλείσει οποιοδήποτε κανάλι που δεν ήταν αρεστό. Πολύ περισσότερο, όταν τα ιδιωτικά κανάλια είναι στην ουσία παράνομα, λόγω ότι χρησιμοποιούν τις συχνότητες τσάμπα. Και μην αρχίσουν τα “πληρώνουμε φόρους” γιατί κι εμείς πληρώνουμε, μάλιστα αναλογικά πολύ περισσότερα από δαύτους, αφού εμάς τα υπόλοιπα δεν μας φτάνουν καν να ζήσουμε!
Εργαζόμενοι ενωθείτε. Μην ακούτε τα αφεντικά, έχουν άλλα συμφέροντα. Διεκδικείστε, γιατί θα πετάξουν στο δρόμο, μόλις σας ξεζουμίσουν. Τα παράσιτα ζουν εις βάρος των άλλων...
+ σχόλια + 1 σχόλια
"Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - δεν μιλάω για τα τσιράκια και τους βολεμένους – έπρεπε να αντισταθούν σ' αυτά που γίνονταν..."
όταν και εσύ αγαπητέ Μήτσο αναγνωρίζεις ότι τα κανάλια είναι επιχειρήσεις που εξυπηρετούν συμφέροντα και μάλιστα πολύ σωστά τα δικά τους συμφέροντα, πως μπορεί ο εργαζόμενος ν αντισταθεί? και εγώ όταν μιλώ για εργαζόμενο δεν αναφέρομαι στον Πρετεντερη, στην Τρεμη, στο Καψη κλπ σφουγκοκολαριους του συστήματος, μιλώ για μια πλειάδα εργαζόμενων, από καθαρίστριες, τεχνικούς, διοικητικό προσωπικό, προσωπικό ασφάλειας και δεκάδες αν το θες δημοσιογραφων με μπλοκ η δημοσιογραφων της καλής εποχής του χιλιαρικου και του χιλιοπεντακοσαρικου που έφτυναν αίμα σ αυτά τα μαγαζιά, άρα λοιπόν πως μπορεί αυτός ο εργαζόμενος ν αντιδράσει χωρίς να δει την πόρτα της εξόδου με συνοπτικές διαδικασίες?
Είναι πολύ καλές όλες αυτές οι εκτιμήσεις μετά την καταστροφή, αλλά δεν παύουν να είναι εκτιμήσεις του αέρα, σαφώς και το mega και όχι μόνο έχει τεράστιες ευθύνες απέναντι στο λαό, αλλά μ αυτή τη λογική η δημοσια ας πούμε τηλεόραση είναι αμερόληπτη είναι αντικειμενικη? ο ΣΚΑΙ σήμερα είναι φερέγγυος? εφημερίδες αντιπολιτευτικες του ΣΥΡΙΖΑ μήπως πρέπει να κλείσουν? μήπως να κλείσει η Αύγή, ο Ριζοσπάστης, η Καθημερινή, η το "Πρώτο Θέμα"? και μήπως ευθύνες σ αυτά τα κανάλια η τα έντυπα έχουν οι απλοί εργαζόμενοι γιατί δεν αντιδρούν? όχι βεβαία.
Μπορούμε να ρίξουμε ευθύνες στους εργαζόμενους των κομμάτων είτε είναι ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, είτε του ΚΚΕ, είτε οποιουδήποτε?
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες, όμως οι εργαζόμενοι που δεν είχαν καμιά επαφή με την όποια εργοδοσία δεν είχαν καμιά ευθύνη για τα τεκταινόμενα και την όποια γραμμή ακολουθούν οι επιχειρήσεις των ΜΜΕ, σαφώς πρέπει να μπει ένα νομικό πλαίσιο, σαφώς και πρέπει να μπει φραγμός, αλλά σε ένα καπιταλιστικο νεοφιλελε περιβάλλον αυτό γίνετε? όχι γιατί έχουμε τις αυθαιρεσίες του κεφαλαίου που τόσο μα τόσο καλά και η δήθεν αριστερή κυβέρνηση Σύριζα ευλογεί, προωθεί και ενδυναμώνει με νόμους, νομοσχέδια και διατάγματα.
Δημοσίευση σχολίου