Σαν σήμερα στις 27 Φλεβάρη του 1933 πυρπολείτε το κτίριο του γερμανικού Κοινοβουλίου, το Ράιχσταγκ. Μέσα στο φλεγόμενο κτίριο η αστυνομία συλλαμβάνει τον Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε.
Ο ίδιος ομολογεί, μετά από βασανιστήρια, ότι προχώρησε μόνος του στον εμπρησμό του κοινοβουλίου αφού ενταγμένος σε μια ριζοσπαστική αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση (Internationalist Communist Group - IKG)) η οποία διακήρυττε την «προπαγάνδα μέσω της πράξης», έτσι θεωρούσε ότι θα προέτρεπε τους Γερμανούς εργάτες σε εξέγερση κατά του φασιστικού καθεστώτος.
Υπάρχει και η άποψη που ασπάζεται το ΚΚΕ καθώς και άλλα ΚΚ ότι ο Μαρίνους φαν ντερ Λούμπε ήταν προβοκάτορας και έδρασε με εντολή των ναζί.
«Το ναζιστικό καθεστώς είχε τοποθετήσει στη θέση του κατηγορούμενου και το μίσθαρνο όργανό του, τον προβοκάτορα –όπως περίτρανα αποδείχτηκε– Μαρίνους Βαν ντερ Λούμπε, τον οποίο είχε χρησιμοποιήσει για να στήσει όλη αυτή την προβοκάτσια του εμπρησμού του Ράιχσταγκ σε βάρος του γερμανικού και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος»
(Ριζοσπάστης, 17/9/2000).
Το ίδιο βράδυ του εμπρησμού συλλαμβάνονται 1.500 κομμουνιστές. ενώ στις εκλογές που έγιναν μια βδομάδα μετά τον εμπρησμό ο Χίτλερ κατόρθωσε να κηρύξει παράνομη την εκλογή των ογδονταενός νόμιμα εκλεγμένων αντιπροσώπων του KPD (Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος) και να λάβει υπερεξουσίες με τον «Εξουσιοδοτικό νόμο» (Ermächtigungsgesetz).
Το Δεκέμβρη του 1933 ο Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε, μαζί με άλλα τέσσερα ηγετικά στελέχη –ανάμεσα τους και ο μετέπειτα γραμματέας της Κομουνιστικής Διεθνούς, Γκιόργκι Ντιμιτρόφ - δικάζονται κατηγορούμενοι για κομμουνιστική συνωμοσία κατά του κράτους. Οι 4 αθωώνονται, αλλά ο Βαν Ντερ Λούμπε καταδικάζεται σε θάνατο και έρχεται αντιμέτωπος με τη γκιλοτίνα στις 10 Γενάρη του 1934.
Διαβάστε δυο διαφορετικές εκτιμήσεις για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ. Εδώ ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου που έχει δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη».
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και άρθρο που υπάρχει στην ιστοσελίδα μας με τίτλο: "Σας θυμίζει τίποτα; Ο εμπρησμός στο Ράιχσταγκ από τους Ναζί".
Eδώ η αναφορά σε ένα σχετικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις «Υπερσιβηρικός», με μια διαφορετική προσέγγιση του γεγονότος.
Δείτε επίσης:
Γκεόργκι Δημητρώφ: Οποιος δε θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί!
Ο ίδιος ομολογεί, μετά από βασανιστήρια, ότι προχώρησε μόνος του στον εμπρησμό του κοινοβουλίου αφού ενταγμένος σε μια ριζοσπαστική αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση (Internationalist Communist Group - IKG)) η οποία διακήρυττε την «προπαγάνδα μέσω της πράξης», έτσι θεωρούσε ότι θα προέτρεπε τους Γερμανούς εργάτες σε εξέγερση κατά του φασιστικού καθεστώτος.
Υπάρχει και η άποψη που ασπάζεται το ΚΚΕ καθώς και άλλα ΚΚ ότι ο Μαρίνους φαν ντερ Λούμπε ήταν προβοκάτορας και έδρασε με εντολή των ναζί.
«Το ναζιστικό καθεστώς είχε τοποθετήσει στη θέση του κατηγορούμενου και το μίσθαρνο όργανό του, τον προβοκάτορα –όπως περίτρανα αποδείχτηκε– Μαρίνους Βαν ντερ Λούμπε, τον οποίο είχε χρησιμοποιήσει για να στήσει όλη αυτή την προβοκάτσια του εμπρησμού του Ράιχσταγκ σε βάρος του γερμανικού και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος»
(Ριζοσπάστης, 17/9/2000).
Το ίδιο βράδυ του εμπρησμού συλλαμβάνονται 1.500 κομμουνιστές. ενώ στις εκλογές που έγιναν μια βδομάδα μετά τον εμπρησμό ο Χίτλερ κατόρθωσε να κηρύξει παράνομη την εκλογή των ογδονταενός νόμιμα εκλεγμένων αντιπροσώπων του KPD (Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος) και να λάβει υπερεξουσίες με τον «Εξουσιοδοτικό νόμο» (Ermächtigungsgesetz).
Το Δεκέμβρη του 1933 ο Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε, μαζί με άλλα τέσσερα ηγετικά στελέχη –ανάμεσα τους και ο μετέπειτα γραμματέας της Κομουνιστικής Διεθνούς, Γκιόργκι Ντιμιτρόφ - δικάζονται κατηγορούμενοι για κομμουνιστική συνωμοσία κατά του κράτους. Οι 4 αθωώνονται, αλλά ο Βαν Ντερ Λούμπε καταδικάζεται σε θάνατο και έρχεται αντιμέτωπος με τη γκιλοτίνα στις 10 Γενάρη του 1934.
Διαβάστε δυο διαφορετικές εκτιμήσεις για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ. Εδώ ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου που έχει δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη».
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και άρθρο που υπάρχει στην ιστοσελίδα μας με τίτλο: "Σας θυμίζει τίποτα; Ο εμπρησμός στο Ράιχσταγκ από τους Ναζί".
Eδώ η αναφορά σε ένα σχετικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις «Υπερσιβηρικός», με μια διαφορετική προσέγγιση του γεγονότος.
Δείτε επίσης:
Γκεόργκι Δημητρώφ: Οποιος δε θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί!
27 Φλεβάρη 1933, ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ
Σας θυμίζει τίποτα; Ο εμπρησμός στο Ράιχσταγκ από τους Ναζί
27/2/1933: Εμπρησμός του Ράιχσταγκ
Δημοσίευση σχολίου