Συντρόφια, σφίξτε τα δόντια, αφήστε το ταξικό μίσος να θεριεύει, ονειρευτείτε και πιστέψτε ότι τελικά η νίκη θα είναι δική μας.
Τα αποβράσματα, τα κοινωνικά παράσιτα, η μπουρζουαζία, η σάπια ελίτ και το πολιτικό της προσωπικό, δεν θα είναι μόνιμα στο απυρόβλητο.
Ναι γμτ. Εβαλαν τα πιο πρωτοπόρα ταξικά στρώματα της κοινωνίας μας στα λούκια του κοινοβουλευτικού κρετινισμού.
Και σ’ αυτό έχουν ιστορικές ευθύνες οι «επαναστάτες» που τις μορφές πάλης τις θέλουν στα «νόμιμα πλαίσια» και καταδικάζουν κάθε μορφής αντιλαϊκής αντιβίας, ακόμα και συμβολικής.
Θέλουν να ξεχνούν οι ίδιοι αυτό που έλεγε ένας αστός, για την αστική δημοκρατία, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος
“Δημοκρατία είναι δυο λύκοι κι ένα πρόβατο που ψηφίζουν για το τι θα φάνε για βραδινό. Ελευθερία είναι ένα καλά οπλισμένο πρόβατο που αμφισβητεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.”
Κάνουμε, λοιπόν μια πολιτική εκτίμηση: Δεν θα είναι μακριά η εποχή που οπλισμένοι και αποφασισμένοι αγωνιστές, θα ρισκάρουν τα πάντα πολεμώντας ένοπλα την αστική σαπίλα. Προφανώς αναφερόμαστε στην δημιουργία ενός νέου αντάρτικου πόλης.
Υ.Γ: Και για να μην δημιουργηθούν παρανοήσεις. Δεν είμαστε υπέρ της ένοπλης μειοψηφικής τρομοκρατίας. Η υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης είναι καθήκον της ίδιας της εργατικής τάξης και όχι κάποιας «φωτισμένης ηγεσίας».
Το έχουμε ξαναγράψει. Δεν μας εκφράζουν οι οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας.
Απ’ την άλλη όμως, όπως μας δείχνει η ντόπια και διεθνής εμπειρία οι οργανώσεις μειοψηφικής επαναστατικής βίας, οι οργανώσεις "ατομικής τρομοκρατίας", όπως τις αποκαλούσε ο Λένιν, είναι σάρκα απ' την σάρκα του αντικαπιταλιστικού κινήματος της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Δημοσίευση σχολίου